Maak me zorgen...

De laatste tijd vertoon ik wat symptomen die in de richting van stress wijzen, maar kon niets bedenken waar het door kon komen. Heb er eens goed met mijn zus over gepraat en maak me toch meer zorgen om de kleine en de zwangerschap dan ik me gerealiseerd had.

Ik heb eigenlijk niet echt reden om me zorgen te maken, alle echo's zijn tot nu toe goed geweest.
Maar toch ben ik best wel bang dat er iets niet goed is met ons kleine wondertje. Ik zou niet weten wat er dan niet goed zou zijn, maar het is zo'n knagend gevoel...
Ik denk dat het er mee te maken heeft dat het eind van de vorige zwangerschap behoorlijk stressvol was (zwangerschapsvergiftiging en dalende hartslag van de kleine, die uiteindelijk 5,5 week te vroeg geboren is).
Ook de eerste periode na de bevalling niet echt kunnen genieten, zelf een week in het ziekenhuis gelegen, de kleine in een couveuse. Na een week mocht ik naar huis (waar ik nog niet echt vooruit kon) en de kleine bleef in het ziekenhuis. Dat geeft ook een hoop stress.
Dus misschien is het wel dat ik bang ben dat er weer zoiets gebeurt. Ik weet het niet, maak me in ieder geval wel zorgen om de kleine en om de zwangerschap.
Ik hoop dat ik dit snel van me af kan zetten en echt kan gaan genieten van de zwangerschap.
 
Sterkte meid! Gelukkig wijzen alle zichtbare dingen er nog steeds op dat het goed gaat!
Ik ben ook pas gerust als ik eenmaal de 26 welen gepasseerd ben....vanaf dan ongeveer kunnen ze ze goed in leven houden....mar tja, dan nog...blegh!!
Pas echt gerust ben je als je een gezond kindje in je armen kunt houden!
En daar ga ik me nu ook eerlijk gezegd veel zorgen om maken :-(
 
Deze eerste weken zijn ook hartstikke spannend! Niet meer dan logisch dat je je zorgen maakt. Je moet vertrouwen hebben in je lichaam en voor jouw gevoel heeft die je tijdens je vorige zwangerschap in de steek gelaten....
Gelukkig zijn al je echo's goed geweest, probeer je daar op te concentreren :) Sterkte
 
Sterkte. Het is ook allemaal spannend.
Hoe oud is je andere kindje?

Ik heb bij mijn 1e ook zwangerschapsvergiftiging gehad en ben daarvan wel 1,5 jaar aan het herstellen geweest. Vooral emotioneel had ik erg veel last.
Als je nu al veel stress ervaart zou ik daar wel met je VK over praten. Misschien kan ze je ermee helpen of iemand anders.

Ze hebben aan mij verteld dat zwangerschpasvergiftiging niethoeft terug te komen. Maar ook hier denk ik daar nog wel eens aan terug, en niet zo positief. Hoop dat ik dat dit keer niet hoef mee te maken.
 
Ons zoontje is nu ruim 7 maanden oud.
Ik voelde me zowel lichamelijk en geestelijk eigenlijk wel al weer goed, maar twijfel nu of dat wel echt zo was. Is toch allemaal wel heel spannend geweest met ons kereltje.
Ik ben wel heel blij met de zwangerschap hoor, het is ook een bewuste keuze. Had niet verwacht dat ik me zorgen zou gaan maken. Denk dat ik niet goed in de gaten heb gehad in hoeverre ik toch wel een klap heb gekregen van de vorige zwangerschap en het moeilijke begin. Vind het allemaal nog veel spannender dan de vorige keer...

Mijn gynaecoloog heeft inderdaad ook gezegd dat zwangerschapsvergiftiging niet per se bij een tweede zwangerschap terug komt. Wel dat er een grotere kans is dan anders. Ze had het over 20% meer kans. Maar ze zei ook dat, als het terug komt, het in een tweede zwangerschap gemiddeld 4 weken later tot uiting komt. Wat in mijn geval zou betekenen dat ik dan al bijna 37 weken ben. En dan gaan ze me niet meer plagen met ziekenhuisopname en dat soort dingen, dan wordt de bevalling ingeleid. Maar hoop ook dat ik het niet nog een keer mee hoef te maken.
 
Mij vertelde ze ook dat als het weer komt het later en minder heftig is. Misschien is dat een goed teken.

Inleiden is ook geen pretje, dus hopelijk dit keer een normale zwangerschap.



 
Die wee-opwekkers hoeven van mij deze keer echt niet. Man, daar was ik even niet op voorbereid! Toen we weeën begonnen zaten ze 3-4 minuten uit elkaar, heel snel zat ik op elke 2-3 minuten een wee. Geen pretje...
Dus hoop dat ik deze keer de kans krijg mijn lichaam het zelf te laten regelen, lijkt me toch iets prettiger.
 
Terug
Bovenaan