Lieve meiden

A

ANONYMOUS_USERNAME

Vanmorgen ben ik toch ongi geworden. Ik schrijf het maar even hier, want ik weet inmiddels dat er veel meiden mee hebben gelezen met de 'gesprekjes'die ik meestal met moi heb. Voor de meiden die belangstelling hbben voor het hele verhaal en het eventuele vervolg, dat ga ik hieronder zetten, als reactie op mezelf dus, haha!
 
Want ik ken mezelf: dat wordt weer een heel verhaal! En ik wil niet alle toevallige passanten vervelen met een verhaal over mezelf.

Ronde 13 maakte voor ons het jaar proberen vol. Ik ben heel regelmatig ongesteld, al meteen toen ik gestopt was. Mijn echtgenoot en ik hadden de vorige keer dat ik ongesteld werd besloten om een maand pauze in te lassen om eens te overwegen wat te doen als het nooit zal lukken. De maand pauze lukte niet erg, we waren er alletwee nog even hard mee bezig. Maar het stoppen met tempen gaf toch wel enige rust.

Natuurlijk hebben we het ook gehad over hoe verder als het echt niet lukt.
We hebben inmiddels de papieren voor beginseltoestemming voor adoptie van een kindje uit het buitenland aangevraagd. Dat geeft ons de rust dat er over ruim twee jaar ergens op de wereld een kindje geboren wordt dat wij een jaar later mogen gaan verzorgen. (we gaan er maar vanuit dat we die beginseltoestemming krijgen, we hebben liefde en ruimte genoeg).

Zo snel mogelijk gaan we nu ook naar de gynaecoloog voor de eerste onderzoekjes. Aan de hand van de uitslagen daarvan beslissen we of we verder proberen ook nog een kindje te krijgen dat genetisch van ons is. Hoever we daarmee gaan hangt af van die uitslagen en de tijd die ermee gemoeid zal zijn. We geven onszelf nog een jaar, dan zijn we 38 en 41.

Mocht het lukken een kindje te krijgen dat genetisch van ons is, dan hebben we over drie jaar een 'gemeleerd gezelschap'. Mocht het niet lukken, dan vragen we over een jaar toestemming voor een tweede adoptiekindje.

Nou, een heel ander verhaal dan we doorgaans lezen hier. Ik hoop dat ik niemand voor het hoofd stoot door een dergelijke keuze ook maar op het forum te zetten. Vooralsnog blijf ik gewoon hier kijken en schrijven, de strijd is nog niet gestreden!

Meiden, allemaal bedankt voor het meelezen en meeleven. Ik hoop dat we snel allemaal zwanger zijn!

Liefs, el



 
Lieve El,

Ik vind het juist een hele goede en mooie beslissing van jullie. Vriendin van mij en haar man waren er ook mee bezig en zaten al zelfs in een praat groep over adoptie, en toen was ze dus ineens zwanger en toen hebben ze de adoptie stop gezet, je moet je er inderdaad vroeg voor opgeven. Ik kan me zo goed voorstellen hoe jullie je op dit moment moeten voelen. Wij zijn nu ook enige tijd bezig bijna drie jaar en het lukt niet, maar goed wij hebben al een dochtertje van drie jaar, en moeten dan niet zeuren he om een tweede, maar die wens kan net zo groot zijn voor een eerste.

Verder hoop ik juist wel dat je hier blijft ik vind jou echt een toffe meid en hoop hier nog veel van je te lezen, maar we moeten duimen voor ons allen dat we straks een nieuw zwanger zijn forum mogen beginnen met z'n allen.

Verder kop op, balen dat je weer ongi bent geworden, maar er komt echt een maand dat je het niet wordt en dan is het zover, daar geloof echt in.

Liefs, Mick
 
Hoi El wat goed van jullie zag je aan melden voor adoptie, dat mag geloof ik voor je 40 jaar. Anders word je te oud, heb ik gehoord hoor.
Wij gaan voor de ronde 17.
Succes met alles.
Winnie
 
Ik vind het ook heel goed dat jullie je aanmelden voor adoptie en ik zou niet weten wie je hiermee voor der hoofd kan stoten! het is toch fantastisch dat als je liefde en tijd en de rest hebt, dat je een kind een eerlijke kans op leven wilt geven! ik vind dat fantastisch!

Heel veel succes en ik hoop voor jullie dat jullie ook een wondertje wat uit jullie eigen lichamen komt op de wereld mogen zetten!

(ook al kunnen wij straks wel zwanger worden, zelfs dan willen we misschien als wij ons gezin compleet hebben ook nog 2 kinderen adopteren! als dat allemaal mogelijk is natuurlijk)
 
Hey el,

Wat rot dat je toch nog ongi bent geworden!! Jij dacht het al, maar ik had nog hoop voor jullie hoor!! Ik dacht bij de gyn nog aan je toen hij zei dat tempen niet betrouwbaar was,,maar bij jij waarschijnlijk wel!!

Ik vind het heel goed dat jullie die stap nu hebben genomen en het hier ook over eens zijn, want dat kan ook nog eens een struikelblok zijn!!!

Maar de strijd is echt nog niet gestreden hoor, want het hoeft natuurlijk niet zo te zijn dat er iets niet in orde is ook al ga je daar toch aan denken!!

Ik hoop echt wel dat je nog op dit forum blijft komen, want net wat Mickey ook schrijft je bent een toppertje en ik vind het altijd erg leuk om met je te "praten"!!!!

Sterkte liefs moi xxxx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan