okeej ff iets anders...misschien ligt het wel aan mij hoor maar wil ff jullie gedachten er over weten
MIjn overburen kwamen op visite gister...
Maar het is iedere keer hetzelfde ze zijn iedere keer weer ladderzat...
Zitten s'morgens al op tijd aan de borrel...
maar goed dat moeten ze zelf weten..
Gisteravond kwamen ze binnen met een tas vol drank aangezien wij dat nooit in huis hebben verder, helemaal niet meer nu ik zwanger ben...
Anyhoe... Ze komt binnen gaat zitten en zit heel dicht op mij, daar hou ik al niet van...vervolgens komt haar hand op mijn buik en zegt ze o het is rustig, wou der hand er wel af slaan... Iedere keer weer vragen of hij al beweegt heb iedere keer nee gezegt, wil dat niet steeds...
Op den duur gaat mijn kleine hond bij mij op schoot liggen, echt op mijn buik, doet ze vaker... Trekt ze gewoon mijn hond van schoot af en zegt ja ze vind het gezellig bij mij... Nou ja zeg als ik mijn hond klem vast heb kan ze ook niet weg nee...En zo fijn vond ze het niet aangezien ze zodra ze de kans kreeg weer bij mij op schoot kroop....
Al met al gister dus weer 100 keer hetzelfde verhaal gehoord, en dat verhaal hebben we daarvoor ook al heel vaak gehoord...
Ook zitten ze altijd voor hun garage maar wel zo dat ze alles kunnen overzien...dus ook bij ons in huis en achterthuis...Worden constant in de gaten houden(naar mijn gevoel) Zelfs als wij beide auto's op de oprit hebben weten ze nog te vertellen wat er bij ons achterthuis gebeurd...
Ik heb dus de hele avond chagerijnig naar de tv gekeken en zo weinig mogelijk gereageerd, want was er helemaal klaar mee..
Zegt mijn vriend toen we op bed lagen, ja je mocht ook wel wat gezelliger doen... Dus ik zeg heel droog waarom, heb alles al honderd keer gehoord, ze moet met der tengels van mijn buik blijven en ben zat van dat gegluur steeds met daarbij hou er niet van dat als mensen op visite komen ze al behoorlijk ver heen zijn...
Ligt het nu aan mij of is het toch niet zo raar dat ik er klaar mee ben...
O ja kwamen ze er ook nog op dat mijn vriend graag terug wil naar zijn geboorte dorp...Alleen ben ik daar nog niet over uit...
Begonnen ze helemaal op hem in te praten dat ie niet wist wat ie daar weer kreeg voor buren enz... en of ie daar ook zo graag mocht wonen...Waarbij ik dus dacht: in ieder geval geen buren die je constant in de gaten houden...
Ze waren verschrikkelijk op hem in aan het praten...
Ben er nu alleen nog maar meer van overtuigd dat we zo snel mogelijk uit dit huis moeten...
MIjn overburen kwamen op visite gister...
Maar het is iedere keer hetzelfde ze zijn iedere keer weer ladderzat...
Zitten s'morgens al op tijd aan de borrel...
maar goed dat moeten ze zelf weten..
Gisteravond kwamen ze binnen met een tas vol drank aangezien wij dat nooit in huis hebben verder, helemaal niet meer nu ik zwanger ben...
Anyhoe... Ze komt binnen gaat zitten en zit heel dicht op mij, daar hou ik al niet van...vervolgens komt haar hand op mijn buik en zegt ze o het is rustig, wou der hand er wel af slaan... Iedere keer weer vragen of hij al beweegt heb iedere keer nee gezegt, wil dat niet steeds...
Op den duur gaat mijn kleine hond bij mij op schoot liggen, echt op mijn buik, doet ze vaker... Trekt ze gewoon mijn hond van schoot af en zegt ja ze vind het gezellig bij mij... Nou ja zeg als ik mijn hond klem vast heb kan ze ook niet weg nee...En zo fijn vond ze het niet aangezien ze zodra ze de kans kreeg weer bij mij op schoot kroop....
Al met al gister dus weer 100 keer hetzelfde verhaal gehoord, en dat verhaal hebben we daarvoor ook al heel vaak gehoord...
Ook zitten ze altijd voor hun garage maar wel zo dat ze alles kunnen overzien...dus ook bij ons in huis en achterthuis...Worden constant in de gaten houden(naar mijn gevoel) Zelfs als wij beide auto's op de oprit hebben weten ze nog te vertellen wat er bij ons achterthuis gebeurd...
Ik heb dus de hele avond chagerijnig naar de tv gekeken en zo weinig mogelijk gereageerd, want was er helemaal klaar mee..
Zegt mijn vriend toen we op bed lagen, ja je mocht ook wel wat gezelliger doen... Dus ik zeg heel droog waarom, heb alles al honderd keer gehoord, ze moet met der tengels van mijn buik blijven en ben zat van dat gegluur steeds met daarbij hou er niet van dat als mensen op visite komen ze al behoorlijk ver heen zijn...
Ligt het nu aan mij of is het toch niet zo raar dat ik er klaar mee ben...
O ja kwamen ze er ook nog op dat mijn vriend graag terug wil naar zijn geboorte dorp...Alleen ben ik daar nog niet over uit...
Begonnen ze helemaal op hem in te praten dat ie niet wist wat ie daar weer kreeg voor buren enz... en of ie daar ook zo graag mocht wonen...Waarbij ik dus dacht: in ieder geval geen buren die je constant in de gaten houden...
Ze waren verschrikkelijk op hem in aan het praten...
Ben er nu alleen nog maar meer van overtuigd dat we zo snel mogelijk uit dit huis moeten...