Luisteren naar het CB of naar mezelf?

Hoi! Mijn dochter is bijna 7 maanden en slaapt nog steeds niet door. Overdag slaapt ze ook best slecht (veel korte slaapjes, etc.). Ze heeft reflux (gehad?), maar ik denk dat dat bijna over is, ze mag dinsdag de medicijnen afbouwen. Ze heeft de waterpokken gehad...het zijn heftige maanden geweest. Bij het CB zeggen ze dat ik haar moet laten huilen, maar ik kan het gewoon niet. Ten eerste: ik weet niet of dat echt zal werken. Ten tweede: ik vind het verschrikkelijk moeilijk om haar te laten huilen, vooral omdat ik haar aan het begin ook veel heb laten huilen (op advies van het CB), en dat terwijl ze reflux had! (wist ik niet, ben er zelf later achtergekomen). Wat zouden jullie doen? Ik vind het opzicht niet erg om er een keer per nacht uit te moeten, maar meerdere keren...dat vind ik wel erg vermoeiend. Hebben jullie hier ervaring mee?
 
Onze zoon sliep pas door bij 10 maanden!
We hebben hem 's nachts gewoon melk gegeven.
Het gaat vanzelf wel weer over, nu slaapt ie 12 uur aan een stuk! ( is nu 13 maanden)
 
Luister lekker naar jezelf zou ik zeggen. Onze zoon heeft de eerste drie maanden ook heel veel gehuild. Ik stond meer naast mijn bed dan dat ik erin lag 's nachts. Moet eerlijk bekennen dat ik er op het laatst gewoon aan gewend was dat ik zo vaak op moest. Was ook meestal op dezelfde tijd dus ik werd vaak al vanzelf wakker. Daarna had hij nachten dat hij doorsliep en nachten dat hij wakker werd. Het laten huilen werkte hier niet, want daardoor werd hij alleen maar overstuur en werd het alleen maar erger. Heb dit 2 nachten geprobeerd, maar toen wilde hij de volgende dag niet meer naar bed en was dat een drama. Dus hebben wij besloten om gewoon naar hem toe te gaan 's nachts.
Ze geven je op het cb gewoon een advies en wat jij daarmee doet moet je zelf weten. Volg lekker je gevoel en doe wat jij denkt wat goed is voor je dochter. Dat werkt voor jullie allebei het beste.

Groetjes Anne
 
Naar jezelf luisteren hoor!

Mijn zoontje is 8,5 maand, was bijna 2 maanden te vroeg geboren, heeft (nog steeds) last van reflux, grote onrust en heeft zo'n 6 maanden in het hokje 'huilbaby' gezeten.
'Doorslapen' is 6 uur achter elkaar slapen, nou dat doet mijn zoontje ook zelden. Vaak zoals je zegt korte slaapjes overdag, iets langer 's nachts, maar we komen niet echt dichtbij de 6 uur... We hebben inmiddels 4 nachten gehad sinds zijn geboorte dat hij 6 uur of langer achter elkaar heeft geslapen...

Wij hebben met hulp van het kabouterhuis (zorginstantie die aan huis begeleiden bij 'moeilijke' kinderen in Amsterdam) en het CB de nachtvoeding afgebouwt, maar het wil nog wel eens gebeuren dat hij hem wil. Overigens is het hier niet alleen wakker worden om een voeding, soms gewoon onrust, willen knuffelen e.d.

De nachtvoeding afbouwen deden wij door minder schepjes voeding bij dezelfde hoeveelheid water te doen en dat dan steeds verder af te bouwen.

We zijn nu wel goed op weg, minder op verzoek doen en meer 'vast' helpt hier goed. De eerste 6 maanden ging dit niet, hij is toen ook nog eens 2 weken opgenomen geweest in het ziekenhuis en 'daar gingen ze hem wel even een vast ritme aanleren'... Nou dat ging dus ook niet, maar nu gaat het eigenlijk wel ineens vrij goed.

Ik vind het belachelijk dat het CB jouw denkt te helpen door te zeggen 'laat haar maar huilen', dat is toch geen goed advies? Mijn CB kwam dit schema, misschien heb je er wat aan.

tussen 6.30 en 7.30 flesje
van 8.30 tot 9.30 in bed (ook als hij niet slaapt)
om 10.00/10.30 fruithapje
van 11.30 tot 13.30 in bed
om 13.30 fles en een stukje brood
om 15.30 een beetje thee of diksap en een rijstwafel of soepstengel
om 17.30 avondeten/groentehap
om 18.00 evt. toetje/beetje drinken
om 19.00 naar bed
om 21.00 fles en daarna weer in bed tot de ochtend (of dat is in ieder geval het plan dat hij het daar ook mee eens is...)

