Dames, vertel me: hoe krijgen moeders hun leven weer 'op orde'? Mijn dochter is nu 3 maanden. Ik geef borstvoeding, wat heel intensief is. Mijn dochter vraagt tamelijk vaak... ook nog 's nachts, hoewel er verbetering lijkt te komen. Ze vind in de box liggen / in de wipstoel zitten maar eventjes leuk en begint dan weer te jammeren. Slapen wil ze ook wel, maar ze heeft ook vaak hazeslaapjes, zodat ik dan ook niet durf te douchen... ze kan een flinke keel opzetten. Ik heb vaak het gevoel dat ik geluk heb als ik toekom aan lunchen, douchen, de was doen o.i.d. Nu moet ik ook weer na gaan denken over werken... ik zie niet hoe ik moet gaan werken, als ik hier thuis nog niet eens alles op orde heb. Ik ben ook steeds zooo moe! Moeders, hoe doen jullie het? En dan vooral de op-aanvraag-borstvoedende moeders.
leven op orde krijgen
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi,
Het is inderdaad best moeilijk je leven weer een beetje op orde te
krijgen met een kind. Het heeft bij mij ook maanden geduurd voordat ik
het gevoel had zélf weer controle over m'n leven te hebben. Volgens mij
is dat heel normaal en voor veel moeders herkenbaar. De eerste maanden
zijn zo snel voorbijgegaan, het lijkt wel alsof ik toen in een roes
geleefd heb. Ik had ook het gevoel nergens aan toe te komen en was, net
als jij, al lang blij als ik zelf aan douchen, eten en aankleden
toekwam.
Maar meestal wordt het na een tijdje echt makkelijker, in ieder geval
wel bij mij. Nu heb ik het gevoel, weer een beetje een ritme te hebben
en kom ik weer overal aan toe. Zelfs het huishouden loopt weer
redelijk. Maar nog kan het af en toe weer heel anders gaan dan je
verwacht en moet je je weer even aanpassen, dat hoort erbij! Maar ik
ben wel echt aan het genieten nu!
Misschien heb je hier wat aan: ik heb zelf een heel wakker dochtertje
en omdat ik toch wel graag wat dingen in huis wilde doen, heb ik haar
vanaf dat ze heel klein was altijd overal mee naar toe genomen in de
maxi-cosi. Bijvoorbeeld als ik in de keuken bezig was, nam ik haar mee
naar de keuken en zat ze haar ogen uit te kijken als ik de afwas deed.
Onder de douche nam ik haar altijd mee, kon ik haar meteen ook wassen
en zette haar dan weer terug in de maxi-cosi, lekker warm met badcape,
tot ik zelf afgedroogd en aangekleed was. Dan kleedde ik haar aan en ze
vond het wachten nooit vervelend, maar zelfs leuk. En samen douchen is
heel gezellig! En zat ik in de kamer, dan had ik haar wel gewoon in de
box, want té veel in de maxi-cosi is ook weer niet goed.
Hopelijk kun je er wat mee,
Maaike
Het is inderdaad best moeilijk je leven weer een beetje op orde te
krijgen met een kind. Het heeft bij mij ook maanden geduurd voordat ik
het gevoel had zélf weer controle over m'n leven te hebben. Volgens mij
is dat heel normaal en voor veel moeders herkenbaar. De eerste maanden
zijn zo snel voorbijgegaan, het lijkt wel alsof ik toen in een roes
geleefd heb. Ik had ook het gevoel nergens aan toe te komen en was, net
als jij, al lang blij als ik zelf aan douchen, eten en aankleden
toekwam.
Maar meestal wordt het na een tijdje echt makkelijker, in ieder geval
wel bij mij. Nu heb ik het gevoel, weer een beetje een ritme te hebben
en kom ik weer overal aan toe. Zelfs het huishouden loopt weer
redelijk. Maar nog kan het af en toe weer heel anders gaan dan je
verwacht en moet je je weer even aanpassen, dat hoort erbij! Maar ik
ben wel echt aan het genieten nu!
Misschien heb je hier wat aan: ik heb zelf een heel wakker dochtertje
en omdat ik toch wel graag wat dingen in huis wilde doen, heb ik haar
vanaf dat ze heel klein was altijd overal mee naar toe genomen in de
maxi-cosi. Bijvoorbeeld als ik in de keuken bezig was, nam ik haar mee
naar de keuken en zat ze haar ogen uit te kijken als ik de afwas deed.
Onder de douche nam ik haar altijd mee, kon ik haar meteen ook wassen
en zette haar dan weer terug in de maxi-cosi, lekker warm met badcape,
tot ik zelf afgedroogd en aangekleed was. Dan kleedde ik haar aan en ze
vond het wachten nooit vervelend, maar zelfs leuk. En samen douchen is
heel gezellig! En zat ik in de kamer, dan had ik haar wel gewoon in de
box, want té veel in de maxi-cosi is ook weer niet goed.
Hopelijk kun je er wat mee,
Maaike
Hallo,
Echt heel herkenbaar!!!!
Ik geloof ook erg in het voeden op vraag, en niet op de klok. Maar mijn zoontje dronk elke twee-en-half à drie uur, de klok rond. Dit duurde totdat hij 4 maanden oud was, toen begon er tussen de nachtvoedingen steeds meer tijd te zitten, en met 5 maanden sliep hij van 's avonds 7 tot 's ochtends 5! Een hele overwinning was dat voor mezelf! Eindelijk langer dan 2 à 3 uurtes slaap achter elkaar!!
Jesse deed altijd ruim een uur over een voeding, dus erg veel tijd bleef er voor mezelf niet over. Daarnaast wilde ook hij niet langer dan 10 min. van de arm af. De box, wipstoel, een kleedje, alles was maar van korte duur.
Slapen wilde hij overdag ook niet, behalve op de arm, of als ik buiten ging wandelen, en hij in de wagen lag, Het gekke is dat hij 's avonds wel altijd gewoon in zijn bedje wilde slapen. Dan was het lekker donker (hij is in de herfst geboren, vorig jaar), wie weet lag het daar aan.
Ik was dus eigenlijk 24 uur per dag met de baby bezig, en had geen moment voor mezelf. Daarbij kwam ook dat mijn man zeevarende is, en ik er vaak een aantal weken alleen voor stond.
Die vermoeidheid, die roes, ik herken alles wat je schrijft.
Je vraagt om tips. Tja, dat vind ik lastig. Ik heb me er 'gewoon' aan overgegeven. Verwacht geen wonderen van jezelf en accepteer dat je huis nu niet zo opgeruimd is als je misschien altijd gewend was.
Nu je nog niet werkt, pak elk uurtje dat je baby slaapt mee, en ga ook even liggen. al dan niet met je ogen dicht.
Wat ik bij jesse heb geprobeerd, is om de laatste voeding 's avonds af te kolven, en dat met wat pap (rijstebloem) erdoor te geven. Dan heeft hij meer vulling in zijn maag en slaapt misschien iets langer voor hij weer voor de volgende voeding komt. Bij Jesse werkte het de ene avond wel, en de andere niet, maar wie weet werkt het bij jou kindje wel. Die papa mogen baby's geloof ik vanaf drie maanden, maar dat weet ik niet meer precies. Staat vast op de verpakking.
Douchen deed ik soms idd met Jesse samen, maar echt ontspannen is dat niet voor jezelf. Ik legde dan van te voren alles klaar. als ik samen met hem onder de douche vandaan stapte, deed ik mijn ochtendjas om ons allebij heen, en nog een extra handdoek om hem heen (onze gang is erg koud) en zo liep ik naar zijn kamertje waar de kleertjes voor hem al op de verwarming lagen. Dan kleede ik hem eerst aan, en daarna kon ik mezelf aankleden terwijl hij op een kleedje lag te kijken. Ik had niet altijd zin in die hele kermis, en dan zette ik hem in zijn wipstoeltje in de badkamer. Net na een voeding had ik de meeste kans dat hij tevreden bleef, en als hij toch ging mopperen kon ik hem vaak wel even zoethouden tot ik aangekleed was door liedjes te zingen en te kletsen tegen hem.
Verder had ik een buikzak waar ik hem inlegde als ik bijvoorbeeld aardappels ging schillen oid. Dan lag hij lekker tegen me aan en had ik toch wat handen vrij.
Al gauw leerde ik ook om de simpelste dingen voor te bereiden en van te voren te werken.
Zo zette ik met éen hand eerst alles klaar om te lunchen, hem dragend op de andere. En mocht er dan een moment komen waarop hij even lag te 'spelen' dan kon ik gauw wat eten, of tenminste brood smeren, die ik later weer met éen hand op kon eten tijdens de bv.
Er nu zo aan terugdenkend, geloof ik dat ik altijd zorgde dat het bijzettafeltje gevuld was met eten en drinken als ik aan het voeden was op de bank. Twee vliegen in een klap, hij dronk namelijk een uur lang, en zo was dat uur goed gevuld. Ik moet ook toegeven dat ik regelmatig even in slaap viel tijdens het voeden, en dan een hele poos later wakker werd. Jesse slapend in mijn armen, en mijn borst bloot (na de eerste keer deed ik steeds maar even het gordijn aan de straatkant een stukje dicht....)
Ik kan met de omwenteling niet meer precies herrinneren, maar op een gegeven moment liep het allemaal wel. Ik had niet meer het idee steeds maar achter alles aan te lopen, en Jesse vermaakte zich ook steeds langer zelf. Ik kan me wel herrinneren dat ik voor het eerst een hele was had opgevouwen zonder onderbreking!
Voor mezelf had ik de regel ingesteld om geen huishouden te hoeven doen in de spaarzame tijden dat hij overdag sliep. Ik deed dat liever 's avonds, of met één hand, of gewoon tussendoor, steeds 5 minuutjes, tot hij weer aandacht nodig had.
Ik kreeg van veel mensen te horen (allemaal heel lief bedoeld, maar ja...) dat ik hem best even mocht laten huilen als hij in de box lag, of niet wilde slapen. Daarin heb ik echter altijd mijn eigen gevoel gevolgd, en hem altijd opgepakt en getroost.
Achteraf gezien ben ik daar nog steeds heel blij om, ook al was het voor mezelf even een paar maanden wat zwaar. Ik kon het naar mezelf gewoon niet verkopen hem te laten liggen: stel nou dat hij pijn heeft, en ik heb het niet door? dan ligt hij daar maar te brullen, en niemand die hem troost!
Daarnaast weet ik vanuit mijn werk (op een babygroep op een kdv) dat je zulke jonge baby's echt niet teveel aandacht kan geven. Ze worden daar echt niet verwend van, en hebben nog niet het bewustzijn om jou te manipuleren met hun gehuil. Het enige wat hij ervan over houdt is een rotsvast vertrouwen in jou, en daarmee in de wereld. Hij heeft nog tijd zat in zijn jonge leventje om daar genuanceerder over te gaan denken als hij ouder wordt. Voorlopig heeft een hij alleen nog maar veiligheid nodig.
Maar dit is niet meer dan mijn persoonlijke overtuiging en ervaring, doe er mee wat je wilt. Volg vooral je eigen gevoel!
Jesse begon zich steeds langer te vermaken, en ik kreeg steeds langere perioden van slaap, en langere perioden van vrije handen. Al gauw kon ik Jesse tevredenstellen door maar in de buurt te zijn en tegen hem te praten, ipv oppakken en rondlopen.
En ondertussen is het een jongetje dat uren achtereen kan spelen en kletsen, en zonder morren 2 Ã 3 uur achter elkaar slaapt overdag, en alle nachten doorslaapt. Kortom: heel makkelijk!
Ik denk dat elke moeder die eerste maanden wel het gevoel heeft geen tijd voor een douche of lunch of wat dan ook te hebben, en hun leven totaal op de kop staat. Ik ben nu 38 weken zwanger van de tweede en ben erg benieuwd of dat hele circus weer van voren af aan begint! Ik weet wel dat ik gewoon weer wil borstvoeden op vraag, ook al wil deze baby ook zo vaak en zo lang drinken. Dat is nu eenmaal de beste voeding, en ik moet zeggen dat ik die gezellige uurtjes op de bank, en 's nachts in bed samen met Jesse ook niet zou hebben willen missen, ondanks de gebroken gebroken nachten.
