Kuren!

B

Bloempje27

Loïs is nu 14 maanden en ik heb het idee dat ze in de peuterpuberteit zit... ze is zo vaak dwars en vervelend.
Verschonen ramp, drinken ramp, eten ramp. alleen met veel afleiding lukt het nog een beetje.
In de box zitten... een ramp... eruit... een ramp want dan wil ze niet spelen maar alleen aan mijn benen hangen of op schoot zitten.

Ik probeer elke dag een moment even met haar weg te gaan. Even op de koffie bij iemand.. wandelen naar de eendjes... boodschapjes doen.. zodat ze niet de hele dag binnen is. Dat helpt wel wat.

Waar ik me nog het meeste zorgen om maak is haar weerstand tijdens het drinken. Ze wil gewoon niet. En ik wil dat ze wel drinkt. Tot nu toe heeft ze nog steeds wel 500cc op een dag gehaald, maar het geeft me zoveel stress.

Hoe gaan jullie hier mee om? En wanneer moet ik me zorgen maken? Een kind voelt de stress van zijn moeder wel!! Dus hoe wordt ik rustig, zodat zij misschien ook weer wat gezelliger wordt!

En.... hoe lang duurt deze fase????

Liefs mij
 
Hoi Bloempje,

Lastig dat je kleine meid nu door zo'n moeilijke fase gaat! Misschien een (late) éénkennigheidsfase?
Ik las laatst een column van een vrouw met een kindje van anderhalf jaar oud, die schreef dat dat zo'n fantastische fase is en dat ze bijna was vergeten dat tussen het zware eerste jaar en die lastige peuterpuberteit ook nog die zalige maanden van je kindje van rond de anderhalf jaar zit, Er is dus zeker nog hoop voor ons! ;-)

Wat het drinken betreft zou ik die 500ml per dag echt een beetje los proberen te laten. Kindjes kunnen héél goed zelf aangeven als ze ergens wel of geen behoefte aan hebben, en volgens mij wordt dat alleen maar sterker naarmate ze ouder worden. Ik zou echt proberen er geen strijd van te maken, anders krijgt je kindje een negatieve associatie met eten/drinken en dat kan nog lang doorwerken (terwijl, als het je lukt om het een beetje los te laten als ze klein zijn, ze het verzet meestal vrij snel weer opgeven)
Pf, grappig he, om uitgerekend van mij, de grootste control freak van het forum het advies te krijgen om het los te laten ;-) Komt ook wel een beetje omdat Noah al vanaf héél jong (5 maanden) zóóó'n sterk eigen willetje had dat ik er met geen mogelijkheid een (fruit)hapje in kreeg. Na een paar weken vechten voor elke hap heb ik het maar gewoon los gelaten, dat was in ieder geval een stuk minder stressvol voor mij en daardoor indirect ook voor hem. Vrij snel daarna leerde hij zelf eten met z'n handjes en sindsdien eet hij als een bouwvakker. Ik heb de "loslaten-les" dus al heel snel geleerd ;-)

Succes ermee!

Liefs, 10e
 
Hoi Bloempje,

Lastig dat je kleine meid nu door zo'n moeilijke fase gaat! Misschien een (late) éénkennigheidsfase?
Ik las laatst een column van een vrouw met een kindje van anderhalf jaar oud, die schreef dat dat zo'n fantastische fase is en dat ze bijna was vergeten dat tussen het zware eerste jaar en die lastige peuterpuberteit ook nog die zalige maanden van je kindje van rond de anderhalf jaar zit, Er is dus zeker nog hoop voor ons! ;-)

Wat het drinken betreft zou ik die 500ml per dag echt een beetje los proberen te laten. Kindjes kunnen héél goed zelf aangeven als ze ergens wel of geen behoefte aan hebben, en volgens mij wordt dat alleen maar sterker naarmate ze ouder worden. Ik zou echt proberen er geen strijd van te maken, anders krijgt je kindje een negatieve associatie met eten/drinken en dat kan nog lang doorwerken (terwijl, als het je lukt om het een beetje los te laten als ze klein zijn, ze het verzet meestal vrij snel weer opgeven)
Pf, grappig he, om uitgerekend van mij, de grootste control freak van het forum het advies te krijgen om het los te laten ;-) Komt ook wel een beetje omdat Noah al vanaf héél jong (5 maanden) zóóó'n sterk eigen willetje had dat ik er met geen mogelijkheid een (fruit)hapje in kreeg. Na een paar weken vechten voor elke hap heb ik het maar gewoon los gelaten, dat was in ieder geval een stuk minder stressvol voor mij en daardoor indirect ook voor hem. Vrij snel daarna leerde hij zelf eten met z'n handjes en sindsdien eet hij als een bouwvakker. Ik heb de "loslaten-les" dus al heel snel geleerd ;-)

Succes ermee!

Liefs, 10e
 
Hoi hoi,

ik herken wel een stukje hoor. Nou ja, sinds een dag of 2. Tijn piept en gilt en brult als er iets niet precies gaat zoals hij dat wil. En dat is dan soms letterlijk milimeterwerk, grinnn.
's Morgens is het iedere keer weer helemaal mis. Woedend, als hij een schone luier krijgt en aangekleed wordt. Maar... heb misschien ontdekt waar het aan ligt: hij heeft flinke honger. Vanmorgen eerst borstvoeding (altijd eigenlijk) en 2 boterhammen en daarna ging het prima.
Ik ben echter vrij nuchter ingesteld en heb zoiets van: zaken kunnen niet altijd gaan zoals jij wilt dat ze gaan dus dan heb jij een probleem... (hoewel hij soms van de woede vergeet te ademen, en das toch wel een klein beetje eng, al weet ik dat het geen kwaad kan...)

Over het drinken zou ik me niet zo'n zorgen maken. Tijn drinkt bij lange na geen 500 ml op een dag.
's Morgens borstvoeding (geen idee hoeveel), dan een beetje water bij zijn brood. 's Middags een flinke beker melk en bij het avondeten weer wat water. Dan nog een keertje borstvoeding voor het slapen gaan en dat was het dan. Nou ja, bied hem tussendoor wel eens wat water aan en dan wil hij vaak ook wel een slokje, maar daar blijft het dan ook bij. Maar goed, ik heb geen idee van hoveelheden omdat de borstvoeding niet meetbaar is en we al het andere drinken in een gewone beker aanbieden en dus ook niet af kunnen lezen hoveel we geven. Ook ik denk dat kinderen heel goed zelf kunnen aangeven wat ze nodig hebben en als jij het voldoende aanbiedt (zou zeggen bij de eetmomenten en dan 1 of 2 keer tussendoor steeds) kun je niet meer doen. Je kunt een kind niet dwingen om te eten, te drinken of te slapen, dat verlies je gewoon. En hoe meer het een punt voor jou is, hoe gespannener het voor je kind wordt. Bovendien krijgen kids ook via fruit en vaak ook avondeten een boel vocht binnen. (dus misschien eens wat extra fruit aanbieden als je je zorgen blijft maken?)

Heel veel succes ermee en zit het je hoog: schrijf het dan lekker van je af! (dat helpt vaak al heel goed)

Enne... het is een fase en fases gaan voorbij...

Natasja
 
Ha meiden,

bedankr voor jullie reacties. Ik vind het gewoon heel moeilijk om het los te laten. ben veel te bang dat ze uitdroogt. dat ze niet zelf door heeft dat ze dorst heeft. Mijn man zegt dat een baby echt wel aanvoelt dat het dorst heeft en als ze echt dorst heeft, drinkt ze wel. Ik wil het teveel onder controle houden. Ik moet leren loslaten.
Gisteren was het echt weer drama. Maar ik was zelf ook zo moe dat ik er niet tegen kon. Mijn man was thuis en die heeft gelukkig merendeel voro zijn rekening genomen. Ik kon er even niet meer tegen.

vandaag weet meer uitgerust en het ging ineens ook weer veel beter. Ze heeft weer als vanouds gedronken. Maar ook omdat ik me had voorgenomen niet aan te dringen, er geen strijd van te maken. Alleen aanbieden... bij geen zin.... gewoon een paar uur wachten. Toen had ze ineens wel zin. Boven verwachting.... heerlijk!
We bekijken het wel per dag. We zien het wel. Ik hoop dat ik het een beetje kan loslaten, ook als ze echt niet wil.

Bedankt voor jullie meedenken.
 
Graag gedaan hoor....
Wat fijn dat het gisteren weer wat beter ging!
Enne... kindjes drogen echt niet zo snel uit, volgens mij moeten ze daar flink ziek voor zijn... Misschien helpt het als je het eens ter sprake stelt op het consultatiebureau of bij je huisarts? (die hebben van een meer onderbouwde mening dan ik en kunnen je misschien eea uitleggen)
Hoop dat het loslaten een beetje lukt, al zal dat ook met pieken en dalen gaan. Maakt het voor jezelf ook veel makkelijker denk ik...

Je komt er wel!!!

Natasja
 
Hoi Bloempje

Nog een kleine aanvullende opmerking (alhoewel je daar waarschijnlijk al lang zelf aan gedacht hebt, maar goed..) wij hebben altijd een beker water (of water met een héél klein beetje aanmaaklimonade) op de salontafel klaar staan voor Noah.Als hij aan het spelen is pakt hij regelmatig zijn beker om een slokje te nemen. Dus niet alleen drinken aanbieden met eetmomenten, maar gewoon altijd een beker klaar hebben staan (wij hebben zo'n anti lek beker met rietje) die ze ieder moment kan pakken. Noah drinkt op deze manier stiekem best nog wel veel, naast zijn fruit - lunch - liga en diner momentjes.

Groetjes 10e

PS. Het "er doorheen zitten" gevoel herken ik ook nog altijd goed hoor, daarin sta je echt niet alleen! Het gebeurd gelukkig veeeeeeel minder vaak als in het begin (de eerste 2 maanden kon ik amper stoppen met huilen), maar af en toe heb ik nog steeds wel eens zin om gewoon de deur achter me dicht te trekken en de volgende dag pas weer terug te komen! (en me te gaan bezatten in de kroeg, hahaha)
Maar over het algemeen zijn er nu gelukkig veel meer leuke momenten dan minder leuke momenten!
 
Hoi Bloempje

Nog een kleine aanvullende opmerking (alhoewel je daar waarschijnlijk al lang zelf aan gedacht hebt, maar goed..) wij hebben altijd een beker water (of water met een héél klein beetje aanmaaklimonade) op de salontafel klaar staan voor Noah.Als hij aan het spelen is pakt hij regelmatig zijn beker om een slokje te nemen. Dus niet alleen drinken aanbieden met eetmomenten, maar gewoon altijd een beker klaar hebben staan (wij hebben zo'n anti lek beker met rietje) die ze ieder moment kan pakken. Noah drinkt op deze manier stiekem best nog wel veel, naast zijn fruit - lunch - liga en diner momentjes.

Groetjes 10e

PS. Het "er doorheen zitten" gevoel herken ik ook nog altijd goed hoor, daarin sta je echt niet alleen! Het gebeurd gelukkig veeeeeeel minder vaak als in het begin (de eerste 2 maanden kon ik amper stoppen met huilen), maar af en toe heb ik nog steeds wel eens zin om gewoon de deur achter me dicht te trekken en de volgende dag pas weer terug te komen! (en me te gaan bezatten in de kroeg, hahaha)
Maar over het algemeen zijn er nu gelukkig veel meer leuke momenten dan minder leuke momenten!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan