leven en dood, heel dicht bijelkaar

A

Anoniem

Guest
Hoi allemaal,

ik wil toch even mijn verhaaltje kwijt, ben nu bijna 6 maanden zwanger en mijn vader is ongeneeslijk ziek, op dit moment gaat het erg slecht met hem, ik heb natuurlijk veel verdriet maar ben ook heel rustig (nog wel), vind het allemaal verschrikkelijk maar kan het enigszins wel relativeren en een papa met zoveel pijn wil ik liever ook niet te lang.... de geboorte van ons kindje zal hij niet mee meemaken denken we, een half jaar geleden dachten we van wel.... maar het is goed zo.... en ook weer niet.... zucht...

in een klap ben ik volwassen, ik heb begrepen dat het verdriet geen kwaad kan voor de kleine en ik probeer het ook te doseren, ik vermijd sommige plaatsen omdat dat teveel verdriet doet, en soms laat ik de enorme huilbui toe en gaat het weer een tijdje goed... ik weet wel dat ik mijn goeie vriend papa (diegene die mij het beste kent) enorm zal missen maar dat onze kleine een geweldig engeltje op de schouder meedraagt....
 
Hoi

Ik weet precies wat je meemaakt. mijn stiefvader heeft een korte tijd geleden  te horen gekregen dat hij terminale kanker heeft. zomaar van de een op de andere dag.
ons kindje komt pas in december sinds gisteren gaat het met hem ook wat minder,
ze hebben hem hooguit een paar weken ,paar maanden gegeven. maar precies weten doen ze het niet.
hopen dat het goed blijft gaan tot december maar ik heb er geen vertrouwen in.

sterkte monique
 
Hi Kiek,

Wat een verdrietig verhaal zeg. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je heel naar voelt hieronder en emotioneel. Vaders zijn toch belangrijk voor dochters!
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen met deze moeilijke periode, die nog eens zwaarder weegt door jouw zwangerschap en de emoties die daarbij horen.

Veel groetjes,
nous
 
Wat ontzettend erg. Ik hoop dat jij en je vader de tijd en kracht hebben om samen bijv een herinneringsboek te maken voor jouzelf en voor je kindje. Dan kun je hier later nog eens in kijken.
Of misschien nog een film te maken zodat jij je kind jouw vader nog kunt laten zien (mijn moeder is ernstig  ziek, nog niet terminaal, maar dit zou ik graag doen als dat zover zou komen).

Verder wens ik je heel veel sterkte en vooral de kracht om dit te doorstaan!

gr mama van MD
 
Hi Kiek,

Ik weet precies wat je door maakt. Toen ik 18 weken zwanger was, kregen wij te horen dat mijn vader longkanker heeft en niet meer kan genezen. Inmiddels is hij een aantal chemokuren en bestralingen verder is de kanker op dit moment stabiel. Gelukkig heeft hij de geboorte van zijn kleinzoon wel mee kunnen maken, maar hij is erg depressief. Hij vraagt zich vaak af hoe lang hij nog van zijn kleinzoon mag genieten. Ik zie hem met de dag "aftakelen" en dat is zwaar om te zien: een vader hoort sterkt en krachtig te zijn en niet het zieke vogeltje was hij nu is.

Probeer zoveel mogelijk met je vader te genieten van je zwangerschap. Ik weet niet hoe ver je bent, maar heb je bijv. al gedacht aan een 3D-echo? Dan kan je echt het gezichtje van je ukkie al zien (als je tenminste tussen de 24 en 30 weken bent). Zo weet je vader dan alvast hoe jouw kindje er straks uit zal zien. Dan kun je hem die herinnering mee geven.

Ik wens je heel erg veel sterkte.

Gr. Tamara.
 
Wat vreselijk zeg, maar wat ga je hier onwijs goed mee om!
Ik wens je heel veel sterkte!

Sandra
 
Wat ontzettend erg zeg !
Ik weet wat je doormaakt, toen ik 20 weken zwanger was werd mijn moeder geopereerd aan haar blinde darm. Er bleek toen ook een tumor te zitten.
Hoe enstig het was bleek pas weken later, het is zo'n ontzettende klote tijd.
Wat de mooiste periode van je leven moet zijn wordt dan ineens een hel.
Gelukkig is het bij mijn moeder weggehaald en zijn ook de uitzaaiingen in de lever verwijderd en de 8 chemo kuren zijn ook achter de rug.
Maar je leven wordt nooit meer zoals het was.
Ik wens je heel veel sterkte en vind je erg dapper klinken.
Heel veel sterkte.
Liefs mv Isabel
 
wat een lieve reacties dankjewel....
ik heb het idee dat ik nu sterker ben dankzij het kindje, er komt ook een mooie tijd aan, pap is nu echt heel hard aan het afglijden, hij is helemaal geel en slaapt veel, ook staat het bed sinds kort beneden.....
We hebben hem wel kunnen vertellen wat we krijgen ( ben 27 weken zwanger) dit is wel een opluchting, hij vind het prachtig!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan