maak me zorgen.

Ik zal proberen me verhaal niet al te lang te maken.
Na de bevalling van mijn dochter in nov. 2008 ben ik erg ziek geworden. ik ben 2x opgenomen geweest met extreme koorts. De eerste opname hebben ze me maar antibiotica gegeven tegen de blaasontsteking die gevonden werd, en in de hoop dat dat andere ook zou worden aangepakt. Want van een blaasontsteking krijg je geen 42 graden koorts.
na een week mocht ik naar huis, en naar 5 dagen ben ik weer opgenomen omdat de koorts terug kwam. alles onderzocht, en ze dachten uiteindelijk aan een longembolie. op de foto was een kleine afwijking te zien, maar zoiets is niet met zekerheid vast te stellen. Ze hebben me voor de zekerheid bloedverdunners gegeven. na 10 mocht ik koortsvrij naar huis. na een paar dagen thuis kreeg ik weer koorts 38,5. weer naar ziekenhuis. toen kreeg ik weer antibiotica voor een eventuele borstontsteking. ik moest iedere dag naar het ziekenhuis komen voor me infuusje.
na die week ging het beter.

ik loop op dit moment bij de verloskundige, ben nu 20,2 weken zwanger. er is overlegd met de gyn en de internist die me heeft behandeld toen der tijd, en er is besloten om bloedverdunners te geven tijdens het kraambed. geen medische indicatie niks. mijn vorige bevalling en zwangerschap zijn overigens wel prima verlopen.
Ik maak me hier echt zorgen over. ze kunnen die longembolie niet met zekerheid vaststellen. en stel dat het toen toch wat anders is geweest dan is de kans heel groot dat ik nu weer zo ziek wordt.
Het is door de gyn deze week voor de 2de keer voorgelegd want ze vond het toch wat magertjes deze behandeling. maar de internist blijft bij alleen de bloedverdunners.
ik ben zo bang dat ik na de bevalling weer zo ziek wordt. maarja, ze kunnen denk ik verder weinig doen. want er was alleen sprake van een mogelijke longembolie en verder is er niks uit de onderzoeken gekomen. ja, een blaasontsteking en me ontstekingswaardes waren 3 weken lang extreem hoog.
weet dus even niet wat te doen, ik slaap er zelfs nu slecht door.
 
Dat klinkt inderdaad erg vervelend en ik kan me voorstellen dat je je daar zorgen over maakt, maar houdt die ziekte ook verband met bevallen en je zwangerschap? Kan het niet zijn dat de uitbraak vorige keer los stond van je bevalling en gewoon toevallig op dat moment de kop opstak?
 
het heeft absoluut te maken met de bevalling.
een longembolie kan bijvoorbeeld ontstaan door de druk bij het persen.
En een blaasontsteking h\ad ik ook nog nooit eerder gehad.
kraamvrouwenkoorts, hebben ze het ook wel eens over gehad, maarja er moet toch een oorzaak voor zijn geweest is mijn idee
 
Als je het zelf niet vertrouwd zou ik blijven "drammen" bij de gyn. eventueel zelf ook contact op nemen met de internist of een second opion vragen. Het is namelijk erg belangerijk dat jij zelf niet zo in de stres zit. Tegelijkertijd is het ook soms nodig dat je zelf ook probeert te vertrouwen op de deskundigheid van artsen. Ik begrijp dat jij heel graag de zekerheid wil dat alles goed gaat, maar soms bestaat er medisch gezien gewoon geen zekerheid en kunnen artsen preventief weinig doen. Zelf sta ik streng onder controle ivm mijn medische achtergrond en zijn alle risico's uitgebreid besproken/bekend. Toch kunnen ze bij sommige dingen niet meer doen dan het er goed in de gaten te houden zodat er direct ingegrepen kan worden wanneer het nodig is. Veel medicijnen zijn niet goed voor het kind. Zo gebruik ik nu medicatie die niet ideaal zijn voor onze baby. Maar we weten dat de kans te groot is dat er iets verkeerd gaat met mij zonder de medicatie. Andere medicatie gebruik ik even niet gedurende de zwangerschap. Er bestaat namelijk wel een kans dat er iets mis gaat, maar de kans daarop is minder groot. We kiezen daarom, in overleg met de artsen, ervoor om het risico te nemen en alleen deze medicatie te gaan nemen wanneer er signalen komen dat iets daadwerkelijk fout gaat gaan.
Maar zoals ik al zei, het is hierbij erg belangerijk dat jij je serieus genomen voelt, voldoende informatie krijgt en weet waarom er bepaalde keuze worden gemaakt. Misschien kun je met artsen afspreken dat ze je vaker controleren en samen met hun al een protocool maken zodat er een duidelijk plan ligt wanneer er iets mis gaat.
veel sterkte, Judith
 
@mama Conny, kraamvrouwenkoorts komt zo goed als niet meer voor in nederland hoor. En dan ben je veel zieker. Als je het al overleeft. Mijn nicht heeft het 4 jaar geleden gehad en daar zijn ze van 5 verschillende ziekenhuizen bij geweest omdat het eigenlijk niet meer voorkomt. Snap wel dat je je veel zorgen maakt en ik zou ook aandringen om duidelijkheid te krijgen.
 
Kraamvrouwenkoorts heeft meestal te maken met een infectie in de baarmoeder, die opgelopen is tijdens de bevalling of als de placenta niet helemaal goed is losgekomen....

Ik zou jou probleem wel goed serieus nemen. als je je onveilig voelt, lijkt me dat niet goed. Jij moet het gevoel hebben dat er alles aan gedaan zal worden als je toch ziek zult worden. Ga er nog eens over in gesprek. Hoe wordt je in de gaten gehouden?? Komen er extra controle's etc.... Speel op safe!
 
Terug
Bovenaan