Lieve Esmé

[Anoniem]

Hoe is het nu met je?
Was gewoon even benieuwd....

Liefs Annet

 

[Anoniem]

Hoi Annet,

Het gaat eigenlijk heel erg goed hier.
Zoals ik in mijn eigen topic al had aangegeven (2e reactie van mezelf)  wil ik het niet mijn leven laten beheersen, maar het een onderdeel ervan laten zijn. Het is gebeurd en kan het met veel tranen en verdiet niet terug draaien.

Ik heb de twee dagen, toen ik bloed verloor, me enorm verdrietig gevoeld en heb toen onwijs veel steun van mensen gehad. Ik heb dus mijn verhaal kunnen doen en er over kunnen praten en dat heeft enorm geholpen. Ik vind het daarom erg knap dat ik wel eens van mensen hoor die een miskraam hebben gehad en dit hebben verzwegen voor de buitenwereld om geen zorgen te baren. Maar om zoiets alleen te moeten dragen en er met niemand over te praten was niks voor mij geweest..

Maar vanaf het moment dat het bloedde was gestopt heb ik me er bij neergelegd. Klinkt raar, maar het is wel zo. Ik kan er immers niks meer aan doen en is het puur een kwestie van acceptatie. De geruststelling dat ik een gezond en heerlijk ventje heb, ik dus weet dat ik een normale zwangerschap kan dragen speelt natuurlijk mee. Als me dit voor Kay was gebeurd had ik het misschien wel weer heel anders ervaren.

Natuurlijk is de wens voor een tweede kindje groot, en proberen we hem weer in vervulling te laten gaan, maar mocht het er niet meer van komen dan ben ik nog de gelukkigste mama van de wereld!!!

Bedankt voor je interesse!
Hoe gaat het met jouw zwangerschap? Voel je je goed?
Heerlijk weer om een kleine in je te mogen ervaren.. geniet er van!!!
En ja, juni is een heerlijke maand, ik kan het weten!!

Esmé mv Kay

 

[Anoniem]

Hoi Esmé,

Super dat je er zo mee om kunt gaan en dat jullie veel steun aan elkaar hebben, dat is zo belangrijk in een relatie! En dan heb je gelukkig ook nog eens zo'n lekker klein mannetje met een prachtige glimlach, dat maakt al heel veel goed!

Knuffel van ons!