@ lis / hulp bij opvoeden

He Lisette,
Ook ik herken echt wel dingen in jouw verhaal. Vooral het gevoel dat je soms kunt hebben aan het eind van zo'n dag, dat je denkt: pfffffffffffffffffffffffffff
Je vergeet dan bijna dat ze ook echt wel heel lief kunnen zijn :)
Maar ik hoop dat je iets aan de hulp zult hebben.
Ik vind het echt goed van je dat je hulp zoekt of aanneemt. Ik ken ook moeders die vinden dat ze zelf falen op het moment dat hulp nodig is.
Juist door hulp te zoeken laat je zien dat je een super mama bent !
Er zijn ook genoeg gezinnen waar het allemaal prima loopt, op de normale ruzietjes en dergelijke na. Dan heb je ook geen hulp nodig. Maar als het minder loopt of het lukt gewoonweg niet om het tij te keren: zoek hulp !
Als je een pup neemt, gaat bijna iedereen op training er mee en bij je kinderen zou je het dan helemaal zelf moeten uitvinden ?
Nogmaals, als het zonder problemen gaat, heerlijk, dan heb je ook niemand nodig die met je meedenkt.
Maar voor jou hoop ik echt dat je er iets aan hebt !
Kids opvoeden kan gewoon erg moeilijk zijn en het is belangrijk dat je er ook een beetje lol in houdt, toch ?
Heel veel succes !
Liefs, Sophie
 
Hallo Sophie

Wat vind ik dat lief van jou zeg. Tot nu toe heb ik nog steeds niks gehoord van het opvoedsteunpunt maar Milton heeft wel flink straf gehad en een flink gesprek met zijn vader.
Ik vermoed dat het ook wel goed heeft gedaan hij is nou wel liever en wat rustiger maar toch moet ik hem nog redelijk vaak erop wijzen.
Ik heb vaak geroepen ik wil geen hulp maar een opgegeven moment ben je op en weet je het niet meer en het moet veranderen anders gaat het niet goed hier.
Hey dank je wel doe mij goed om dit bericht te lezen .

groetjes lisette
 
Hey, ik ben het erg met Sophie eens: juist door hulp te zoeken, ben je een supermoeder. Door hulp te vragen, zeg je: 'hellup, ik weet het even niet meer, laat een ander meedenken om het beste aan mijn kind(eren) te geven'!
Wel jammer dat het opvoedsteunpunt nog niets heeft laten horen!
Kinderen die continu de grenzen van jouw uithoudingsvermogen zoeken, schreeuwen vaak zelf om grenzen en duidelijkheid. Het is soms lastig om vol te blijven houden dat te bieden. Weet er alles van :-(
Sterkte met je kleine (grote) boeven! Niet dat het wat helpt, maar je bent écht niet alleen als het je moeite kost om vrolijk te kids op te blijven voeden.....
Hou je haaks!
 
Dank je wel Hannah dat scheelt ook weer dan voel ik me niet zo alleen. Toevallig heeft ze net gebeld en komt ze vanmiddag op huisbezoek ik ben benieuwd.
Milton is ook zo ontzettend leergierig
Thuis kan hij momenteel niet geconcentreerd bezig zijn met iets het is een half uur en dan is het alweer over terwijl vroeger kon hij uren boven met zijn duplo bezig zijn ik denk ook dat er een stuk verveling bij zit .
Jullie horen er nog van dank je wel vind het lief van jullie dat je me probeer op te beuren.
We komen er wel .

groetjes lisette
 
Hey lis,

Hoe is het bezoek gegaan?
Ben je iets wijzer geworden over wat ze voor je kunnen doen?
Ook ik ben het trouwens helemaal eens met sophie en hannah, je kunt beter op tijd hulp inschakelen, vind het idd een teken van kracht!

Gr MJ
 
Hallo meiden het gesprek is goed gegaan ik heb wat tips gekregen en daar ga ik mee aan de slag.

Ik moet ze proberen meer positief te benaderen dan negatief van Milton je zat net lekker tv te kijken dat ging zo goed ipv je doet het niet goed.
Maar ze zag het ook al dat ze allebei pittig waren en kreeg de complimenten van haar hoe ik ermee omga.
Over drie a vier weken belt ze mij om te vragen hoe het gaat. Het gaat al een stuk beter maar we zijn er nog niet . Ze zei het ook dat ik steek al mijn energie in mijn kinderen dat ik mijzelf vergeet.
Ik zit zelf ook niet lekker in mijn vel en daar ga ik ook wat aandoen het word tijd ik weeg nog net zoveel als mijn zwangerschap de mensen roepen wel het is niet te zien maar op de weegschaal wel en dat is voor mij niet gezond.

groetjes lisette
 
Terug
Bovenaan