lieve naomi waarom huil je zoveel ?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi alemaal
ik ben tessa 21 jaar oud en heb nu een dochtertje van bijna 8 weken.
ze heet naomi en is voor mij echt het liefste en leukste kindje van heel de wereld.
aleen huilt ze zo ontzettend veel en dat vind ik echt heel jammer.
het is niet aleen jammer het is ook zo vermoeiend.
ik probeer echt alles met haar maar ze is vaak niet stil te krijgen.
ik vraag me echt of of ze dit nu een huil baby noemen?
ik hou echt ontzettend veel van haar maar soms ben ik ook zo kwaad op haar.
ik wordt af en toe gek heb ik het idee dan maakt ze me zo kwaad.
maar ik vind het ook weer zielig dat ik wel mee kan huilen.
hebben jullie dat ook gehad in het begin of is ze echt zo apart?
en waneer gaat het ophouden?ik weet heel cker dat het geen buikkrampjes zijn
want dan zie ik het gelijk aan haar beentjes en ik zie het ook weer wegzakken.
ik hoop snel wat te horen.groetjes tessa
 
Hoi Tessa,
Ik heb dit gelukkig niet mee gemaakt, maar hoor er wel veel over in mijn omgeving.
Je zou eens een afspraak kunnen  maken met een osteophaat, daar heb ik goede verhalen over gehoord. Hij/ zij behandeld ook baby-tjes, het zou bv een probleempje met het nekje kunnen zijn, iets met werveltjes.
Anders kijk je eerst op een site van een osteophaat bij jou in de buurt.
Je verzekering vergoedt een paar behandelingen, als je een iets uitgebreider pakket hebt.
Veel succes! En probeer te blijven genieten van je mooie meisje.
 
Hi Tessa,

Zeker doen die osteopaat!!! Ons dochtertje huilde ook heel veel maar dit was na 6 behandelingen veeeeeel minder. Haar schedeltje bleek scheef te zijn (voor ons nauwelijks tot niet te zien, voor een osteopaat heel duidelijk te zien) doordat zij klem had gezeten tijdens de bevalling. Ook spuugde ze makkelijk mondjes terug, ook nog twee  uur na de fles. Wij hebben toen een beetje johannesbroodboompitmeel (leuk woord voor galgje) door de flesvoeding gedaan en daarmee was het vele huilen helemaal ten einde. Ja, baby's huilen nu eenmaal, dus ook die van ons. Maar dat hele extreme is weg en ze lacht nu voornamelijk. Ze is nu alweer  6 maanden.

Succes!

Groet, Anouk
 
Hoi,

Naar mijn mening huilen baby's niet zomaar. Het is heel lastig om uit te zoeken wat er aan de hand is, maar probeer er wel achter te komen. Belangrijk voor je kindje, maar ook voor jezelf.

Groetjes
 
Lieve Tessa...

Als jouw dochtertje niet zou huilen, zou ze de eerste zijn... Ja, het hoort erbij. En ja, het is heel vermoeiend... Maar probeer om je geduld te bewaren want die kleintjes voelen piekfijn aan wanneer mama over haar toeren raakt en daar reageren ze op door... nog meer te gaan huilen...

Ze hebben zoveel indrukken te  verwerken (alles wat ze zien, doen en horen is compleet nieuw voor ze en dat vergeten wij wel eens!) en dat doen ze door te huilen.

Als jouw meisje echt de hele dag door huilt zou ik me daar zorgen om gaan maken. Maar ja, het is je eerste kindje en laten we eerlijk zijn... wat weten nieuwbakken mama's nou...? Hoe weet jij of ze echt veel huilt of dat het op jou als veel overkomt? Als je zelf vermoeid bent (door nachtelijke voedingen enzo) lijkt alles snel te veel te zijn...

Misschien kun je eens op het consultatieburo gaan praten. Hou dan van te voren goed bij hoeveel ze nou echt huilt, en misschien helpt het inderdaad als je eens naar een osteopaat gaat. Daar ben ik ook geweest, maar om een andere reden (spugen). Het heeft een beetje geholpen maar wie weet helpt het jou.

Succes en niet vergeten te genieten hoor!

Liefs, Ottie
 
Hoi Tessa,

Het is zeker mogelijk dat er iets lichamelijks met je kindje aan de hand is waardoor het zoveel huilt. Alleen de kans daarop is heel klein. Om dit uit te sluiten zou ik je kindje door een arts laten onderzoeken.
Ik denk echter dat in  de meeste gevallen  baby's veel gaan  huilen door  onrust. Als je naar de volgende link gaat vind je hier veel  informatie over.

http://www.inbakeren.nl/onrustpreventie.htm

Het  is een interessante site, ook als je je kindje niet inbakert.
Toen Stijn net geboren was, heb ik veel gehad aan de informatie op de site. Door de adviezen op te volgen kreeg ik een rustig goed slapend en etend kind, en inbakeren was toen helemaal niet meer nodig.

Succes
Gr
Lies
 
Hoi tessa,

Het is inderdaad heel vervelend en vermoeiend, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de kleine.

Onze kleine meid, Emma heeft de eerste 16 weken heel veel gehuild. Er kwam geen duidelijke oorzaak naar boven, maar ik ben zelf van mening dat het veroorzaakt werd door alle indrukken die ze opdeed en de frustraties van dingen die ze op dat moment nog niet kon.

Emma is inmiddels 1 jaar. Na de 16 weken werd het huilen minder en stopte zelfs. Tuurlijk huilt ze af en toe nog wel (zeker als er weer een sprongetje aan komt.....zie boek: oei ik groei), maar het is een heel tevreden meisje!

Succes de komende tijd en als je af en toe echt heel gefrustreerd bent, vraag je moeder, schoonmoeder of goeie vriendin om even een uurtje op te passen. Dan ben je er zelf even uit en kan je nieuwe energie opdoen!

Groetjes

Mariska
 
Ha Tessa,

Mijn zoontje is nu 12 weken oud.
De eerste weken genoot ik ook echt van hem, maar hij was wel erg onrustig. Tussen 2 voedingen in was hij veel wakker en huilde ook wat. Door mijn verloskundige ben ik doorgestuurd naar een ostheopaat in barendrecht. Zij ontdekte dat m'n zoontje zich erg overstrekte en dat z'n hoofdje niet helemaal goed stond (door de bevalling -> vacuum) daardoor kon de ontspanningszenuw niet goed zijn werk doen.
Al na 1 behandeling merkten we dat het een heel ander kind geworden was. Ons ventje is nu de rust zelf en slaapt erg goed. We zijn 4x naar Barendrecht geweest en hoeven voorlopig niet meer terug te komen. Waar mijn zoontje trouwens ook veel houvast in vindt is een duidelijk ritme, vaste slaaptijden, inbakeren, eigen bedje enz.

Ik hoop dat je wat aan mijn ervaringen hebt!
Groetjes mamatine
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan