Hoi allemaal,
Esther is nu bijna 7 mnd en ben de bv aan het afbouwen. Heb momenten gehad dat ik de bv heb vervloekt, vanwege tepelkloven, open tepels, en 2 borstonstekingen, maar de laatste tijd gaat het eigenlijk perfect, alleen het kolven op het werk was ik zat. Nu dus afbouwen. Dat gaat prima. Ik geef nu inmiddels alleen de ochtendvoeding en de avondvoeding nog bv.
Aan de ene kant vind ik het wel fijn dat ze straks de fles gaat krijgen en natuurlijk ook meer vast voedsel gaat eten (daar is ze inmiddels ook mee begonnen), maar aan de andere kant vind ik het moeilijk om afscheid te nemen van dat gezellig moment van ons samen aan het begin en het eind van de dag, word er toch wel een beetje verdrietig van, had ik een paar maanden geleden nooit gedacht dat ik dat nu zo zou voelen! En Esther geniet er zo duidelijk van dat ik me tegenover haar zelfs een beetje schuldig voel. Best wel onzin want ben zelf ook met de fles opgegroeid en heel veel kindjes krijgen de fles en zijn daar helemaal gelukkig mee, dat weet ik ook wel. Maar toch heb ik er een rotgevoel bij. Moet zelf vooral ook echt wennen aan het idee dat ze straks niet meer bij me aan de borst zal drinken.
Zijn er meer die dat ook hadden? En gaat dat vanzelf over?
groetjes,
Anna
Esther is nu bijna 7 mnd en ben de bv aan het afbouwen. Heb momenten gehad dat ik de bv heb vervloekt, vanwege tepelkloven, open tepels, en 2 borstonstekingen, maar de laatste tijd gaat het eigenlijk perfect, alleen het kolven op het werk was ik zat. Nu dus afbouwen. Dat gaat prima. Ik geef nu inmiddels alleen de ochtendvoeding en de avondvoeding nog bv.
Aan de ene kant vind ik het wel fijn dat ze straks de fles gaat krijgen en natuurlijk ook meer vast voedsel gaat eten (daar is ze inmiddels ook mee begonnen), maar aan de andere kant vind ik het moeilijk om afscheid te nemen van dat gezellig moment van ons samen aan het begin en het eind van de dag, word er toch wel een beetje verdrietig van, had ik een paar maanden geleden nooit gedacht dat ik dat nu zo zou voelen! En Esther geniet er zo duidelijk van dat ik me tegenover haar zelfs een beetje schuldig voel. Best wel onzin want ben zelf ook met de fles opgegroeid en heel veel kindjes krijgen de fles en zijn daar helemaal gelukkig mee, dat weet ik ook wel. Maar toch heb ik er een rotgevoel bij. Moet zelf vooral ook echt wennen aan het idee dat ze straks niet meer bij me aan de borst zal drinken.
Zijn er meer die dat ook hadden? En gaat dat vanzelf over?
groetjes,
Anna