Hallo.
Overal om je heen hoor en zie je verhalen van peuters die druk bezig zijn met vertellen. Vaak de leukste uitspraken-zoals te lezen valt in het topic dat hierover gestart is. Ik vraag me echter af of er ook verhalen zijn van mensen met juist het tegenovergestelde, late praters? Mijn vriendin en ik hebben een zoon van 2 (vanaf okt.'07), een echte peuter in zijn doen en laten. Het probleem is echter dat hij nog altijd niet praat. De gekste geluiden bootst hij wel na als je ze voordoet maar geen concrete woorden. We oefenen zo veel, doen altijd alles benoemen maar hij zegt het gewoon niet na. Het enige echte dat hij zegt is mamma en pappa. Hij zegt zijn eigen naam niet maar kent deze wel; hij weet dus dat hij *** heet. Hij zegt niet opa of oma en zelfs als hij een van ons iets wil verduidelijken is het "èèh èèh" maar roept of noemt ons niet met naam. Vreemd genoeg lacht hij een beetje geniepig als we hem eens vragen om opa of oma te zeggen, alsof hij het erom doet.
Het "gekke" is dat hij alles meteen doorheeft of oppikt. De kleinste veranderingen binnens- of buitenshuis, er hoeft maar iets van plek te veranderen of hij ziet het. Buiten wandelen en hij signaleert de kleinste dingen die wij niet eens direct zien en reageert op de kleinste geluiden. Laat ik dus stellen dat hij alles hoort ziet en begrijpt en dat wij hem desondanks erg slim vinden. Per toeval zijn we nu bij een kinderarts terechtgekomen en verschillende onderzoeken en bla bla. We denken zelf dat hij gewoon laat is met praten en dat het eerstdaags gewoon losbarst. Hij was immers ook met lopen aan de late kant en dat ging ook ineens.
Nu weten we allebei dat het vreemd is, en dat hij een beetje achterligt tov andere kinderen maar zijn er mensen die dit verhaal bekend voorkomt?
Overal om je heen hoor en zie je verhalen van peuters die druk bezig zijn met vertellen. Vaak de leukste uitspraken-zoals te lezen valt in het topic dat hierover gestart is. Ik vraag me echter af of er ook verhalen zijn van mensen met juist het tegenovergestelde, late praters? Mijn vriendin en ik hebben een zoon van 2 (vanaf okt.'07), een echte peuter in zijn doen en laten. Het probleem is echter dat hij nog altijd niet praat. De gekste geluiden bootst hij wel na als je ze voordoet maar geen concrete woorden. We oefenen zo veel, doen altijd alles benoemen maar hij zegt het gewoon niet na. Het enige echte dat hij zegt is mamma en pappa. Hij zegt zijn eigen naam niet maar kent deze wel; hij weet dus dat hij *** heet. Hij zegt niet opa of oma en zelfs als hij een van ons iets wil verduidelijken is het "èèh èèh" maar roept of noemt ons niet met naam. Vreemd genoeg lacht hij een beetje geniepig als we hem eens vragen om opa of oma te zeggen, alsof hij het erom doet.
Het "gekke" is dat hij alles meteen doorheeft of oppikt. De kleinste veranderingen binnens- of buitenshuis, er hoeft maar iets van plek te veranderen of hij ziet het. Buiten wandelen en hij signaleert de kleinste dingen die wij niet eens direct zien en reageert op de kleinste geluiden. Laat ik dus stellen dat hij alles hoort ziet en begrijpt en dat wij hem desondanks erg slim vinden. Per toeval zijn we nu bij een kinderarts terechtgekomen en verschillende onderzoeken en bla bla. We denken zelf dat hij gewoon laat is met praten en dat het eerstdaags gewoon losbarst. Hij was immers ook met lopen aan de late kant en dat ging ook ineens.
Nu weten we allebei dat het vreemd is, en dat hij een beetje achterligt tov andere kinderen maar zijn er mensen die dit verhaal bekend voorkomt?