Goedemorgen,
ik zal eerst eens mijn verhaal vertellen.
2 jaar geleden heb ik een miskraam gehad. Eerst met pillen geprobeerd om ween op te wekken en gehoopt dat het vruchtje het lichaam zou verlaten, maar helaas. Alles zat er nog in. Curettage kwam aan bod.
Bij de curettage is gebleken dat er een vleesboom in mijn baarmoeder zat. Die hebben ze in het ziekenhuis een tijdje in de gaten gehouden. Deze kon blijven zitten en moesten op een natuurlijke wijze proberen toch zwanger te worden.
Na 1 jaar zonder resultaat begonnen de onderzoeken. Alles was in orde. Zowel bij mij als mijn partner.
Ze zeiden in het ziekenhuis “ ik vermoed dat de vleesboom in de weg zit”. hysteroscopie kwam aan bod. Artsen zeiden “ ik adviseer om de vleesboom te laten verwijderen. Wij zat namelijk als een spiraal. Nou ja prima dan maar eruit. Als ik daarna wel zwanger kan worden… met alle liefde.
Operatie vleesboom achter de rug. Wat bleek dat ik ineens niet meer ongesteld werd. Ziekenhuis gebeld en weer een hysteroscopie gehad. Dit keer kwamen ze de baarmoeder met moeite in. Door de verklevingen moeten duwen. In de baarmoeder was er geen baarmoederwand meer te zien. Alles was wit van de verklevingen.
Het ziekenhuis zei letterlijk tegen me “ we kunnen hier niks meer voor je doen”. Je hebt asherman graad 4-5. Ik werd door gestuurd naar Spaarne gasthuis ziekenhuis in Hoofddorp.
Na 6 maanden was het dan zover. De operatie. Alles was goed gedaan, spiraal zat erin en hormonen aan het slikken.
Ondertussen hebben we ons ingeschreven in Heinsberg voor een ivf traject. Dit op advies van mijn vorig ziekenhuis. Na 3 maanden mocht het spiraal eruit. Bij het eruithalen kwam er veel bloed mee. Dacht oké dat zal wel goed en normaal zijn.
Nu begon ik me toch weer zorgen te maken. Menstruatie was niet veel en heel kort. Zat me toch niet lekker allemaal. Gebeld naar Spaarne en kon ook na 3 weken terecht voor een hysteroscopie. Wat bleek verklevingen weer terug. Op echt precies de plekken waar dat spiraaltje gezeten had.
Wij waren zo blij dat we over een maand eindelijk met het ivf traject zouden gaan starten, maar helaas komt eerst weer een operatie met een hersteltijd van 3 maanden.
De moed zakt je in de schoenen verdriet slaat toe. Houd het nu niet eens op.?.?.
Sorry voor mijn lang verhaal .
Zijn er nog meer lotgenoten die dit mee gemaakt hebben.
Het voelt alsof je de enige bent.
Groetjes
ik zal eerst eens mijn verhaal vertellen.
2 jaar geleden heb ik een miskraam gehad. Eerst met pillen geprobeerd om ween op te wekken en gehoopt dat het vruchtje het lichaam zou verlaten, maar helaas. Alles zat er nog in. Curettage kwam aan bod.
Bij de curettage is gebleken dat er een vleesboom in mijn baarmoeder zat. Die hebben ze in het ziekenhuis een tijdje in de gaten gehouden. Deze kon blijven zitten en moesten op een natuurlijke wijze proberen toch zwanger te worden.
Na 1 jaar zonder resultaat begonnen de onderzoeken. Alles was in orde. Zowel bij mij als mijn partner.
Ze zeiden in het ziekenhuis “ ik vermoed dat de vleesboom in de weg zit”. hysteroscopie kwam aan bod. Artsen zeiden “ ik adviseer om de vleesboom te laten verwijderen. Wij zat namelijk als een spiraal. Nou ja prima dan maar eruit. Als ik daarna wel zwanger kan worden… met alle liefde.
Operatie vleesboom achter de rug. Wat bleek dat ik ineens niet meer ongesteld werd. Ziekenhuis gebeld en weer een hysteroscopie gehad. Dit keer kwamen ze de baarmoeder met moeite in. Door de verklevingen moeten duwen. In de baarmoeder was er geen baarmoederwand meer te zien. Alles was wit van de verklevingen.
Het ziekenhuis zei letterlijk tegen me “ we kunnen hier niks meer voor je doen”. Je hebt asherman graad 4-5. Ik werd door gestuurd naar Spaarne gasthuis ziekenhuis in Hoofddorp.
Na 6 maanden was het dan zover. De operatie. Alles was goed gedaan, spiraal zat erin en hormonen aan het slikken.
Ondertussen hebben we ons ingeschreven in Heinsberg voor een ivf traject. Dit op advies van mijn vorig ziekenhuis. Na 3 maanden mocht het spiraal eruit. Bij het eruithalen kwam er veel bloed mee. Dacht oké dat zal wel goed en normaal zijn.
Nu begon ik me toch weer zorgen te maken. Menstruatie was niet veel en heel kort. Zat me toch niet lekker allemaal. Gebeld naar Spaarne en kon ook na 3 weken terecht voor een hysteroscopie. Wat bleek verklevingen weer terug. Op echt precies de plekken waar dat spiraaltje gezeten had.
Wij waren zo blij dat we over een maand eindelijk met het ivf traject zouden gaan starten, maar helaas komt eerst weer een operatie met een hersteltijd van 3 maanden.
De moed zakt je in de schoenen verdriet slaat toe. Houd het nu niet eens op.?.?.
Sorry voor mijn lang verhaal .
Zijn er nog meer lotgenoten die dit mee gemaakt hebben.
Het voelt alsof je de enige bent.
Groetjes