Maandag naar de gynaecoloog, zenuwachtig! Wat moet ik vragen?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Zo stom! Op het moment dat ik wist dat ik naar de gynaecoloog moest om te bepalen of ik via de natuurlijke weg mag bevallen of dat ik een keizersnede moet ondergaan vanwege mijn smalle bekken, had ik wel honderd vragen! Alleen heb ik deze niet opgeschreven. En nu ben ik zó zenuwachtig voor maandag en vooral over zijn uitslag dat ik niks meer weet te vragen!

Dit is in het kort mijn situatie: Ik ben vorig jaar oktober bevallen van een dochter. Halverwege werd er getwijfeld of het niet toch een keizersnede moest worden. De gynaecoloog besloot van niet. Tijdens de uitdrijving bleek mijn bekken veel te smal en bleef ze vast zitten. Na drie pogingen met een vacuumpomp lukte het nog niet. Uiteindelijk is ze met veel geweld eruit gehaald. Ze zag helemaal blauw en de volgende dag had ze overal blauwe plekken. Ook bleek ze het Kiss-syndroom (dit bleek pas later) te hebben en een flinke hersenschudding.
Na de bevalling werd eigenlijk direct gezegd dat de volgende een keizersnede zou worden. Nu zijn we dus bijna een jaar verder en moet ik hiervoor op gesprek komen.
En nu weet ik dus van de zenuwen niks meer te vragen (zullen ook wel hormonen zijn)
Wat zouden jullie allemaal vragen??
Alvast bedankt!!

Liefs Wanda
 


quote: Wan schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-09-2007 14:04:36'));

Hallo meiden,

Zo stom! Op het moment dat ik wist dat ik naar de gynaecoloog moest om te bepalen of ik via de natuurlijke weg mag bevallen of dat ik een keizersnede moet ondergaan vanwege mijn smalle bekken, had ik wel honderd vragen! Alleen heb ik deze niet opgeschreven. En nu ben ik zó zenuwachtig voor maandag en vooral over zijn uitslag dat ik niks meer weet te vragen!

Dit is in het kort mijn situatie: Ik ben vorig jaar oktober bevallen van een dochter. Halverwege werd er getwijfeld of het niet toch een keizersnede moest worden. De gynaecoloog besloot van niet. Tijdens de uitdrijving bleek mijn bekken veel te smal en bleef ze vast zitten. Na drie pogingen met een vacuumpomp lukte het nog niet. Uiteindelijk is ze met veel geweld eruit gehaald. Ze zag helemaal blauw en de volgende dag had ze overal blauwe plekken. Ook bleek ze het Kiss-syndroom (dit bleek pas later) te hebben en een flinke hersenschudding.
Na de bevalling werd eigenlijk direct gezegd dat de volgende een keizersnede zou worden. Nu zijn we dus bijna een jaar verder en moet ik hiervoor op gesprek komen.
En nu weet ik dus van de zenuwen niks meer te vragen (zullen ook wel hormonen zijn)
Wat zouden jullie allemaal vragen??
Alvast bedankt!!

Liefs Wanda

Hoi Wanda,

Lastig is dat he dat je dan vergeet wat je wilde vragen! Ik heb zelf ook een soortgelijke bevalling gehad. Mijn dochter was 4240 gram, dus best zwaar en daarbij had ze best brede schoudertjes. Ik heb thuis geperst voor 1,5 uur en toen naar het ziekenhuis nog 3 kwartier! Daar kwam ze er uit met de vacuum en flink wat meeduwen op mijn buik door de gyneacoloog.
Mijn bekken was te smal voor een groot kindje en ze hebben getwijfeld om een keizersnee te doen en haar terug te trekken uit mijn bekken. Ook omdat ze met haar schouders vast zat en dit schade kon veroorzaken (lamme armen) wat gelukkig niet is gebeurt, voor zover we kunnen zien is er niks met haar schouders.
Nu werd er door de gynaecoloog gezegd (op de nacontrole) dat ik de volgende keer een keizersnee moet of dat ik natuurlijk ga bevallen in het ziekenhuis, maar dan moeten ze er zeker van zijn dat het kindje klein is. Ik heb zo lang last gehad van de napijn en het erg traumatisch vond dat ik voor een keizersnee kies.
Maar toen ik op nacontrole was bij de verloskundige (die wilde me graag zien om na te praten en om die kleine te zien) zei ze dat ik gewoon natuurlijk kan bevallen, maar wel in het ziekenhuis. Niet met de gynaecoloog erbij, maar gewoon met verloskundige.

Je begrijpt dat dit erg verwarrend is en ik niet goed weet wat ik met deze verhalen moet, maar ik weet zeker dat ik volgende keer een keizersnee wil, ze kunnen namelijk heel moeilijk bepalen hoe groot een baby is.

Gelukkig heeft Feline er voorzover we kunnen zien niks aan over gehouden, wel had ze een paar dagen hoofdpijn en hebben we zetpillen gegeven.
Nou voorzover mijn verhaal (wilde het even duidelijk neerzetten voor ik antwoord geef).

Wat is ga vragen de volgende keer: Wanneer de keizersnee (welke week) Als ik weeen blijk te hebben doen jullie dan een spoedkeizersnee (als de weeen voor de datum van de keizersnee beginnen)
Algehele narcose of ruggeprik?
Zou ik een rondje mogen lopen over de operatieafdeling en verlosafdeling?
Stel dat je nog een derde wilt, kan dat dan na de keizersnee?
Hoe lang is het herstel en hoe lang in het ziekenhuis?

Ben je trouwens nu zwanger dat je op gesprek moet komen, ik neem aan van wel?

groetjes Mariska

ps heb jij nog last van de rotervaring?








 
Hoi Mariska,

Bedankt voor je reactie. Ik ben nu inderdaad zwanger, 24 weken om precies te zijn. Na de bevalling en op nacontrole van de gyn werd gezegd dat ik volgende keer een ks moest krijgen. Bij de vk werd echter gezegd dat dit niet hoefde als er geen tekenen waren dat het kindje erg groot zou zijn. Nu was mijn dochtertje ook helemaal niet groot. Ze woog 3310 gram en was 50 cm lang. Niks bijzonders dus, maar ze zat wel vreselijk klem.

Zelf zou ik graag zelf bevallen als dat mogelijk is. Ten eerste omdat ik dan zeker weet dat het kindje dan ''klaar'' is en ten tweede omdat ik vreselijk bang ben voor de operatie en omdat je 6 weken na de operatie niks mag. En ik heb er nog één rond kruipen van dan 14 maanden, die zal ik toch ook moeten tillen enz.

Ik ben wel banger voor de bevalling als bij mijn dochter, maar dat komt vooral omdat ik weet dat het mis kán gaan. Dat wist ik de eerste keer natuurlijk ook wel, maar dan ben je je er toch minder van bewust.

Voor mij is het nu bijna 11 maanden geleden dat ik bevallen ben en het is nogsteeds een rotervaring, maar het slijt. In de eerste instantie kwam alles heel heftig weer naar boven, maar net zo goed als dat het fout kán gaan kan het ook net zo goed wél goed gaan. Ik heb toen besloten eerst het gesprek met de gyn af te wachten, omdat me zenuwachtig maken over de bevalling me niet hielp en ik kwam er niks mee verder.

Nu ben ik dus wél zenuwachtig voor maandag, wat niet zo vreemd is denk ik, maar je vragen heb ik opgeschreven. Neem ik die in ieder geval mee.
Bedankt!!

Groetjes Wanda
 
Hoi Wanda,

Gefeliciteerd! Wat leuk, je bent al ruim over de helft heen nu!
Als ik jou was zou ik niet naar de verloskundige luisteren maar naar de gynaecoloog en een keizersnee doen. Gynaecologen staan erom bekend niet zo snel een keizersnee te doen want dat is duur, dus ze zeggen het niet voor niks. En verloskundigen willen het liefst de bevalling doen (zijn tenslotte voor hun ook gewoon inkomsten) en hebben eerder de neiging risico's te nemen. Ook omdat ze er minder inzicht in hebben.
Jouw dochtertje is gewoon een normaal kindje, qua grootte en gewicht, dus het ligt totaal aan jouw bekken. Dus ik zou echt een keizersnee laten doen, of (deze optie kreeg ik ook nog) een laagdrempelige keizersnee. Je begint zelf, maar als het na een half uur persen nog niet lukt doen ze alsnog een keizersnee. Als jij echt zo graag zelf wil bevallen zou ik deze optie zeker met je gynaecoloog bespreken. Maar als het dan alsnog een keizersnee wordt heb je pijn van het persen en pijn van de keizersnee. Iemand van de zwangerschapsgym heeft dit bij haar eerste bevalling gehad. Bij de tweede had ze toch gekozen om eerst zelf te proberen, maar het werd toch een keizersnee en ze vond dat ze het beter niet had kunnen doen. Nu had ze weer dubbel pijn en dat alleen omdat ze het zo graag zelf wilde doen.

Je moet ook aan de risico's denken, ik wil je niet bang maken, maar er zijn kindjes waar zenuwen van beschadigen en daardoor verlamde arm(en) hebben. Ook kunnen ze door lang klem te zitten zuurstof tekort hebben met alle gevolgen van dien. Door al deze redenen kies ik voor een keizersnee..

Wat betreft de herstelperiode en het tillen van je dochtertje: Je kan van te voren al extra hulp aanvragen via verzekering of instantie als Amstelring (zo heet dat bij ons). Hier kun je dan speciale hulp krijgen die je als het goed is ook vergoed krijgt. Dit moet je op tijd aanvragen en krijg je (deels) vergoed.

Nee je moet jezelf echt niet opwinden over de bevalling. Ik ben 4 maanden geleden bevallen en ben er nu klaar mee, maar weet zeker dat als ik weer zwanger ben dat ik dan heel nerveus wordt.
Als de gynaecoloog bij mij zou besluiten dat ik toch zelf moet bevallen en een laagdrempelige keizersnee zou doen als het niet lukt zou ik erop aandringen meteen een keizersnee te doen, ik zie het namelijk echt niet zitten om dubbel last te hebben.
En ik raak best snel in paniek en dat is natuurlijk ook niet bevoordelijk als je al niet het vertrouwen hebt dat het niet gaat lukken.

Ik vind het wel normaal dat je zenuwachtig bent voor maandag, ik ben in ieder geval blij dat ik je met wat vragen heb kunnen helpen (komt doordat het bij mij nog vers is)

Heel veel succes maandag en ik hoor uiteraard graag van je hoe het is afgelopen.

liefs Mariska
 
Beste Wanda,
ik hoop dat je een antwoord hebt gekregen op je vragen.  Als je  bekken   echt veel te smal is komt de baby er hoe dan ook met de vacuum niet door. Er zijn vaak ook andere factoren die meespelen bij zo'n moeizame baring. Bijv slechte weeen, uitputting van de moeder. Misschien dat je dat soort dingen ook nog eens met de gyn of de verloskundige kunt bespreken. Zij zijn er ten slotte bij geweest.
Wat betreft de opmerking van Mariska:  sommige gynaecologen doen sneller een keizersnede dan andere. het % keizersnedes verschilt aanzienlijk per ziekenhuis.
En verloskundigen zullen niet meer risico's nemen met een bevalling, want het maakt financieel niet uit.   En minder inzicht heeft onze beroepsgroep niet bepaald. Ik vind dit hele onprettige aantijgingen.
 
Hoi Mariska,

Nou, het wordt een keizersnee. ik wist het eigenlijk al wel, maar het is toch een teleurstelling. Het is nu allemaal zo definitief....
Ik ben ook best een beetje in shock erover. Ondanks dat ik het wel verwacht had. Gek he?
Ik heb nog wel gevraagt naar de optie om het eerst zelf te proberen en als het niet lukt dan alsnog een keizersnee, maar dat zag de gynaecoloog helemaal niet zitten. Het probleem bij mijn dochtertje was dat ze met haar schoudertjes bleef steken. Hij is nu bang dat het hoofdje wel geboren kan worden, maar de rest niet en dan wordt het een gevaarlijke boel, zowel voor mij als voor de baby.
Dat wil ik natuurlijk absoluut niet. Het was vorige keer al spannend genoeg.
over 10 weken moet ik terug komen en gaan we een datum prikken (ook zoiets wat ik helemaal niet leuk vind) Stiekem hoop ik dan ook dat de baby besluit alvast de bevalling te beginnen voordat het de ''geplande'' datum is. Gewoon, een dag ervoor ofzo, zodat het toch een beetje een verrassing is!

De waarschijnlijke datum nu is 27 december, de dag na 2de kerstdag zodat ik als alles goed gaat de 31ste naar huis kan.

Bedankt voor je tips en luisterend oor!

Groetjes Wanda
 

Hoi Wanda,

Dat is wel balen zeg, maar je als het om de gezondheid van jou en je baby gaat moet je je inderdaad er bij neerleggen. Hoe graag je het ook wilt!
Ik kan me voorstellen dat je in shock bent, je wilde het zo graag zelf proberen en je houdt toch hoop dat de gynaecoloog misschien wel zou zeggen dat je het eerst zelf kan proberen. Je hebt er in ieder geval alles aan gedaan om te proberen of je het zelf zou mogen doen!
Nu krijg je het wel zwaar met een keizersnee, maar probeer anders wel hulp extra te vragen voor thuis. (valt waarschijnlijk niet meer zo rond de kerst)

Nee niet echt leuk dat je al weet wanneer het gaat gebeuren, maar wanneer is de uitgerekende datum?
Mijn schoonzusje zou op 20 april een keizersnee krijgen (ivm stuit) en 18 april kreeg ze weeen, dus me neefje heeft zelf beslist wanneer hij geboren werd!
Het zou wel balen zijn als je met oud en nieuw in het ziekenhuis ligt, niet echt leuk.

Groetjes Mariska

ps ik vind het wel leuk om contact te houden, jij ook?
 
Hallo Wanda!

Ik weet ook dat ik bij een eventueel volgend kindje middels een keizersnede moet bevallen ivm een te smal bekken.
Ik vond dat heel erg moeilijk om te accepteren, vooral omdat de bevalling van mijn dochter in een spoedkeizersnede is geeindigd. Alles zelf gedaan, behalve het eruit krijgen van het kindje. Gelukkig heeft ze er niets aan overgehouden, behalve een flinke hersenschudding. Mijn kleine meisje was de hele nacht ziekjes en bibberig...
Het is wel fijn om te weten dat als er ooit nog eentje bij komt, ik nu al weet hoe het gaat verlopen, en dat wist ik bij de eerste niet. Ik denk dat ik dan van de bevalling en erna toch ietsje meer van kan genieten, omdat er dan veel meer rust is.
Ik wens je heel erg veel succes straks, en geniet van je kindje!

Groetjes,
Frizzle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan