Hallo allemaal,
Ik ben hier echt al een tijd niet meer geweest en gelukkig kan ik dus heel veel mensen feliciteren!!!!!
Van harte allemaal!
Het is nu bijna 3,5 maand na mijn 2e miskraam en behalve die mk was het gewoon een k*t tijd. Enorme stress op mijn werk met echt veel te veel overuren tot gevolg en een ernstig ziek nichtje en daardoor veel angst bij ons gezin voor de toekomst. Tel daarbij mijn 2 mk ´en in een half jaar, ik zat echt in een diep dal en dacht af en toe dat het elastiekje ging knappen.
Maar dat is nu afgelopen. Ik heb besloten om echt alleen nog maar over te werken als er echte deadlines gehaald moeten worden en verder ga ik gewoon op tijd naar huis. Met goede communicatie, moet men dat maar accepteren. En mijn nichtje is er niet mee geholpen als ik de hele dag loop te piekeren. Ik ben er voor haar en mijn zus als ze me nodig hebben, en zoek haar zo vaak mogelijk op. Maar ze hebben meer aan een vrolijke, uitgeruste Nina dan aan een wrak. Klinkt makkelijker dan het werkelijk is, maar het moet. Het leven vliegt voorbij, ik wil niet terug kijken op een "verloren" tijd.
Afijn, ga dus ook allemaal leuke dingen plannen de komende tijd.
Tja en aan het zwanger worden gaan we nu ook maar weer volop werken. Ik wacht nog steeds op de uitslag van het chromosomen onderzoek van 3 maanden geleden. Maar volgens het ziekenhuis kan dat nog wel een maand of 2 duren. Tja, daar ga ik niet meer op wachten. Ik ben 35, ga geen extra 2 maanden verliezen.
Ik ben nu net ongi geweest en ben deze maand weer begonnen met tempraturen. Sinds de laatste mk is mijn cyclus wat onregelmatig. Niet echt heel erg, maar deze maand was het wel erg kort (23 dagen). Ach zal ook wel door de spanningen komen.
Nou meiden allemaal een fijne dag en tot snel.
Ik ben hier echt al een tijd niet meer geweest en gelukkig kan ik dus heel veel mensen feliciteren!!!!!
Van harte allemaal!
Het is nu bijna 3,5 maand na mijn 2e miskraam en behalve die mk was het gewoon een k*t tijd. Enorme stress op mijn werk met echt veel te veel overuren tot gevolg en een ernstig ziek nichtje en daardoor veel angst bij ons gezin voor de toekomst. Tel daarbij mijn 2 mk ´en in een half jaar, ik zat echt in een diep dal en dacht af en toe dat het elastiekje ging knappen.
Maar dat is nu afgelopen. Ik heb besloten om echt alleen nog maar over te werken als er echte deadlines gehaald moeten worden en verder ga ik gewoon op tijd naar huis. Met goede communicatie, moet men dat maar accepteren. En mijn nichtje is er niet mee geholpen als ik de hele dag loop te piekeren. Ik ben er voor haar en mijn zus als ze me nodig hebben, en zoek haar zo vaak mogelijk op. Maar ze hebben meer aan een vrolijke, uitgeruste Nina dan aan een wrak. Klinkt makkelijker dan het werkelijk is, maar het moet. Het leven vliegt voorbij, ik wil niet terug kijken op een "verloren" tijd.
Afijn, ga dus ook allemaal leuke dingen plannen de komende tijd.
Tja en aan het zwanger worden gaan we nu ook maar weer volop werken. Ik wacht nog steeds op de uitslag van het chromosomen onderzoek van 3 maanden geleden. Maar volgens het ziekenhuis kan dat nog wel een maand of 2 duren. Tja, daar ga ik niet meer op wachten. Ik ben 35, ga geen extra 2 maanden verliezen.
Ik ben nu net ongi geweest en ben deze maand weer begonnen met tempraturen. Sinds de laatste mk is mijn cyclus wat onregelmatig. Niet echt heel erg, maar deze maand was het wel erg kort (23 dagen). Ach zal ook wel door de spanningen komen.
Nou meiden allemaal een fijne dag en tot snel.