Het is al weer lang geleden maar het is nog steeds dichtbij.
En dat dichtbij wil ik ook heel graag houden.
In 1986 getrouwd (was 30) en raakte na vele onderzoeken toch zwanger in 1992.
We gingen uit ons dak en alles liep goed. Vanaf 20 weken liep mijn bloeddruk omhoog en met22 weken opgenomen met zwangersschapsvergiftiging. Met 26 en twee brak de placenta en met een spoedsectio is onze Florian geboren. Met zijn 30 cm en 540 gram was het een pracht kereltje.
In het WKZ heeft hij 6 dagen gevochten en toen hebben we hem moeten laten gaan.
Veel steun gehad aan de ver. voor ouders van een overleden kind.
Ook als je kind tijdens de zwangerschap sterft.
Samen vechten en na een 1,5 jaar weer zwanger. Snel gaat de bloeddruk omhoog en naar het ziekenhuis voor een echo.
Een tweeling maar niet levensvatbaar.
Na 10 dagen een curitage. Je moet weer verder maar het is zo moeilijk. Na 3 IVF pogingen hebben we het opgegeven.
Na 10 jaar verdiende mijn lichaam rust.
Alles om je heen gaat door en in onze kleine straat woonden al weer 13 kinderen.
Steeds dat gevoel te hebben dat je iets hebt wat je door wil geven.
We zijn nu al 7 jaar een pleeggezin en hebben wat korte opvang nu twee heerlijke meiden in huis van 2 en 5 jaar.
Ze zullen bij ons blijven.
Florian draag ik altijd mee en na 12 jaar (zou op 6 april 12 zijn geworden) voel ik dat nog zo goed maarkan nu zeggen dat de pijn heeft plaats gemaakt voor een soort pijn die ik graag wil blijven voelen totdat ik heel oud zal zijn.
We blijven ouder van Florian. Achter in de tuin groeit een boom. De Florianboom. Geplant vlak na het overlijden van Florian.
Wij kunnen er goed over praten en hebben dat ook veel gedaan. Soms zoveel voor anderen dat je je eigen verdriet wel eens vergeet en dat is ook weer niet goed.
Ik wens iederen veel sterkte die op dit moment of in het verleden net als wij een deel van ons zelf hebben verloren.
Marianne
En dat dichtbij wil ik ook heel graag houden.
In 1986 getrouwd (was 30) en raakte na vele onderzoeken toch zwanger in 1992.
We gingen uit ons dak en alles liep goed. Vanaf 20 weken liep mijn bloeddruk omhoog en met22 weken opgenomen met zwangersschapsvergiftiging. Met 26 en twee brak de placenta en met een spoedsectio is onze Florian geboren. Met zijn 30 cm en 540 gram was het een pracht kereltje.
In het WKZ heeft hij 6 dagen gevochten en toen hebben we hem moeten laten gaan.
Veel steun gehad aan de ver. voor ouders van een overleden kind.
Ook als je kind tijdens de zwangerschap sterft.
Samen vechten en na een 1,5 jaar weer zwanger. Snel gaat de bloeddruk omhoog en naar het ziekenhuis voor een echo.
Een tweeling maar niet levensvatbaar.
Na 10 dagen een curitage. Je moet weer verder maar het is zo moeilijk. Na 3 IVF pogingen hebben we het opgegeven.
Na 10 jaar verdiende mijn lichaam rust.
Alles om je heen gaat door en in onze kleine straat woonden al weer 13 kinderen.
Steeds dat gevoel te hebben dat je iets hebt wat je door wil geven.
We zijn nu al 7 jaar een pleeggezin en hebben wat korte opvang nu twee heerlijke meiden in huis van 2 en 5 jaar.
Ze zullen bij ons blijven.
Florian draag ik altijd mee en na 12 jaar (zou op 6 april 12 zijn geworden) voel ik dat nog zo goed maarkan nu zeggen dat de pijn heeft plaats gemaakt voor een soort pijn die ik graag wil blijven voelen totdat ik heel oud zal zijn.
We blijven ouder van Florian. Achter in de tuin groeit een boom. De Florianboom. Geplant vlak na het overlijden van Florian.
Wij kunnen er goed over praten en hebben dat ook veel gedaan. Soms zoveel voor anderen dat je je eigen verdriet wel eens vergeet en dat is ook weer niet goed.
Ik wens iederen veel sterkte die op dit moment of in het verleden net als wij een deel van ons zelf hebben verloren.
Marianne