Maandag is de curettage 4 weken geleden, nog zo moe...

Hee hoi,

De titel zegt het al en ik vroeg me af of mensen het herkennen. Ik heb 4 weken geleden een curettage gehad, die donderdag ervoor had ik een mk gehad (ingang gezet door medicijnen) en toen ineens die maandag heftig bloedverlies, dus toen om 22.00 uur een spoedcurettage.

Ik voel me verder goed en krabbel langzamerhand weer op, maar ik ben nog steeds zo moe... Wie herkent dit of heeft tips???

Liefs grote broer

 
Meid, vreselijk om mee te maken he?
Een mk en dan nog een spoed cur.

Heb je geen bloedarmoede door het bloedverlies?
De emotionele klap is ook niet mis hoor!

Ik heb binnen 4 maanden 2 mk en 2 curettages achter de rug.
De eerste keer heb ik 2 weken last van de narcose gehad. Misschien speelt dat bij jou ook mee?

neem je tijd, dit is allemaal heftig hoor!!!

En dan nog die plotse hormoonwisseilngen...

Liefs,

Edith
 
Hey Edith,

Bedankt, voor je reactie. Dit is de 2de mk in een half jaar voor mij, dus ja emoties zullen zeer zeker een rol spelen.

Ik krabbelde aardig op, maar het is nu weer helemaal mis, baal ervan! Gewoon zat zeg maar, ik wil verder!

Liefs grote broer
 
Hoi Grote Broer en ook Edith,

Wat vervelend zeg 2 mk's in zo'n korte tijd....
Ik heb 3,5 wk geleden een miskraam & curretage gehad (op vakantie in Kroatië) en ben ook nog erg moe....

Dus het hoort er waarschijnlijk allemaal bij.

Ben er emotioneel ook nog steeds mee bezig....
Kun je nagaan als je er 2 achter de rug hebt.....
Maar ik ben wel van plan om het gewoon weer te proberen.. Ik wil ook verder net als jullie waarschijnlijk...

Worden er nu bij jullie nog speciale akties ondernomen bij een volgende zwangerschap omdat jullie al 2 miskramen hebben gehad of weten jullie dat nog niet?

Sterkte meiden!~

Groetjes K
 
Hoi Kim,

Maak tniet uit 1, 2 of 3 keer een mk het is en blijft erg verdrietig. Heb je de curettage ook in Kroatie gehad? Lijkt me een vervelende ervaring, was de taal niet een struikelblok?

Na de 1e mk kwam de klap pas later en nu na de 2de had ik die vanaf het moment dat er geen leven meer was. Toch ben ik nu ook nog af en toe mee bezig, maar niet zo als na de 1e mk, dat ervaarde ik heftiger. Ik maakte me zelfs een beetje ongerust dat ik niet dezelfde emotie had...

Extra acties niet echt. Ik mag voor onderzoek, maar dit willen we niet. Als ik weer zwanger zou raken mag ik eerder en vaker heen. Ik heb veel steun ervaren van mijn vk.

Ik hoop dat we ons snel weer de oude voelen en mogen genieten van een goede zwangerschap!!!

Liefs grote broer

 
Terug
Bovenaan