Hallo dames,
Merk dat ik even lucht nodig heb! Zal eerst de situatie uitleggen, zo beknopt mogelijk.
Altijd al een wat turbulente relatie met mijn schoonzus gehad. Nu hebben wij afgelopen januari helaas een miskraam met 16 week mee gemaakt. Dit opzich was al erg naar en heftig om mee te maken. Helaas heeft mijn schoonzus zich door mij 'afgewezen' gevoeld omdat ik niet volledig ben ingestort bij haar. We hadden het die ochtend tijdens de normale controle te horen gekregen dat het mis was. De hele dag tranen met tuiten gehuild maar ook vooral veel mijn vriend getroost. Aan het eind van de dag was ik gesloopt. Even onder de douche om tot mezelf te komen zonder iedereen om me heen. Ik stond net met mijn handdoekje om, rustig alleen boven net na het douchen toen zij de trap op kwam 'gestormd'. Ze wilde me knuffelen en verwachte dat ik weer heel hard zou gaan huilen. Op dat moment voelde dat echt niet fijn. Heb ook eerlijk aangegeven dat het even 'te veel' was voor die dag. Dat ik me ook nu ff heel kwetsbaar voelde in mijn handdoekje maar nog met buik. Daarna heeft ze het eigenlijk de rest van het jaar af laten weten en nooit meer gevraagd hoe het nu ging. Ook heeft ze zo ongeveer alle contact vermeden. Daarnaast heeft mijn schoonmoeder de rest van de tijd steeds tegen mij gezegd dat mijn schoonzus zo verdrietig was dat ze nu nog geen tante werd. Ik had daar echt even geen boodschap aan.
Nu we weer zwanger zijn staat schoonzus weer vooraan met alle mededelingen over wat 'zij' allemaal met het neefje of nichtje gaat doen. Terwijl wij alleen maar in spanning zitten of het wel goed gaat deze keer.
Sorry moest ff luchten over deze behoorlijke frustratie!
Liefs Son
Merk dat ik even lucht nodig heb! Zal eerst de situatie uitleggen, zo beknopt mogelijk.
Altijd al een wat turbulente relatie met mijn schoonzus gehad. Nu hebben wij afgelopen januari helaas een miskraam met 16 week mee gemaakt. Dit opzich was al erg naar en heftig om mee te maken. Helaas heeft mijn schoonzus zich door mij 'afgewezen' gevoeld omdat ik niet volledig ben ingestort bij haar. We hadden het die ochtend tijdens de normale controle te horen gekregen dat het mis was. De hele dag tranen met tuiten gehuild maar ook vooral veel mijn vriend getroost. Aan het eind van de dag was ik gesloopt. Even onder de douche om tot mezelf te komen zonder iedereen om me heen. Ik stond net met mijn handdoekje om, rustig alleen boven net na het douchen toen zij de trap op kwam 'gestormd'. Ze wilde me knuffelen en verwachte dat ik weer heel hard zou gaan huilen. Op dat moment voelde dat echt niet fijn. Heb ook eerlijk aangegeven dat het even 'te veel' was voor die dag. Dat ik me ook nu ff heel kwetsbaar voelde in mijn handdoekje maar nog met buik. Daarna heeft ze het eigenlijk de rest van het jaar af laten weten en nooit meer gevraagd hoe het nu ging. Ook heeft ze zo ongeveer alle contact vermeden. Daarnaast heeft mijn schoonmoeder de rest van de tijd steeds tegen mij gezegd dat mijn schoonzus zo verdrietig was dat ze nu nog geen tante werd. Ik had daar echt even geen boodschap aan.
Nu we weer zwanger zijn staat schoonzus weer vooraan met alle mededelingen over wat 'zij' allemaal met het neefje of nichtje gaat doen. Terwijl wij alleen maar in spanning zitten of het wel goed gaat deze keer.
Sorry moest ff luchten over deze behoorlijke frustratie!
Liefs Son