Joh, op een gegeven moment was er gewoon geen verschil tussen dagen en nachten. Soms was het licht en waren de winkels open en de buren wakker, en soms was het donker, en zo was er weer een halve week voorbij...
En mensen zeggen wel dat het went, maar bij mij was dat niet zo. ik werd pas minder moe toen ik meer slaap achterelkaar kreeg.
Ik hoop voor je dat je gauw wat langer kan slapen dan een paar uurtjes, en dat je voor je gevoel je leven weer op orde krijgt. Maar verwacht van jezelf nu even geen wonderen, en leg de lat niet te hoog. Dat leidt onvermijdelijk tot teleurstelling en ergenissen. Geniet van je baby!! Dat is het allerbelangrijkste op dit moment, en echt waar: deze moe moe moe-tijd gaat over, en je zal merken dat je er nog met iets van heimwee naar terugkijkt ook!
veel geluk met je kindje! en sterkte met de bv.
Sil
Echt heel herkenbaar!!!!
Ik geloof ook erg in het voeden op vraag, en niet op de klok. Maar mijn zoontje dronk elke twee-en-half à drie uur, de klok rond. Dit duurde totdat hij 4 maanden oud was, toen begon er tussen de nachtvoedingen steeds meer tijd te zitten, en met 5 maanden sliep hij van 's avonds 7 tot 's ochtends 5! Een hele overwinning was dat voor mezelf! Eindelijk langer dan 2 à 3 uurtes slaap achter elkaar!!
Jesse deed altijd ruim een uur over een voeding, dus erg veel tijd bleef er voor mezelf niet over. Daarnaast wilde ook hij niet langer dan 10 min. van de arm af. De box, wipstoel, een kleedje, alles was maar van korte duur.
Slapen wilde hij overdag ook niet, behalve op de arm, of als ik buiten ging wandelen, en hij in de wagen lag, Het gekke is dat hij 's avonds wel altijd gewoon in zijn bedje wilde slapen. Dan was het lekker donker (hij is in de herfst geboren, vorig jaar), wie weet lag het daar aan.
Ik was dus eigenlijk 24 uur per dag met de baby bezig, en had geen moment voor mezelf. Daarbij kwam ook dat mijn man zeevarende is, en ik er vaak een aantal weken alleen voor stond.
Die vermoeidheid, die roes, ik herken alles wat je schrijft.
Je vraagt om tips. Tja, dat vind ik lastig. Ik heb me er 'gewoon' aan overgegeven. Verwacht geen wonderen van jezelf en accepteer dat je huis nu niet zo opgeruimd is als je misschien altijd gewend was.
Nu je nog niet werkt, pak elk uurtje dat je baby slaapt mee, en ga ook even liggen. al dan niet met je ogen dicht.
Wat ik bij jesse heb geprobeerd, is om de laatste voeding 's avonds af te kolven, en dat met wat pap (rijstebloem) erdoor te geven. Dan heeft hij meer vulling in zijn maag en slaapt misschien iets langer voor hij weer voor de volgende voeding komt. Bij Jesse werkte het de ene avond wel, en de andere niet, maar wie weet werkt het bij jou kindje wel. Die papa mogen baby's geloof ik vanaf drie maanden, maar dat weet ik niet meer precies. Staat vast op de verpakking.
Douchen deed ik soms idd met Jesse samen, maar echt ontspannen is dat niet voor jezelf. Ik legde dan van te voren alles klaar. als ik samen met hem onder de douche vandaan stapte, deed ik mijn ochtendjas om ons allebij heen, en nog een extra handdoek om hem heen (onze gang is erg koud) en zo liep ik naar zijn kamertje waar de kleertjes voor hem al op de verwarming lagen. Dan kleede ik hem eerst aan, en daarna kon ik mezelf aankleden terwijl hij op een kleedje lag te kijken. Ik had niet altijd zin in die hele kermis, en dan zette ik hem in zijn wipstoeltje in de badkamer. Net na een voeding had ik de meeste kans dat hij tevreden bleef, en als hij toch ging mopperen kon ik hem vaak wel even zoethouden tot ik aangekleed was door liedjes te zingen en te kletsen tegen hem.
Verder had ik een buikzak waar ik hem inlegde als ik bijvoorbeeld aardappels ging schillen oid. Dan lag hij lekker tegen me aan en had ik toch wat handen vrij.
Al gauw leerde ik ook om de simpelste dingen voor te bereiden en van te voren te werken.
Zo zette ik met éen hand eerst alles klaar om te lunchen, hem dragend op de andere. En mocht er dan een moment komen waarop hij even lag te 'spelen' dan kon ik gauw wat eten, of tenminste brood smeren, die ik later weer met éen hand op kon eten tijdens de bv.
Er nu zo aan terugdenkend, geloof ik dat ik altijd zorgde dat het bijzettafeltje gevuld was met eten en drinken als ik aan het voeden was op de bank. Twee vliegen in een klap, hij dronk namelijk een uur lang, en zo was dat uur goed gevuld. Ik moet ook toegeven dat ik regelmatig even in slaap viel tijdens het voeden, en dan een hele poos later wakker werd. Jesse slapend in mijn armen, en mijn borst bloot (na de eerste keer deed ik steeds maar even het gordijn aan de straatkant een stukje dicht....)
Ik kan met de omwenteling niet meer precies herrinneren, maar op een gegeven moment liep het allemaal wel. Ik had niet meer het idee steeds maar achter alles aan te lopen, en Jesse vermaakte zich ook steeds langer zelf. Ik kan me wel herrinneren dat ik voor het eerst een hele was had opgevouwen zonder onderbreking!
Voor mezelf had ik de regel ingesteld om geen huishouden te hoeven doen in de spaarzame tijden dat hij overdag sliep. Ik deed dat liever 's avonds, of met één hand, of gewoon tussendoor, steeds 5 minuutjes, tot hij weer aandacht nodig had.
Ik kreeg van veel mensen te horen (allemaal heel lief bedoeld, maar ja...) dat ik hem best even mocht laten huilen als hij in de box lag, of niet wilde slapen. Daarin heb ik echter altijd mijn eigen gevoel gevolgd, en hem altijd opgepakt en getroost.
Achteraf gezien ben ik daar nog steeds heel blij om, ook al was het voor mezelf even een paar maanden wat zwaar. Ik kon het naar mezelf gewoon niet verkopen hem te laten liggen: stel nou dat hij pijn heeft, en ik heb het niet door? dan ligt hij daar maar te brullen, en niemand die hem troost!
Daarnaast weet ik vanuit mijn werk (op een babygroep op een kdv) dat je zulke jonge baby's echt niet teveel aandacht kan geven. Ze worden daar echt niet verwend van, en hebben nog niet het bewustzijn om jou te manipuleren met hun gehuil. Het enige wat hij ervan over houdt is een rotsvast vertrouwen in jou, en daarmee in de wereld. Hij heeft nog tijd zat in zijn jonge leventje om daar genuanceerder over te gaan denken als hij ouder wordt. Voorlopig heeft een hij alleen nog maar veiligheid nodig.
Maar dit is niet meer dan mijn persoonlijke overtuiging en ervaring, doe er mee wat je wilt. Volg vooral je eigen gevoel!
Jesse begon zich steeds langer te vermaken, en ik kreeg steeds langere perioden van slaap, en langere perioden van vrije handen. Al gauw kon ik Jesse tevredenstellen door maar in de buurt te zijn en tegen hem te praten, ipv oppakken en rondlopen.
En ondertussen is het een jongetje dat uren achtereen kan spelen en kletsen, en zonder morren 2 Ã 3 uur achter elkaar slaapt overdag, en alle nachten doorslaapt. Kortom: heel makkelijk!
Ik denk dat elke moeder die eerste maanden wel het gevoel heeft geen tijd voor een douche of lunch of wat dan ook te hebben, en hun leven totaal op de kop staat. Ik ben nu 38 weken zwanger van de tweede en ben erg benieuwd of dat hele circus weer van voren af aan begint! Ik weet wel dat ik gewoon weer wil borstvoeden op vraag, ook al wil deze baby ook zo vaak en zo lang drinken. Dat is nu eenmaal de beste voeding, en ik moet zeggen dat ik die gezellige uurtjes op de bank, en 's nachts in bed samen met Jesse ook niet zou hebben willen missen, ondanks de gebroken gebroken nachten.
Joh, op een gegeven moment was er gewoon geen verschil tussen dagen en nachten. Soms was het licht en waren de winkels open en de buren wakker, en soms was het donker, en zo was er weer een halve week voorbij...
En mensen zeggen wel dat het went, maar bij mij was dat niet zo. ik werd pas minder moe toen ik meer slaap achterelkaar kreeg.
Ik hoop voor je dat je gauw wat langer kan slapen dan een paar uurtjes, en dat je voor je gevoel je leven weer op orde krijgt. Maar verwacht van jezelf nu even geen wonderen, en leg de lat niet te hoog. Dat leidt onvermijdelijk tot teleurstelling en ergenissen. Geniet van je baby!! Dat is het allerbelangrijkste op dit moment, en echt waar: deze moe moe moe-tijd gaat over, en je zal merken dat je er nog met iets van heimwee naar terugkijkt ook!
veel geluk met je kindje! en sterkte met de bv.
Sil
quote: mamamaria schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('24-12-2005 16:33:49&apos
);
Dames, vertel me: hoe krijgen moeders hun leven weer 'op orde'? Mijn dochter is nu 3 maanden. Ik geef borstvoeding, wat heel intensief is. Mijn dochter vraagt tamelijk vaak... ook nog 's nachts, hoewel er verbetering lijkt te komen. Ze vind in de box liggen / in de wipstoel zitten maar eventjes leuk en begint dan weer te jammeren. Slapen wil ze ook wel, maar ze heeft ook vaak hazeslaapjes, zodat ik dan ook niet durf te douchen... ze kan een flinke keel opzetten. Ik heb vaak het gevoel dat ik geluk heb als ik toekom aan lunchen, douchen, de was doen o.i.d. Nu moet ik ook weer na gaan denken over werken... ik zie niet hoe ik moet gaan werken, als ik hier thuis nog niet eens alles op orde heb. Ik ben ook steeds zooo moe! Moeders, hoe doen jullie het? En dan vooral de op-aanvraag-borstvoedende moeders.
Hoi Maria,
Ik herken je verhaal, Heb alleen geen BV kunnen geven (Danique is met groeiachterstand geboren zij was heel duf weinig kracht ik heel er ziek) dus mijn vriend kon het af en toe wat van mij overnemen.
Danique sliep de eerste 2 maanden altijd wel 2 uur maar in eens ging ze overdag hazeslaapjes te doen, en dan heel hard huilen. Ik ben extra goed op het ritme van slapen eten knuffelen en spelen gaan letten en ook gaan inbakeren, dat hielp toen was ze 1 uur wakker en 2,5 a 3 uur slapen. En durfde ik weer rustig mijn eigen dingen te gaan doen terwijl ze sliep. snachts sliep ze gewoon in een slaapzakje.
Ik had doeken van Pacco www.pacco.nl
Lijkt een hele stap dat inbakeren, maar ik ben blij dat we het gedaan hebben, Danique werd er in haar wakkere perioden ook rustiger van kon zich beter vermaken.
Ze is nu 10 maanden en zit dus op 3 maaltijden, en soms verlang ik nog wel terug naar die nachtelijke uurtjes samen op bed....slaapt trouwens sinds 4 maanden niet meer ingebakerd toen de bakerzak en met 8 maanden was ze er helemaal van af.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, met de borstvoedingvraag kan ik je dus niet helpen.
Maaike
); Dames, vertel me: hoe krijgen moeders hun leven weer 'op orde'? Mijn dochter is nu 3 maanden. Ik geef borstvoeding, wat heel intensief is. Mijn dochter vraagt tamelijk vaak... ook nog 's nachts, hoewel er verbetering lijkt te komen. Ze vind in de box liggen / in de wipstoel zitten maar eventjes leuk en begint dan weer te jammeren. Slapen wil ze ook wel, maar ze heeft ook vaak hazeslaapjes, zodat ik dan ook niet durf te douchen... ze kan een flinke keel opzetten. Ik heb vaak het gevoel dat ik geluk heb als ik toekom aan lunchen, douchen, de was doen o.i.d. Nu moet ik ook weer na gaan denken over werken... ik zie niet hoe ik moet gaan werken, als ik hier thuis nog niet eens alles op orde heb. Ik ben ook steeds zooo moe! Moeders, hoe doen jullie het? En dan vooral de op-aanvraag-borstvoedende moeders.
Hoi Maria,
Ik herken je verhaal, Heb alleen geen BV kunnen geven (Danique is met groeiachterstand geboren zij was heel duf weinig kracht ik heel er ziek) dus mijn vriend kon het af en toe wat van mij overnemen.
Danique sliep de eerste 2 maanden altijd wel 2 uur maar in eens ging ze overdag hazeslaapjes te doen, en dan heel hard huilen. Ik ben extra goed op het ritme van slapen eten knuffelen en spelen gaan letten en ook gaan inbakeren, dat hielp toen was ze 1 uur wakker en 2,5 a 3 uur slapen. En durfde ik weer rustig mijn eigen dingen te gaan doen terwijl ze sliep. snachts sliep ze gewoon in een slaapzakje.
Ik had doeken van Pacco www.pacco.nl
Lijkt een hele stap dat inbakeren, maar ik ben blij dat we het gedaan hebben, Danique werd er in haar wakkere perioden ook rustiger van kon zich beter vermaken.
Ze is nu 10 maanden en zit dus op 3 maaltijden, en soms verlang ik nog wel terug naar die nachtelijke uurtjes samen op bed....slaapt trouwens sinds 4 maanden niet meer ingebakerd toen de bakerzak en met 8 maanden was ze er helemaal van af.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, met de borstvoedingvraag kan ik je dus niet helpen.
Maaike
hoi hoi
Het is denk ik herkenbaar voor alle moeders, alles is zooo anders. Zelf hebben we een 2e kindje gehad ze is 3 mnd en onze zoon 2,5 jr. Ik ben voor regelmaat, rust en reinheid (klink ouderwets hihi) maar onze kinderen slapen en eten goed. Ik heb ook eerst op aanvraag gedaan bij de oudste, maar ben snel over gestapt. Gaf enorme rust voor ons allemaal. Ze sliepen alle 2 met 8 wk de nacht door. Het is ook net waar je je zelf lekker bij voel. En je laat je kind nooit huilen toch?? Dus doe wat bij jullie situatie past. Maar mijn tip is, geef op tijden en niet op aanvraag. Het gaf me zoveel rust en onze kids ook.
Ik werk nu weer en heb ook nog tijd om leuke dingen tedoen als ze slapen . FF achter de pc bv
suc6 ermee
Groeten Bea
Het is denk ik herkenbaar voor alle moeders, alles is zooo anders. Zelf hebben we een 2e kindje gehad ze is 3 mnd en onze zoon 2,5 jr. Ik ben voor regelmaat, rust en reinheid (klink ouderwets hihi) maar onze kinderen slapen en eten goed. Ik heb ook eerst op aanvraag gedaan bij de oudste, maar ben snel over gestapt. Gaf enorme rust voor ons allemaal. Ze sliepen alle 2 met 8 wk de nacht door. Het is ook net waar je je zelf lekker bij voel. En je laat je kind nooit huilen toch?? Dus doe wat bij jullie situatie past. Maar mijn tip is, geef op tijden en niet op aanvraag. Het gaf me zoveel rust en onze kids ook.
Ik werk nu weer en heb ook nog tijd om leuke dingen tedoen als ze slapen . FF achter de pc bv
suc6 ermee
Groeten Bea