Heel veel succes en sterkte!
Liefs, Marieke
 
altijd naar je eigen gevoel luisteren!
mijn dochter heeft ook veel moeite gehad met doorslapen en doet dat nu soms ook nog niet (17 maanden)
we zijn wel vanaf dag 1 heel concequent geweest wanneer ze wakker werd:
de een haalde haar en nam haar mee naar ons bed en ff knuffelen.
de ander maakte een flesje.
en na het flesje ff uitbuiken/knuffelen en meteen weer naar bed.
merk wel dat we daar goed aan hebben gedaan want als we het nu niet doen dan heeft ze het idee dat ze klaar is met slapen. en anders slaapt ze weer tot kwart voor 10
 
Wat is niet doorslapen? Komt ze nog om een voeding 's nachts en slaapt ze dan weer verder? Dan zou je rond 22.30 uur een papfles kunnen geven. Maar als het geen honger is dan is het of een slechte gewoonte of een slaapprobleem.
Wij hebben ook een slechte slaper gehad tot 10 maanden. Mijn ervaring is dat je er niet veel aan kunt doen. In de avonden moesten we er vaak nog 2 keer heen voor de speen en daarna werd onze zoon altijd om half 11 wakker, wilde dan nog een flesje die we steeds verder afbouwden. Daarna hoorden we m om half 1, ik kon dan snel de speen er weer in doen. Daarna begon het drama om half 3 tot 4.... bijna elke nacht was het wel raak. Elke keer die stomme speen erin doen, maar dat hielp maar 1 minuut en hij huilde alweer.
Wij lieten dan wel huilen en gingen er dan om het kwartier heen om een speentje te geven. Vaak duurde het minstens een uur voordat ie weer ging slapen... Wij zijn tegen het feit om kinderen 's nachts bij je in bed te nemen, onze mening is dat dit snel een leuke gewoonte gaat worden voor de kids en je er zelf mee opgescheept zit. Afleren is dan zo moeilijk. Wij troosten eigenlijk altijd in bed of hooguit in de slaapkamer als de kinderen niet ziek zijn en er dus niks aan de hand is. Bij angstige nachtmerries mogen echt wel even bij mij op schoot maar ik blijf dan in de slaapkamer.
Doorslapen moeten kinderen leren en mijn idee moeten ze er ook mentaal aan toe zijn. Sven sliep ineens door na de sprong van 9 maanden...hij kwam niet meer voor de fles van half 11 en we hoefden er praktisch nooit meer naar toe, bahalve bij ziekte. Het is tot nu toe eigenlijk ook nooit meer een probleem. Hij is nu 15 maanden, afkloppen maar.
Ga op je gevoel af, maar mijn tip is maak het niet te gezellig. Hou het stil en donker. En misschien moet je toch eens proberen te laten huilen, dan weet je zeker of het werkt. Wij vonden het ook niet leuk en je kan zelf wel mee huilen, maar misschien helpt het en bij je blij dat je het doorgezet hebt. Probeer het een tijdje... een paar dagen... om het kwartier even troosten. Niet leuk, maar misschien snapt ze het dan wel sneller.
Maar vergeet ook niet dat elk kind anders is. Wat bij onze oudste prima werkte, werkte bij Sven niet. En jullie kindje heeft ook zo weer haar eigen handleiding. Kijk dus wat bij haar en jullie past.

Succes en hopelijk heb je snel je nachtrust weer terug!
 
Hoevaak zie jij je kind en hoevaak ziet het CB je kind? ;-)

Lekker naar jezelf luisteren. Hier werd vroeg doorgeslapen (naja van 11 tot 05), maar begon met 9 maanden alsnog de ellende. steeds 's nachts huilen/schreeuwen en brullen. Hebben hem getroost en fles gegeven. Had echt dorst (al gelooft een van de verpleegkundigen vh CB dat niet). Na het drinken viel hij weer rustig in slaap. Heeft tot 12 maanden geduurd, daarna werd het weer rustiger. Maar nog steeds is hij regelmatig 's nachts aan het spoken (en wij dus ook). En hoe vaker ik het erover heb met andere ouders (ook van oudere kinderen of meerdere) hoor ik ook vaker dat dat heel normaal is nog in deze leeftijd (18 maanden).

Ontwikkeling kan hier een rol in spelen (Ga maar eens na wat zon kleintje beleefd op een dag), maar ook tanden, vast voedsel etc etc.

Lekker naar jezelf luisteren en het kan geen kwaad om de ene keer wat langer te wachten voor je heen gaat en de andere keer wat sneller.

(hier was het advies ook laten huilen van het CB. Drie nachten allebei aan het huilen, bekaf en ermee gestopt en eigen weg weer gevolgd.

Succes!
 
Terug
Bovenaan