hoi meiden!
na een heftige week ziekenhuis waar ik op het randje van zwangerschapsvergiftiging lag, zijn we vorige week thuis gekomen met onze zoon SWEN!
Swen woog 3180 gram en was 52 cm lang.
dit is Swen de ochtend na de bevalling
Dinsdag 3 februari ben ik opgenomen in het ziekenhuis, vrijdag 6 februari hoorden we dat ik niet meer voor de geboorte naar huis zou mogen.
mijn onderdruk lag rond de 100. veel te hoog!
heb medicijnen gekregen, die ervoor moesten zorgen dat mijn bloeddruk zou zakken.
Zaterdag 7 februari hebben we eengesprekje gehad met de gyn en die vertelde dat ze maandag mijn lichaam gingen voorbereiden op de bevalling. Ze zouden met gel de baarmoedermond weker proberen te krijgen.
de rest van mijn bevallingsverhaal staat hieronder:
Maandag 9 februari
de dag begon al vroeg met een ctg. de verloskundige kwam en voelde dat er nog steeds 1 cm ontsluiting was. de gel werd ingebracht (ieuw wat een branderig gevoel!) en toen was het afwachten.
om 1 uur ongeveer kwam de verloskundige terug en vroeg hoe het was en of ik het zag zitten nog wat gel te krijgen. ik had nergens last van, dus zei: kom maar op!
tijdens de ctg was toch veel activiteit te zien en de verloskundige verbaasde zich erover dat ik daar geen last van had. nog een keer gel was niet verantwoord, dus we moesten de dag verder afwachten.
natuurlijk gebeurde er verder niets....
Dinsdag 10 februari:
alweer vroeg aan de ctg, want vandaag zou ik weer gel ingebracht krijgen.
dezelfde verloskundige kwam dit inbrengen en weer kwamen zij en de broeder regelmatig vragen hoe het was. ik voelde wel wat meer krampen, maar niet vervelend ofzo.
ik had 's ochtend nog steeds 1 cm ontsluiting (ik had zo gehoopt op meer, want pas bij 2 cm konden ze de vliezen breken!)
om 1 uur weer de ctg aan en toen was te zien dat na iedere harde buik/wee de hartslag van de baby daalde. geen leuk gezicht! de broeder haalde de verloskundige erbij en die ging overleggen met de gyn.
ze kwam terug met het bericht dat vandaag de baby geboren zou worden. op welke manier dan ook.
ik was natuurlijk gelijk bang dat ik naar boven gereden zou worden en open gesneden... maar dat was gelukkig niet gelijk het geval.
ik had ongeveer 1,5 cm ontsluiting en de verloskundige heeft tijdens het inwendig onderzoek er 2 cm van gemaakt (AU!)
ik kreeg uit voorzorg alvast een infuus, voor het geval het niet goed zou gaan met gupje en er haast was om hem ter wereld te brengen.
na het breken van de vliezen (14:00 uur)werd me verteld dat ze het eerst een uurtje aan zouden kijken en daarna eventueel me verder in zouden leiden.
om 16:00 uur kreeg ik behhorlijke drang, ik snapte er niks van, want had toch nooit genoeg cm onsluiting daarvoor?
de broeder erbij geroepen en deze zag bij de volgende wee dat het toch echt persdrang was. met spoed werd ik van mijn eigen kamer naar een verloskamer gereden.
de gyn was om 16:15 ook op de verloskamer en vertelde me dat ik volledige ontsluiting had. ik had toen al een aantal persweeen weg moeten zuchten... (vreselijk)
de verloskundige werd geroepen en de verpleegkundige kreeg de opdracht me uit te leggen wat de bedoeling was en de eerst volgende wee mocht ik persen. toen de verpleegkundige zag hoe snel het ging, rende ze naar de deur om de verloskundige haast te laten maken.
uiteindelijk heeft het nog even geduurt voordat hij er echt uit was. ik durfde niet zo goed verder te persen toen het hoofdje eruit wilde. ik heb zelfs 2 weeen voorbij laten gaan en net gedaan alsof ze er niet waren. (erg he)
uiteindelijk om 17:15 na een ruime 45 minuten kwam Swen ter wereld.
ons gezinnetje compleet!
ik kwam er bijna zonder kleerscheuren vanaf. 2 oppervlakkige hechtingen en een schaafwondje op mijn rechter schaamlip.
een kort maar krachtige bevalling. mijn verhaal ging de afdeling rond als ideaal! hahaha
ik heb mijn bevalling als overdonderend ervaren, maar het is me alles meegevallen
na een heftige week ziekenhuis waar ik op het randje van zwangerschapsvergiftiging lag, zijn we vorige week thuis gekomen met onze zoon SWEN!
Swen woog 3180 gram en was 52 cm lang.
dit is Swen de ochtend na de bevalling
Dinsdag 3 februari ben ik opgenomen in het ziekenhuis, vrijdag 6 februari hoorden we dat ik niet meer voor de geboorte naar huis zou mogen.
mijn onderdruk lag rond de 100. veel te hoog!
heb medicijnen gekregen, die ervoor moesten zorgen dat mijn bloeddruk zou zakken.
Zaterdag 7 februari hebben we eengesprekje gehad met de gyn en die vertelde dat ze maandag mijn lichaam gingen voorbereiden op de bevalling. Ze zouden met gel de baarmoedermond weker proberen te krijgen.
de rest van mijn bevallingsverhaal staat hieronder:
Maandag 9 februari
de dag begon al vroeg met een ctg. de verloskundige kwam en voelde dat er nog steeds 1 cm ontsluiting was. de gel werd ingebracht (ieuw wat een branderig gevoel!) en toen was het afwachten.
om 1 uur ongeveer kwam de verloskundige terug en vroeg hoe het was en of ik het zag zitten nog wat gel te krijgen. ik had nergens last van, dus zei: kom maar op!
tijdens de ctg was toch veel activiteit te zien en de verloskundige verbaasde zich erover dat ik daar geen last van had. nog een keer gel was niet verantwoord, dus we moesten de dag verder afwachten.
natuurlijk gebeurde er verder niets....
Dinsdag 10 februari:
alweer vroeg aan de ctg, want vandaag zou ik weer gel ingebracht krijgen.
dezelfde verloskundige kwam dit inbrengen en weer kwamen zij en de broeder regelmatig vragen hoe het was. ik voelde wel wat meer krampen, maar niet vervelend ofzo.
ik had 's ochtend nog steeds 1 cm ontsluiting (ik had zo gehoopt op meer, want pas bij 2 cm konden ze de vliezen breken!)
om 1 uur weer de ctg aan en toen was te zien dat na iedere harde buik/wee de hartslag van de baby daalde. geen leuk gezicht! de broeder haalde de verloskundige erbij en die ging overleggen met de gyn.
ze kwam terug met het bericht dat vandaag de baby geboren zou worden. op welke manier dan ook.
ik was natuurlijk gelijk bang dat ik naar boven gereden zou worden en open gesneden... maar dat was gelukkig niet gelijk het geval.
ik had ongeveer 1,5 cm ontsluiting en de verloskundige heeft tijdens het inwendig onderzoek er 2 cm van gemaakt (AU!)
ik kreeg uit voorzorg alvast een infuus, voor het geval het niet goed zou gaan met gupje en er haast was om hem ter wereld te brengen.
na het breken van de vliezen (14:00 uur)werd me verteld dat ze het eerst een uurtje aan zouden kijken en daarna eventueel me verder in zouden leiden.
om 16:00 uur kreeg ik behhorlijke drang, ik snapte er niks van, want had toch nooit genoeg cm onsluiting daarvoor?
de broeder erbij geroepen en deze zag bij de volgende wee dat het toch echt persdrang was. met spoed werd ik van mijn eigen kamer naar een verloskamer gereden.
de gyn was om 16:15 ook op de verloskamer en vertelde me dat ik volledige ontsluiting had. ik had toen al een aantal persweeen weg moeten zuchten... (vreselijk)
de verloskundige werd geroepen en de verpleegkundige kreeg de opdracht me uit te leggen wat de bedoeling was en de eerst volgende wee mocht ik persen. toen de verpleegkundige zag hoe snel het ging, rende ze naar de deur om de verloskundige haast te laten maken.
uiteindelijk heeft het nog even geduurt voordat hij er echt uit was. ik durfde niet zo goed verder te persen toen het hoofdje eruit wilde. ik heb zelfs 2 weeen voorbij laten gaan en net gedaan alsof ze er niet waren. (erg he)
uiteindelijk om 17:15 na een ruime 45 minuten kwam Swen ter wereld.
ons gezinnetje compleet!
ik kwam er bijna zonder kleerscheuren vanaf. 2 oppervlakkige hechtingen en een schaafwondje op mijn rechter schaamlip.
een kort maar krachtige bevalling. mijn verhaal ging de afdeling rond als ideaal! hahaha
ik heb mijn bevalling als overdonderend ervaren, maar het is me alles meegevallen