lieve Petra

Lieve Petra,

ben al een tijdje aan het meeneuzen. Kreeg even kippevel toen ik je berichtje las een tijdje geleden. Wat ontzettend fijn dat je weer zwanger bent! de tranen liepen hier over mijn wangen toen ik je berichtje las. Ik zit op het januariforum en jouw berichtjes en moed hebben ontzettend veel indruk op me gemaakt. Hebben me ook laten beseffen hoe rijk ik ben en hoe blij ik mag zijn dat ons menneke gezond is (na een bevalling vol complicaties)
Het is je zo gegund!
Hoe voel je je? Zie je op tegen het eind van de zwangerschap?
Ik schrijf op het aprilforum, ben begin april uitgerekend van nummer 2. Maar neus hier geregeld mee...

veel liefs van Natasja
 
Hoi Natasja,

Vandaag ben ik precies 16 weken zwanger.
Het is een hele spannende zwangerschap.
Gelukkig verloopt deze zwangerschap heel anders dan de zwangerschap van Xiano*. Des te meer dingen er anders gaan des te rustiger ik word. Heel stiekum hoop ik dat ik nu zwanger ben van een meisje, gewoon omdat dat dan het andere geslacht is. Gek hè? Je zou toch denken dat het me nu niks meer uit zou maken als het maar gezond is maar juist nu heb ik een voorkeur. Dat snap ik van mezelf niet eens.
Ik merk wel dat ik heel erg emotioneel ben. Het gemis is er ook niet minder om. Op onze kaart stond:"Als God een deur dicht doet dan opent hij altijd ergens een raam."
Ik zie deze zwangerschap als een raam die open staat.

Hoe gaat het met jou? Gefeliciteerd met je zwangerschap. Heb je veel last van kwaaltjes?

Liefs Petra
 
Hoi Petra!

Sorry dat ik even inbreek, maar jeetje zeg, wat een verhaal! En dan ken ik nog niet eens het hele verhaal....
Een kind verliezen lijkt mij het aller ergste wat je kan overkomen. Mag ik vragen waaraan Xiano* is overleden?

Ik kan me goed voorstellen dat deze zwangerschap daardoor extra spannend is! Het geluk is er natuurlijk wel dat je je kinderen om je heen hebt die voor de nodige afleiding zorgen. Hoe oud zijn jou kinderen?

Ik wens je heel veel geluk en sterkte in deze zwangerschap!

Liefs, Nicole
 
Hoi Nicole,

Xiano* had een knoop in zijn navelstreng. Je kon heel duidelijk zien dat de navelstreng vanaf de knoop tot aan zijn lichaampje helemaal wit was en vanaf de knoop naar de moederkoek helemaal mooi blauw/paars doorbloed was. Een knoop in de navelstreng gebeurt wel vaker maar dat hij dan zo strak is dat het kindje daardoor komt te overlijden gebeurt eigenlijk nooit. Xiano* was verder een gezond kindje waar helemaal niks aan mankeerde. Hij was een 6 ponder met een lengte van 50cm.

 
Hoi Petra,

sorry voor mijn late reactie. De eerste keer dat ik je berichtje las was ik zo emo dat het me niet lukte op dat moment te reageren, erna ben ik een paar dagen ziek geweest.
Kan er wel inkomen dat als dingen anders gaan je meer rust krijgt. Toch zal het zeker op het laatst weer heel spannend zijn denk ik en zal je pas echt rust hebben als jullie je kleintje in jullie armen hebben!
Is er voldoende begrip vanuit je verloskundige / gynaecoloog?
Hoop zo dat je toch ook een beetje kunt genieten van dit nieuwe wonder, hoewel je het gemis daardoor op een aantal momenten alleen maar harder zult voelen denk ik.
Met mij gaat het prima. Ben nu al veel minder misselijk dan de vorige keer, wel nog heel moe. Ben wel nog aan het worstelen met mijn gevoel rond de bevalling. De gynaecoloog stelde een keizersnee voor, niet medisch, maar psychisch. Toch heb ik ergens zoiets van: nee, ik wil zo graag een gewone bevalling. Vond de keizersnee ook wel erg zwaar (het herstel erna, maar komt denk ik ook omdat ik zo ziek was). Maar goed, daar heb ik nog een maand of 5 voor, om erachter te komen wat ik ermee wil en ook dit kleintje zal er wel uitkomen...

dikke knuffel (die verdien je zo!)

Natasja
 
Terug
Bovenaan