lekker vrij kunnen spelen

Ik heb een lieve dochter van 2 en half, nu heb ik sinds een half jaar een nieuwe vriend, is ook heel lief voor haar wil alles voor haar doen. Maar kan het niet verdragen dat als ze aan het spelen is en wel is een stuk speelgoed op de Houten vloer beland!! dat geeft dan wel krassen of deuken , maar dit gaat per ongeluk. Ik zie er dan al tegen op dat ze er gaat spelen maar ik kan(wil) haar ook niet belemmeren dat ze stil moet gaan zitten met een boekje... ben ik nou echt zo onverschillig en onmaterealistisch of ligt het niet aan mij??? het word er niet gezelliger op natuurlijk zo , wat vinden jullie?
 
Met zelf een dochter van 3 snap ik je probleem. Ik kan er zelf niet goed tegen als mensen zo spastisch doen over meubelen/ vloeren - ik vind dat daarop geleefd moet kunnen worden. Behalve dan als je je leven inderdaad kan indelen op 'kindloos'zijn, zoals oudere echtparen en mensen die bewust voor geen kinderen kiezen. Die kunnen het zich veroorloven om extreem voorzichtig te zijn met hun materialen. Maar een kind niet toestaan om te spelen... Ik zou het niet kunnen (uiteraard binnen de normale grenzen). Misschien is het tijd voor een kleed waar ze dan op kan spelen met haar houten speelgoed? Of bij jou thuis samenkomen als het kindje erbij is?

Ik denk dat hij gewoon moet accepteren dat het erbij hoort, en dat als hij dat kan niet er inderdaad een compromis komt. Elders spelen, of elders samenkomen etc.

(Zo verwacht mijn grootvader dat mijn dochtertje in een restaurant stil zit en haar mond houdt - ook niet realistisch. Dus gaan we sinds kort naar een plek waar het kind probleemloos kan rennen, en hij zich er niet opgelaten over hoeft te voelen)

 
Hoi,
Naar mijn mening ligt het niet aan jou! Kinderen moeten kunnen spelen, en zij is nog in de leeftijd dat ze er niet bij stil kan staan dat er misschien een krasje op de vloer komt. Natuurlijk hoeft een kind niet willens en wetens dingen te slopen, maar dit is hierbij niet het geval. Ik vind dat je het haar echt niet kan verbieden, dat is niet normaal, en als hij er niet tegen kan lijkt het me inderdaad raadzaam naar een andere oplossing te zoeken, dus niet bij hem ofzo. Ik wens je veel succes en laat je leiden door je gezond verstand en je moedergevoel, die zeggen vast genoeg.
 
Tja, soms kijk ik ook in wanhoop naar de krassen op mijn eigen houten vloer, maar opnieuw schuren zit er voorlopig nog niet in, want ik ben nu zwanger van nummer 3, dus dat doen we wel als het helemaal afgeleefd is;-)
Woon je bij je vriend? Zo niet, dan kun je als je naar hem toe gaat ook speelgoed meenemen, wat minder gedoe geeft met zijn vloer. Kleurboeken met potloodjes/stiften, verf, boekjes, keukenset, puzzeltjes, klei, van die Fisher Price (of ander merk natuurlijk) huizen met meubeltjes, poppetjes, beestjes enzo: licht plastic speelgoed ipv hard hout, een speelkleed (met van die wegen in het patroon om auto'tjes overheen te laten rijden: oa IKEA). Er is genoeg te bedenken.

Veel succes,
Michelle.
 
Hoi,
Wij hebben ook een houten vloer en inderdaad er is niet veel meer van over. Wij zijn ook zuinig op onze spullen en wij kunnen soms ook behoorlijk boos worden als een van de kinderen ergens mee gooien of iets laten vallen. Maar een kind moet ook leren.... De truc is om een middenweg te vinden tussen er iets van zeggen, maar het ook niet zo op te blazen alsof het kind een misdaad heeft begaan. Misschien kun je je kind een deken geven waarop het kan spelen en allerlei dingen van kan maken en kun je die dan te voorschijn halen als het te gek wordt met het laten vallen of te wild spelen.
Je moet ook niet net doen alsof er niets aan de hand is als je kind iets laat vallen. Zeg er wel iets van, laat de evt. schade zien en geef suggesties waardoor dit minder snel zal gebeuren.
Maar blijf je wel beseffen dat het een kind is en dat ook dit kind dit eerst zal moeten leren. Zelf laat je ook wel eens iets vallen, toch???
Sterkte Lin
 
Terug
Bovenaan