Maak me zorgen...

<p>Hallo mama’s</p><p>Mijn dreumes van 14 maanden heeft laatst een verschijnsel waar ik heel onrustig van word, sinds kort als ze huilt dan komt het ‘huil’ er niet uit waardoor ze dus stijf word en heel rood. Tot nu toe is het 3x gebeurd, ik heb het tot nu toe opgelost door haar op te pakken en in haar gezicht te blazen zodat ze weer op adem komt. Uiteindelijk als ze weer op adem komt dan is ze helemaal uitgeput, maar na een minuutje speelt/wandeld ze weer vrolijk verder. Nou zei dus laatst een vriendin van mij (die zelf ook moeder is van een peuter van 3) dat mijn kleine zich dan veelste veel opwind dan dat haar lichaam aankan. Maar toch vraag ik me af of er hier meer mama’s zijn die dit herkennen of dat ik me zorgen moet maken en aan de bel moet trekken bij de huisarts/dat het een ‘fase’ is en het niets zorgelijks is. Ik hoor het graag van jullie.</p>
 
Sowieso als je je zorgen maakt naar de huisarts gaan ook al is het maar zodat je zelf gerustgesteld bent en kalm kunt blijven wanneer het weer gebeurd. .
Ik herken het wel wat ik doe is vast pakken en gerust stellen ik dacht iets te weten dat het blazen niet goed is maar ik kan het niet meer goed herinneren waarom dan niet.
 
Mij zoontje heeft t ook gehad masr zelfs zo erg dat alle bloed uit zijn gezichtje wegtrok omdat hij geen adem (zuurdtof) meer kreeg. Het is normaal op deze leeftijd en gaat vanzelf over... Van het ziekenhuis hebben wij ook het advies om in het gezichtje te blazen meegekregen. Sterkte.
 
Hier nog zo'n druktemakertje. Mijn zoontje heeft dit al vanaf het begin en toen werkte in het gezicht blazen wel. Toen hij 9 maanden was niet meer.. Nu gaat zijn adem zo lang op slot dat hij flauwvalt. In het begin erg schrikken, maar nu ben ik het gewend en hoort het gewoon bij hem. Het is zijn manier om met emoties om te gaan. Niet erg charmant, maar daar tegenover staat dan weer dat hij zelden huilt en eigenlijk nooit krijst.

Wij blazen hem niet in het gezicht, onze huisarts raadde dat af (weet niet meer waarom). Het ziet er niet uit, maar het is onschuldig en ze groeien er vanzelf overheen. Als je je zorgen maakt, neem dan vooral contact op met de huisarts. Ik vond het heel fijn om te horen hoe we er het beste mee om konden gaan. Als het nu gebeurt blijf ik heel rustig en houd ik hem op zijn zij tegen me aan op mijn armen tot hij 'er weer is' en daarna troost ik hem voor de emotie die het triggerde. 

Sterkte en succes! 


 
Ohja, de term ervoor is Breath Holding Spell, dan kun je opzoeken wat het is en hoe je er mee om kunt gaan. Vond ik erg geruststellend.
 
Ik had dat volgens mijn moeder ook. Ben als kind een paar keer flauwgevallen tijdens het huilen omdat ik geen adem haalde (overigens ook bij het lachen). Voordeel van flauwvallen is dat mijn ademhaling zich dan normaliseerde en ik weer bijkwam. Toen ik ouder werd moest mijn moeder me altijd even herinneren aan het ademhalen en was dat voldoende. Ik ben er groot mee geworden.
 
Hartstikke bedankt moeders, ik ben al een stuk gerust gesteld ik ga voor de zekerheid nog contact opnemen met de huisarts wellicht dat hij mij wat tips en advies kan meegeven, want de eerste keer dat ik dit meemaakte schrok ik er zo erg van. Ik dacht serieus dat er iets niet in orde was met mijn kleine, omdat ik er nog nooit van had gehoord. @semna ik heb het meteen op google opgezocht en las allerlei info waar ik iets mee kan. Super bedankt voor jullie reacties allemaal.
 
Terug
Bovenaan