Kunnen jullie, lieve zwangeren, mij helpen???

A

Anoniem

Guest
Hoi lieve meiden,

Normaal ben ik te vinden op het forum "zwanger worden" omdat het na een jaar nog steeds niet gelukt is. Dit zal voornamelijk komen door de burnout die ik achter de rug heb. Volgens de gyno ben ik helemaal in orde en mijn man heeft al kinderen uit een vorige relatie dus daar maak ik me niet zo druk om. Mijn geestelijke gestel is nu gelukkig in orde en we gaan er helemaal voor.

Alleen zou ik van jullie, als "ervaringsdeskundigen" willen weten of jullie allemaal last hebben van de bekende zwangerschapskwaaltjes? Of zijn er ook meiden die echt nergens last van hebben? En als jullie die kwaaltjes WEL hebben, wat zijn ze dan precies en wanneer beginnen die? Is dat vanaf het moment dat je ongi had moeten worden of later pas?

Ik weet het, een hoop vragen maar ik hoop dat jullie ze willen beantwoorden!
Bedankt alvast!

Liefs,
Cameltje
 
Balen zeg, als het allemaal net ff niet wil zouals jij zou willen. Onze eerste heeft bijna 2 jaar op zich laten wachten dus ik kan me een beetje in je situatie invoelen. Ik had nog geen idee dat ik zwanger was tot ik een positieve test deed. Pas achteraf dacht ik heej.. dit en dat (gevoelige borsten, wagenziek) had ik kunnen opmerken, maar hoe ik ook bezig was met zwanger worden, het was me niet opgevallen.
Nu bij de tweede wist ik eigenlijk al dat ik zwanger was voor ik de test deed, heel gek, alsof je er een antenne voor ontwikkeld.

Heel veel succes met jullie zwangerwens en het enige dat ik kan roepen is, probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn, dat zijn vaak de momenten dat je opeens zwanger bent.

Tee
 
Hoi Cameltje,

Vervelend dat het zo lang duurt voordat je wens in vervulling gaat. Ook bij ons heeft het wat langer geduurd (twee jaar). Vorig jaar augustus heb ik een miskraam gehad, en ook ik was er erg mee bezig met het zwanger worden. Elke maand dacht ik: hee, gespannen borsten, moe, hoofdpijn, zou het dan toch raak zijn? En elke maand weer: nee... Het gekke was, toen het wel raak was, voelde ik niks, maar dan ook helemaal niks!

Tijdens die twee jaar had ik ook erg veel stress op mijn werk, en als ik mijn baan niet kwijt geraakt was, was ik wel in de ziektewet terecht gekomen. De laatste maanden van 2005 en de eerste van 2006 waren niet makkelijk, maar achteraf wel goed voor mijn geestelijke en lichamelijke toestand. Begin maart had ik me voorgenomen om maar eerst eens wat te gaan afvallen, en het zwanger worden op een laag pitje te zetten, en prompt kon ik 29 maart positief testen! Heel cliche, maar voor mij werkte het echt: niet eraan denken en het was raak...

Het enige waar ik last van had was vanaf 5 weken al extreem misselijk, en bandenpijn. Beide zijn nog niet over. Maar, het is voor een goed doel.

Ik hoop dat het voor jullie ook snel mag gebeuren en dat we je binnenkort terugzien in een van de "maandforums".

Groetjes en succes,

Lilian
 
Hai Cameltje,

Hopelijk mag jullie wens snel in vervulling gaan.

Ik kreeg de eerste klachten (misselijk en overgeven)  toen ik 8 weken zwanger was.

Bij mijn vorige zwangerschap was ik echt vanaf week 5 aan het overgeven.

Groetjes
Chris
 
Hoi Camel,
Ik ken jou nog wel van het zwanger worden forum....jammer dat het nog steeds niet gelukt is zeg. Balen hoor.
Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt maar ik heb na 7 maanden proberen tarwekiemoliecapsules geslikt en manlief ook.,...en toen was het ineens raak.
Of het daar aan heeft gelegen weet ik niet maar ik heb er veel goede verhalen over gelezen.
Maar goed dat vroeg je niet.... ik heb helemaal nergens geen last van gehad, had ook eigelijk helemaal niet verwacht dat ik zwanger was (ben) niet misselijk, geen zere borsten, niet misselijk. Ik was dus ook zeer verbaasd over de positieve test.
Erg prettig hoor, zo kan het dus ook.
Succes meid, ik hoop dat je snel zwanger bent.
Groetjes Rene 33+6
 
Hoi Camel,

Jammer dat jullie wens tot nu toe nog niet vervuld is. Bij ons heeft het bij de eerste ook wat langer geduurd (anderhalf jaar), zes mnd na de bevalling was ik alweer van mijn tweede zwanger en nu mijn tweede anderhalf is ben ik al weer 4 mnd van mijn derde zwanger. We grappen altijd dat mijn man het truucje nu kent. Mijn belangrijkste advies om zwanger toe worden: vooral veel plezier aan het oefenen houden!!!

Wat zwangerschapskwaaltjes betreft: ik wist altijd al voordat ik een test gedaan had of zelfs maar overtijd was dat ik zwanger was: misselijk, eten dat niet goed valt, etc. Verder extreme vermoeidheid en moeite met concentreren. Dit wens ik je niet toe. Ik heb helaas niet zulke fijne zwangerschappen (maar krijg wel de mooiste en liefste kindjes ter wereld, natuurlijk). Mijn advies wat dit betreft: ga je niet blind staren op de eerste tekenen, je maakt jezelf gek. Wacht gewoon rustig af wat er gebeurt en nogmaals veel oefenen. Bij ons was de truc d'r niet mee bezig zijn, dan gebeurt het vanzelf. Ik besef dat dit niet voor iedereen opgaat, maar mijn gevoel en persoonlijke mening is dat als je d'r ontzettend op gefixeerd raakt, de lol van het oefenen eraf gaat.
 
Veel plezier met het oefenen (en veel succes natuurlijk)
 
He Hoi Camel, Ik herken al je vragen en onzekerheden. Wij dachten dat ik niet meer zwanger kon worden. Na een miskraam en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft het 3,5 jaar geduurd voordat ik weer zwanger was. Nu ben ik 5 maanden van mijn eerste kind. Misschien was het op een bepaalde manier goed dat we ons erbij neer hebben gelegd, daardoor waren we misschien wat meer ontspannen (ik weet het ook niet) en is het toch nog onverwachts gebeurd (?). In die periode van 3,5 jaar hebben we ook wel wat spanningen gehad op het gebied van werk en hypotheek enzo. Ik denk dat spanningen inderdaad zeker niet helpen om zwanger te worden. In ieder kan ik zeggen ten aanzien van je vraag dat je helemaal geen klachten hoeft te hebben als je zwanger bent. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als nu, zelfs ook de eerste 3 maanden. Het enige wat ik merkte was dat mijn borsten direct veranderde, al voordat ik overtijd was merkte ik dat en had daardoor een vermoeden. Verder niet echt moe, wel snel prikkelbaar, maar ook niet extreem. Alle verhalen zijn zo verschillend het is echt bij iedereen anders. ,
Het enige wat ik je wil adviseren is probeer vertrouwen te hebben in de loop van de dingen. Probeer je kinderwens een beetje van je af te zetten. Probeer, als het lukt niet elke maand naar die datum toe te leven dat je ongesteld moet worden in de hoop dat je menstruatie uitblijft. Laat het een beetje gaan, zorg dat je relatie leuk blijft en dat je ontspannen in het leven staat (niet altijd makkelijk). Op een dag komt het vanzelf, vertrouw daar maar op, het komt helemaal goed.
En mocht dat niet zo zijn wil dat niet zeggen dat je niet ook een leuk en waardevol leven kan hebben zonder een kind. Ik wens je heel veel rust, geduld en vertrouwen toe samen met je man, lieve groeten Marieke
 
Camel, ik was je nog vergeten te zeggen dat ik naar een iriscopist ben geweest omdat ik dacht dat ik niet zwanger kon worden. Weet niet of het je aanspreekt (ik was ook nog nooit in het alternatieve circuit terecht gekomen) maar ik was tevreden over wat hij zei, deed en de resultaten. Hij heet Dhr. vd Meer en zit in Drachten. Wie weet heb je er iets aan. Groetjes Marieke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan