Kunstvoeding

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo medemoeders,

Bij is er door omstandigheden niet gelukt om mijn
zoontje borstvoeding te geven, inmiddels is het 5 maanden geleden
dat ik ben bevallen van een zoon.
In het begin ging het allemaal niet zo lekker met mij, borstvoeding
wilde niet lukken, ik was zelf zo ziek door de bloedarmoede.
Ik voelde me schuldig dat ik geen borstvoeding kon geven, het
was net dat ik geen moeder was ofzo... maar onzin...
Door kunstvoeding kunnen ze ook op groeien.
Hebben jullie ook zoiets ervaren, en dat ik me niet zo druk moet maken.
Het gaat allemaal goed nu.


Hoor graag.

Hatice
 
Hoi Hoi

nou ik heb vanaf het moment dat ik zwanger was gezegd geen Borstvoeding,
en heb daar tot en met vandaag geen moment spijt van gehad. ik vind het prima zo mijn dochter is bijna een jaar en ze is super tevreden je weet tenminste wat ze binnen krijgen met flesvoeding.ik vond het trouwens ook heerlijk dat mijn man een flesje kon geven in die tijd kon ik even lekker liggen genieten en was daarom ook zo weer op de been
dus voel je niet schuldig het komt ook wel goed met flesvoeding.

                                                                groetjes Denice
                                                                                 
 
Hi, heel herkenbaar. Ook ik heb een vreselijke bevalling gehad en eigenlijk een rot verlof periode omdat mijn moeder ernstig ziek was en 6 weken na de geboorte van onze zoon is overleden. Kortom ik was met hele andere dingen bezig en het is dan ook niet raar dag bij mij de borstvoeding niet lukte, alhoewel ik genoeg had. Maar onze zoon wilde niet en kolven ging heel moeizaam. Had een ontzettende lieve kraamverzorgster die het volledig begreep en ook vertelde dat borstvoeding voor een groot deel tussen de oren zit. Als je niet ontspannen bent of veel anders aan je hoofd kan het wel eens niet lukken. Ook ik had het graag willen doen, had ruim 7 maanden verlof dus was er klaar voor. Maar helaas na 6 dagen de knoop doorgehakt we gaan over op de flesjes, heel veel verdriet van gehad. Ook omdat iedereen om mij heen wel borstvoeding gaf, geeft. Ik voelde me ook een 'slechte' moederom dat er toch al veel geoordeeld wordt over borst en kunstvoeding. Ik voelde me in het begin heel rot als we ergens waren en onze zoon had honger en ik moest een flesje maken. Maar na verloop van tijd ging dat gevoel gelukkig weg, onze zoon is bijna 11 maanden, loopt qua lengte voor op de curves dus alles gaat perfect. Misschien dat het bij een 2e lukt, proberen wil ik dit zeker alleen denk ik dat me niet meer zo uit het veld laat slaan als het niet lukt. Grt Debby
 
hoi hoi

Heel herkenbaar dat schuldgevoel.
Mijn oudste heb ik borstvoeding gegeven tot ze ruim 3 maanden oud was. Het ging supergoed, ze groeide fantastisch. Ik ben gestopt omdat ik weer ging werken en ging afbouwen. Op het moment dat ik 1 voeding oversloeg was het gelijk helemaal over.
Maar ik had haar al 3 maanden gegeven, dus vond dat ik mijn best gedaan had.

Bij mijn 2e dochter, was ik hetzelfde van plan. Helaas liep dit anders. Ze groeide niet, ik moest elke week naar het consultatieburo om te wegen, maar niets hielp. Na 5 weken heb ik 1 voeding door fles vervangen, en nog groeide ze niet. Na nog een week ben ik toen radicaal overgestapt op de fles, en ze groeide in `1 week ruim 200 gram !

Ik had haar zo graag hetzelfde gegeven als haar zus, en had het gevoel dat ik haar tekort deed.
Inmiddels besef ik dat ik gedaan heb wat ik op dat moment voor haar het beste vond.
Inmiddels is ze goed gegroeid , blijft wel onder het gemiddelde, maar doet het goed.

 
Hoi,



Bij mij is de borstvoeding ook mislukt. Ik kan me helemaal voorstellen
hoe je je voelt. Tijdens mijn zwangerschap had ik geen enkele twijfel,
ik zou borstvoeding gaan geven. Hoe moeilijk/zwaar kon dat nou zijn en
je geeft je kind het beste wat hij kan krijgen.



Het liep allemaal anders. Ik had een rotbevalling. Na 1 dag verblijf in
het ziekenhuis kwam ik thuis met tepelkloven. Volgens de
kraamverzorgster had ik te lang gevoed. Volgens mij viel dat best wel
mee. Het voeden deed erg pijn. Wel stroomde de melk eruit, dus er was
genoeg. De kraamverzorgster en de verloskundige hebben van alles
geprobeerd om de tepelkloven te laten genezen. Moedermelk druppelen,
Bepanthen zalf, 1 borst per keer voeden, maximaal 1 kwartier voeden,
verschillende houdingen, 1 dag kunstmelk met een spuitje zodat mijn
tepels even rust kregen, tepelhoedje. Na een dag of vier weigerde Stijn
ineens de borst. Het aanleggen werd een heel gedoe en duurde soms wel
een half uur. Het telkens opnieuw aanleggen was funest voor mijn
tepels. Inmiddels was het vel eraf. Na 10 dagen besloot ik een aantal
voedingen te gaan kolven, want de pijn was niet meer uit te houden. Ik
kolfde echter maar maximaal 30cc per voeding en dit was veel te weinig.
Ik ben die dag flesvoeding gaan geven en de dag erna Stijn gaan wegen
op advies van de verloskundige. Hij woog toen nog 400 gram beneden zijn
geboortegewicht. Van het CB moest ik gelijk overstappen op flesvoeding.
Met de flesvoeding groeide hij prima. Tot hij 6 weken was heb ik alle
borstvoedingen gekolfd en gaf dat naast de flesvoeding. Ik spaarde in
het begin genoeg bij elkaar voor twee flesjes per dag. Later werd dat 1
flesje per twee dagen. Toen ben ik er mee gestopt. Ik voelde me een
slechte moeder. Zeker ook omdat andere borstvoedingsmoeders je dan gaan
vertellen dat zij dat ook allemaal hebben meegemaakt en toch hebben
volgehouden en het toen allemaal goed kwam. Toen ik me net een beetje
bij de situatie had neergelegd, kreeg Stijn exceem. Weer kwam dat
schuldgevoel terug. Nu is hij bijna 7 maanden en zijn exceem is
gelukkig bijna weg en verder is hij erg gezond. Zeker als ik dit
vergelijk met andere baby's die wel maanden borstvoeding krijgen of
hebben gekregen.

Wel baal ik van mijn gewicht. Na mijn zwangerschap is er bijna niets
van mijn gewicht afgegaan. Als ik moeders in mijn omgeving zie die
borstvoeding hebben gegeven, die zijn allemaal broodmager. Had ik het
maar langer vol moeten houden denk ik dan weleens. Maar ja......



Ik wil graag nog een tweede kindje maar ik ben er nog niet uit of ik
dan weer ga proberen borstvoeding te geven. Mijn man staat er negatief
tegenover want hij vond het verschrikkelijk om me zo te zien lijden.
Voorlopig is het nog niet zover, komt tijd, komt raad.



Groet

Lies

 
Hallo,

Ik wil even reageren op je stukje. Ik heb om medische redenen (mijn nieren werken niet optimaal) en op medisch advies gekozen om geen borstvoeding te geven. In het ziekenhuis waar ik 2,5 dag moest blijven  bleek ik een uitzondering te zijn. Ik heb er tot op de dag geen spijt van gehad. Mijn zoon groeide goed en is naast een verkoudheidje eigenlijk niet ziek geweest. Hij is inmiddels 1 jaar en zijn we overgegaan op Friso-3 omdat we niet zeker weten of hij ook last van zijn nieren heeft of zal krijgen. Je moet je absoluut niet schuldig voelen hoor!!    Geniet lekker van je kindje.

 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan