Ik hoop dat iemand met ons mee wil denken. Onze dochter zit sinds begin juni op school. Ze had voor de zomer 2 leerkrachten. Met de ene liep ze weg, de andere mocht ze vanaf het begin niet. Op dag 2 van de basisschool is die namelijk boos op haar geworden toen ze bleef huilen (ze had een paniekaanval gekregen toen ze ongelukkig op haar rug was gevallen). Ze vond het sowieso spannend en toen was het helemaal mis. Die leerkracht heeft haar houding, postuur ook een beetje tegen (stevig gebouwd, donkere kleding, zware make up). Ze heeft een harde stem waarvoor mijn dochter bang is. Mijn dochter heeft het idee dat ze voortdurend "boos" kijkt en wil niet meer naar school als die vrouw voor de klas staat. Wij zijn daar als ouders nooit in meegegaan. De leerkracht is na een gesprekje met ons een charme offensief gestart en probeert onze dochter complimentjes te maken en haar positief te benaderen. Mijn dochter reageert er nauwelijks op. Het was ook steeds discussies en gedoe met onze dochter tot de zomervakantie. Gelukkig had ze de andere juf nog, op wie ze helemaal stapelgek was. Dat hield haar toch in balans en ze had het vaak over school en over die juf. In de zomer moesten we haar helaas vertellen dat de school gerouleerd had en dat de leuke juf naar de andere kleutergroep ging. Haar groep zou voortaan te maken hebben met de juf die haar minder ligt. Ze werd erg verdrietig en zei dat ze niet meer naar school wilde. Steeds als ze op school is probeert ze contact te maken met de andere juf, die nu haar handen vol heeft aan de andere kleuterklas. Onze dochter zit nu weer vier weken op school en we hebben al vanalles geprobeerd om haar te motiveren, door positief te zijn over de juf, door haar alle ruimte te geven om af te spreken met kinderen, door haar complimentjes te maken als ze op school is geweest. Iedere morgen als ze de juf heeft voor wie ze bang is, is het hetzelfde liedje: niet eten, niet naar school willen, somber zijn. Ze vindt het erg spannend bij de juf en wil terug naar de andere juf. We spraken de juf vorige week en zij gaf aan zich zorgen te maken over onze dochter. We hadden als ouders gehoopt samen met haar te kijken hoe we het in de klas veiliger konden maken. In plaats daarvan stelde ze speltherapie voor. Onze dochter zegt nauwelijks iets in de klas, maakt geen contact met andere kinderen en zit er als een dood vogeltje bij. We vonden speltherapie een raar voorstel omdat onze dochter zo buiten school niet is. Dan is ze vrolijk, sociaal en ondernemend. We denken dat er iets in de klas moet veranderen. We zien ook dat ze steeds meer gespannen raakt thuis en dat de tranen in haar ogen komen als we het over school hebben. Soms staat ze 's nachts huilend naast ons bed, gespannen als een veer. Dit is niet iets wat we van haar kennen.
De juf heeft er blijkbaar zelf weinig vertrouwen meer in dat het goedkomt en heeft al veel geprobeerd. We hebben deze een gesprek met de Intern Begeleider aangevraagd. Deze heeft gereageerd met 'ik wil wel op de hoogte gehouden worden over het welzijn van jullie dochter' Niet de reactie waar je op hoopt, we willen dat de school iets gaat doen namelijk.
We hebben nooit toegegeven, onze dochter moet iedere dag gewoon naar school, maar we zijn zelf de discussies en het gedoe thuis ook een beetje beu. Misschien is het beter om school te vragen haar naar de andere kleuterklas te laten gaan. Dan kan ze eindelijk wennen aan de basisschool en dingen gaan leren bij de juf die haar goed ligt. Nu staat ze een beetje stil en wordt ze somberder en passiever. Op de opvang/ peuterspeelzaal waren overigens ook nooit geen problemen. Ze ging er graag naartoe en had een goede klik met die juffen.
Wat zouden jullie doen?
De juf heeft er blijkbaar zelf weinig vertrouwen meer in dat het goedkomt en heeft al veel geprobeerd. We hebben deze een gesprek met de Intern Begeleider aangevraagd. Deze heeft gereageerd met 'ik wil wel op de hoogte gehouden worden over het welzijn van jullie dochter' Niet de reactie waar je op hoopt, we willen dat de school iets gaat doen namelijk.
We hebben nooit toegegeven, onze dochter moet iedere dag gewoon naar school, maar we zijn zelf de discussies en het gedoe thuis ook een beetje beu. Misschien is het beter om school te vragen haar naar de andere kleuterklas te laten gaan. Dan kan ze eindelijk wennen aan de basisschool en dingen gaan leren bij de juf die haar goed ligt. Nu staat ze een beetje stil en wordt ze somberder en passiever. Op de opvang/ peuterspeelzaal waren overigens ook nooit geen problemen. Ze ging er graag naartoe en had een goede klik met die juffen.
Wat zouden jullie doen?