Lukas (8 weken) verlatingsangst?

Onze Lukas van nu 8 weken huilt erg veel. Zodra ik niet in de buurt ben begint hij meteen te huilen. Ik kan niks doen zonder dat hij huilt. Naar de wc, naar de keuken om een boterham te smeren, Jasmijn in en uit bed halen. Ik moet alles in sneltrein vaart doen om weer snel bij hem te zijn. Hij slaapt ook eigenlijk de hele dag niet.... af en toe een haze slaapje in de wipstoel. Als ik hem in bed leg en wegloop gaat ie huilen. Als ik hem slapend in bed leg word hij na een tijdje wakker en gaat weer huilen. Laten huilen is geen optie. Heb ik al geprobeerd, maar hij blijft huilen. Hij raakt helemaal overstuur. Af en toe zo erg dat hij knalrood is en er in blijft hangen. Ik moet hem dan in zijn gezicht blazen zodat ie schrikt en weer gaat ademen. Er is laatst zelfs een adertje in zijn oog geknapt doordat hij zoveel kracht zette tijdens het huilen.
Zodra ik weer bij hem ben stopt ie met huilen.
's Avonds rond 11 uur krijgt hij een fles waarna hij in mijn armen in slaap valt. Pas als hij heel diep slaapt kan ik hem voorzichtig in bed leggen en dan slaapt hij meestal tot een uur of 03:00/04:00. Dan krijgt hij weer een fles en soms lukt het dan om hem weer in zijn eigen bed te laten slapen. Maar meestal lukt dat niet en leggen we hem tussen ons in. Rond 08:00 uur word ie dan weer wakker voor een fles en dan is ie dus het grootste gedeelte van de dag weer wakker.
Behalve dat ik het erg lastig vind (soms word ik echt gillend gek) vind ik het ook erg sneu voor Jasmijn. In en uit bed halen bijvoorbeeld moet heel snel, want als ik daar te lang over doe raakt Lukas meer en meer overstuur.

Heeft er iemand tips? Of moet hij hier gewoon overheen groeien?

Oh ja een draagdoek vind ik niks. Heb ik geprobeerd maar vind ik ook erg lastig. Bovendien is hij niet meer zo'n kleintje....

X Trudi
 
Oh, niet laten huilen, hoor! Heel goed dat je dat niet doet. Huilen is de enige manier van baby's om aan te geven dat er iets niet lekker zit of gaat.
Ga met hem eens naar een osteopaat, misschien heeft hij last van zijn nekje of veel hoofdpijn.
Mijn oudste was een huilbaby en huilde erg veel. Achteraf gezien had hij verschoven nekwervels en dus veel pijn/ongemak. Ook ik kon helemaal niet weg bij hem. Hij had mij echt nodig als veilige haven..... Succes met je kleine mannetje, ik hoop dat je er snel achterkomt wat hem zo veel doet huilen!
 
denk idd dat hij gewoon bij mama wilt zijn, als ik zo jouw verhaal lees.
mijn zusje was een huilbaby, en die was niet stil te krijgen. of ze nou bij mama of papa was of niet.
als ik t goed begrijp is lukas alleen maar huilerig als ji jbij hem weg gaat.
denk idd verlatingsangst.

ik ben de laatste die je eigenlijk advies kan geven omtrent je kindje naast je in bed leggen, maar als ik kijk naar hoeveel "ellende" dat bij ons heeft gezorgd (nathalia wilde dus mooi nooit meer terug naar der eigen bedje) zou ik toch adviseren om een wiegje naast jouw bed neer te zetten, en er een doekje met jouw geur (die je bv in je bh stopt) naast hem neer te leggen.
ik heb er mn lesje wel mee geleerd. ze eheft anderhalf jaar tussen ons in gelegen. en waren wij niet verhuisd, denk ik dat ze nog steeds tussen ons in zou liggen.

baker je hem in snachts na zn voeding? misschien is dat een optie? zodat hij zich geborgen voelt??
slaapt hij in een slaapzakje? bij de hema hebben ze ieniemienie slaapzakjes (maat 50/68) misschien werkt dat?
3 weken geleden zou ik ook gezegd hebben, ga even langs bij een oesteopaat, maar sinds ik die aflevering op zembla heb gezien, ga ik dat niemand meer advisieren. krijg er nog steeds kippenvel van als i ker aan terug denk.

verder zou ik eigenlijk niet weten wat je er aan kan doen.

heel veel succes :( :)

liefs, do
 
Hoi,
Stopt hij als je bij hem bent of als je hem oppakt?
Zou ook kunnen dat hij last heeft van een bepaald iets als hij ligt en dat het weg/minder is als je hem oppakt!
Ik zou ook proberen hem in een wiegje te leggen langs eventueel op dezelfde hoogte door een stevige tafel ofzo, kan je toch gemakkelijk hem aanraken!
Laten huilen zou ik idd ook niet doen op deze leeftijd, maar dit is ook niks zeker niet voor jasmijn!
Ik hing ze vaker in de draagzak maar dat vind je niks zeg je!
Misschien is het huilen oorzaak van het weinig slapen, hij is misschien zo moe dat hij gewoon overprikkeld is en ben jij het enige anker!
Ik heb echte buikslapers en als ik 1 van die van mij op de buik legde was het een slapeloze ellende, al heeft het lang geduurd voor ik het durfde (duh) de jongste heb ik wel vanaf het begin op de buik gelegd en vanaf toen was het hele probleem voorbij.
Is natuurlijk niet volgens het boekje, hoe is hij overdag als hij op zijn buik ligt!?
Is het al 8weken zo?? of sinds een paar dagen??
O wat kunnen/zijn die eerste weken/maanden zoeken he? elk kind is anders,de 1 wil dit de ander dat!
Klinkt misschien stom maar vraag hem eens (hardop of in gedachte) wat er is, ik kreeg dan vaker ideeen in mijn hoofd van wat ik zou kunnen proberen.
Nou veel succes en hopelijk wordt het snel beter.

Liefs MJ
 
Ik heb er een beetje een wazig bericht van gemaakt;
Het wiegje langs jou bed bedoelde ik..
Als ze op de rug lagen was het een slapeloze ellende.
Sorry hoor! ;-(
 
Hoi Trudi,

misschien koemelkallergie uit laten sluiten?
Je verhaal klinkt me zo bekend en we hebben anderhalf jaar getobd... en achteraf denk ik, had ik maar eerder dat bedacht... Maar daar was geen duidelijke reden toe. Inderdaad ook slapend wegleggen, veel huilen, leek overprikkeld (moet jezelf iets eten waar je niet tegen kan, vergelijk het een beetje bij buikgriep-krampen).
Het is geen voor de hand liggende oorzaak, maar wel een optie. Gun je het niet om om die reden te blijven tobben.

Succes ermee!

Jannetje
moeder-2008
 
Hoi meis,

Jee wat vervelend.... Ik zou toch ook naar osteopaad gaan. Do heeft wel gelijk over die mensen, alleen ook voor Osteopaten heb je speciale vereniging waar alleen diegene bij mogen die ook daadwerkelijk osteopaten zijn en er voor geleerd hebben.
Dus je kan er best naar toe, zoek alleen ff uit of hij/zij er ook bij aangemeld is.

Myrthe was ook in het begin een huilerdje. 's Nachts sliep ze wel, overdag niet. Bij haar hielp die draagdoek wel, jammer dat het voor jullie niets is.
Bij haar hielp die Osteopaad ook (ik had wel een erkende, alleen was verder een engerd)
ook merkte ik dat zij rustiger werd toen ze meer kon. Ze was gewoon te nieuwsgierig en wilde de hele dag overal bij zijn.
Niet iets waar jij wat aan hebt.
Buikslapen? Is dat nog een optie? Daar werd Myrthe ook rustig van. Overdag deden we dat dus vrij snel en 's nachts bakerde we haar in.

Moet wel zeggen dat met inbakeren hier wel paar dagen duurde voor ze er ook rusitg van werd. Moesten eerst haar laten brullen. Ze zielig, ik zat mee te janken beneden. Eerste x 5 min brullen en dat steeds uit breiden naar paar minuten meer. Ze moest echt leren om zelf in slaap te vallen, dat kon ze niet.

Heel veel sterkte ermee meis.

Trouwens ff off topic, heel leuke kaartje en wij komen hoor!

Kus van ons
 
Terug
Bovenaan