Hoi meiden,
Nou het zit er op, de operatie is gedaan en nu is het afwachten of het goed open zal blijven.
We moesten gister om 7:15 in Rotterdam zijn, na even wachten (waren erg vroeg) en mochten toen naar haar bedje. Kleertjes uit en pyama aan. Na een tijdje kreeg ze een kalmeringsmiddel, ze werd zo grappig, net of ze dronken was!
Eindelijk mochten we mee en kreeg ik zo'n schort aan, met een kapje op. Oh wat heeft ze gelachen. Zelf mocht ze ook een mutsje op en werd ze klaar gemaakt voor de OK. Het naaldje ging erin zoals we geoefend hadden, heel even zei ze AU, maar door de bemoedigende woorden ging ze niet huilen.
In de OK stapte ze zelf van het ene bed op het andere. En kreeg ze het slaapmiddel, echt super, precies zoals we geoefend hadden, we gingen tellen en bij 3 een kus en bij 5 sliep ze al. Voor mij minder om te zien, want ze draaien dan helemaal weg (incl. de hormonen... lastig!).
Ze waren zo klaar, maar pas na een uur kregen we haar terug, de andere kindjes waren veel sneller terug, leek of de verpleging ons gewoon weer vergeten was. Helaas was Tess erg ziek van de narcose en heeft ze heel wat moeten overgeven.
Na een slaapje ging het beter en mochten we naar huis. Om 14:00 waren we er weer.
Ik ben nog moe, het was een lange zware dag, maar mijn meisje heeft het heel goed gedaan, ben super trots op haar
Groetjes Nanda, mv Tess (17-8-2006) en 23+1wk zwanger
Nou het zit er op, de operatie is gedaan en nu is het afwachten of het goed open zal blijven.
We moesten gister om 7:15 in Rotterdam zijn, na even wachten (waren erg vroeg) en mochten toen naar haar bedje. Kleertjes uit en pyama aan. Na een tijdje kreeg ze een kalmeringsmiddel, ze werd zo grappig, net of ze dronken was!
Eindelijk mochten we mee en kreeg ik zo'n schort aan, met een kapje op. Oh wat heeft ze gelachen. Zelf mocht ze ook een mutsje op en werd ze klaar gemaakt voor de OK. Het naaldje ging erin zoals we geoefend hadden, heel even zei ze AU, maar door de bemoedigende woorden ging ze niet huilen.
In de OK stapte ze zelf van het ene bed op het andere. En kreeg ze het slaapmiddel, echt super, precies zoals we geoefend hadden, we gingen tellen en bij 3 een kus en bij 5 sliep ze al. Voor mij minder om te zien, want ze draaien dan helemaal weg (incl. de hormonen... lastig!).
Ze waren zo klaar, maar pas na een uur kregen we haar terug, de andere kindjes waren veel sneller terug, leek of de verpleging ons gewoon weer vergeten was. Helaas was Tess erg ziek van de narcose en heeft ze heel wat moeten overgeven.
Na een slaapje ging het beter en mochten we naar huis. Om 14:00 waren we er weer.
Ik ben nog moe, het was een lange zware dag, maar mijn meisje heeft het heel goed gedaan, ben super trots op haar
Groetjes Nanda, mv Tess (17-8-2006) en 23+1wk zwanger