Lastige slaper!

A

Anoniem

Guest
Hallo dames!
Ten eerste iedereen een gelukkig nieuwjaar!

Gelukkig is het vuurwerk hier allemaal wel meegevallen en hebben we maar een kleine huilpartij gehad van onze zoon!
De huilpartijen s'avonds worden steeds erger en Stijn (9 maanden) gaat steeds later naar bed. Ook slaapt hij s'nachts regelmatig in ons bed, gewoon omdat we geen zin hebben om een uur of langer met hem te gaan wiebelen of wat dan ook. S'avonds wil hij ook het liefste bij mij in slaap gesust worden en ohh wee als hij zijn zin niet krijgt!
Ik ben niet iemand die hem een kwartier kan laten huilen dus het is mijn eigen probleem dat hij nu zo doet maar toch....
Helaas word ik nu langzaam een beetje moe van dit gedoe, omdat je zelf geen avond meer over hebt en ga zo maar verder!

heeft iemand tips, ervaringen  of wat dan ook?
gr. Loes
 
Is dit redelijk nieuw? Ik bedoel een duidelijke verslechtering van de normale slaapsituatie? Dan zou je misschien aan een sprongetje kunnen denken... Een fase die dus overgaat. Christian was met 9,5 maand aan het springen en sliep niet meer door, at slecht, vroeg veel aandacht, werd soms in de nacht krijsend en overstuur wakker, etc.
Hier heeft het 3 weken geduurd en plotseling was het weer over en had ik mijn doorslapende, gemakkelijke ventje terug. Dan zou ik dus zeggen, zing het uit en probeer je er niet teveel over op te winden.

Als dit een langer slepend probleem is, dat is natuurlijk een stuk moeilijker... Helaas heb ik daar geen briljante tips voor. Heb er geen ervaring mee. Gevoelsmatig zou ik zeggen: pak het een paar nachten 'streng' en consequent aan. Niet uit bed halen, niet gaan wiebelen, wiegen, lopen e.d. Alleen troosten met je handen (niet aankijken, niet praten) en na een minuut weglopen en iedere 5 minuten gaan kijken, ritueel herhalen  tot het stil wordt. Dat zal heel zwaar zijn, maar de aanhouder wint...

Heel veel succes!
 
Hoi Loes,

Ik ben een najaar 2006 moeder, maar lees ook vaak bij jullie mee, omdat ik eind december ben bevallen.
Ik herken je verhaal heel erg. Hier was het precies hetzelfde. Vanaf 3 weken sliep ze door en vanaf 6 maanden begonnen de problemen. Vanaf de tijd dat ze 's avonds groente ging eten werd ze gillend wakker. Volgens ons krampjes, maar volgens het cb kon dat niet. Als ze alleen bv dronk dan sliep ze goed. Wakker in bed leggen was ook een drama,  gelijk huilen.  Avond aan avond heb ik met haar gezeten. Ik het begin is het allemaal niet zo erg. Ook 's nachts namen we ze bij ons in bed omdat ik geen zin had in strijd en ik vond het huilen gewoon zielig. Ik sta niet zo sterk in me schoenen dat ik ze kan laten huilen, dan breekt mijn hart. In het begin als je ze naast je in bed nam dan viel ze gelijk in slaap, maar na enige tijd veranderde dat. Ze ging zitten spelen, aan je liggen plukken enz. Kortom toen deden we ook geen oog dicht. Het was op een zaterdagavond en we moesten nog eten en ze lag weer te spoken en toen ging erbij mij een knopje om van je wacht maar even. Na een paar minuten was ze stil. Ik natuurlijk kijken en mevrouw lag te slapen. Vanaf die dag legde we ze 's avonds wakker in bed. De eerste 4 avonden heeft ze heel even gehuild. Ik keek dan op de klok en sprak met mezelf af dat als ze na 5 minuten nog huilde ik naar haar toe ging. Maar telkens was ze binnen 5 minuten in slaap gevallen. Sindsdien slaapt ze van 18.30 tot 8.00 - 8.30. Heel af en toe wordt ze halverwege de avond wakker en begint ze te huilen. Ik ga dan naar haar toe pak haar even op en hou ze even tegen me aan. Na een paar minuten leg ik haar dan weer terug en valt ze weer in slaap. Sinds die tijd slaapt ze ook 's middags. Daarvoor sliep ze helemaal niet op de dag. Soms drie kwartier. Nu anderhalf a twee uur. Nu heb ik de avonden gewoon weer voor mezelf en dat is wel erg lekker. Kan nu ook weer makkelijker weg.
Ik zou zeggen probeer het, maar wel als je er aan toe bent. Ik heb gemerkt dat ik het nu aan kon dat ze even huilde. Een kind krijgen heeft toch een grote inpact heb ik gemerkt en dat je er stap je voor stapje in groeit. Je kind maakt sprongetjes, maar jij als moeder ook. Ook al verklaarde de omgeving me voor gek. Je moet ze laten huilen, je kan ze best laten logeren, een avondje wegbrengen enz. Dat kan allemaal, maar pas als wij ouders daar aan toe zijn en niet eerder.

Succes en ik hoop nog eens te horen hoe het gaat.

Groetjes
 
Hoi hoi,
Ik heb de afgelopen week geprobeerd om eerder met Stijn naar boven te gaan en dan wat te gaan spelen op ons grote bed, zodat hij wat aan de rust en de omgeving kan wennen! Dan is er geen tv aan en geen interessante dingen om naar om te kijken, alleen de boekjes die op bed liggen en zijn knuffel. De knuffel heb ik inmiddels ook weer voor de dag gehaald omdat hij nu er aan ons "hangt" heb ik het idee dat hij nu aan een knuffel moet gaan wennen en die als soort van troost zien, als hij niet kan slapen.
Hij vind het op zich niet erg om boven te zijn maar hij gaat gewoon door met spelen ook al is hij oververmoeid. Als hij dan eindelijk slaapt en ik hem in bed leg, gaan die oogjes weer heel wijd open en is hij weer klaar wakker en gaatie huilen omdat hij niet in zijn bedje wil. Dit blijft een strijd en misschien is het advies goed om hem wakker in bed te leggen, maar ik vind het zo moeilijk om hem dan te zien huilen. Dan blijf ik erbij zitten en huilt hij zolang en zo hard mogelijk totdat ik hem er weer uit haal! Ik ga dit de komende week zo lang mogelijk proberen en dan kijk ik verder.... Je zou toch zeggen dat ze het een keer opgeven?!

Sja het kan ook een periode zijn..... Het is nu al paar weken bezig en nu zijn net zijn tandjes boven doorgekomen dus dan is het nog heviger....
Overdag slaapt hij nu s'morgens een half uurtje en s'middags een uurtje, helaas moet ik er s'middags wel moeite voor doen om dit voor elkaar te krijgen, maar anders is hij er niet vrolijker door....
Als hij het punt heeft bereikt dat hij s'avonds zo tussen 18:30 en 20:00 slaapt dan ga ik een gat in de lucht springen! Het is nu op zijn vroegst 21:30 voordat hij slaapt! En dan heb ik ook geen avond meer over.....

Ik hoop dat deze week eindelijk wat beter gaat!
Groetjes Loes
 
Hoi Loes,

Je verhaal is het zo herkenbaar. Ik vind het ook nog steeds moeilijk als ze huilt. Ook als ze even in de box staat omdat ik even in de keuken bezig ben. Ik vind gewoon het hele huilen zielig.
Voorheen legde ik ze ook pas in bed als ze sliep. Ik ging ook met haar op ons bed zitten en als ze sliep legde ik ze in bed. Ik hoopte eigenlijk altijd dat ze aan de borst in slaap viel en later tijdens de fles, want als dat niet zo was dan bleef ze wakker. En inderdaad blijven spelen ook al ben je zo moe. Ik heb gehoord van de fysio op mijn werk dat een slapend kindje in bed leggen zo eenvoudig nog niet is. Het punt dat je vooroverbuigt om het kind in bed te leggen daar worden ze weer wakker van. Je moet dus zeker weten dat ze in een diepe slaap zijn.
Ik zat er 's avonds ook zo lang mee dat als zij eindelijk sliep ik zelf ook ongeveer gelijk naar bed kon en dan kwam ze zeker weten 's nachts en dat sloopt op den duur echt. Nu ze dan 's avonds wel wakker naar bed kan zonder te huilen merk ik wel dat ze vroeg naar bed moet, waarschijnlijk was ze gewoon zo oververmoeid dat ze niet meer kon slapen. Het werd namelijk steeds later en later. Misschien heeft die van jouw dat ook wel. Maar dat is lastig als ze zo klein zijn je kan niet vragen wat er aan de hand is.
Ik merkte op een gegeven moment ook wel dat het ondeugd was, maar dan vond ik het huilen nog steeds zielig. Maar zoals ik al schreef het zijn allemaal preiodes. In het begin vond ik het doodeng om haar boven neer te leggen en zelf beneden te zitten. Je moet overal ingroeien is mijn ervaring. En dingen pas doen als je er een goed gevoel bij hebt dan werkt het ook denk ik.
Succes ermee

Groetjes
 
Nou heb ik gisteren met pijn en moeite een poging gedaan om Stijn wakker in bed te leggen en 5 minuutjes te laten huilen. Die 5 minuutjes ben ik naar beneden gegaan en dat was geen pretje. Toen ben ik weer naar boven gegaan, omdat hij zo erg lag te huilen, heb ik hem uit bed gehaald en getroost. Hij was helemaal in paniek en sliep half en begon te zwaaien in zijn slaap en te huilen in zijn slaap, hij was compleet overstuur! Even later is hij toch weer bij mij in slaap gevallen.
Ik ga het vanavond nog eens proberen maar als het net als gisteren ging houd het op ik ben niet van plan mijn kleintje helemaal elke avond overstuur te zien!

Ik hoop op wat positievers.....
Loes
 
Hoi Loes,

Ik zou hem ook niet helemaal over zijn toeren laten huilen, dat deed ik ook niet. Dan zou ik het ook gewoon over een paar dagen weer proberen. Het komt goed kan alleen even duren. Wij zijn ook vier maanden aan het tobben geweest.

Succes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan