Maandag naar de gynaecoloog, zenuwachtig! Wat moet ik vragen?

[Anoniem]

Hallo meiden,

Zo stom! Op het moment dat ik wist dat ik naar de gynaecoloog moest om te bepalen of ik via de natuurlijke weg mag bevallen of dat ik een keizersnede moet ondergaan vanwege mijn smalle bekken, had ik wel honderd vragen! Alleen heb ik deze niet opgeschreven. En nu ben ik zó zenuwachtig voor maandag en vooral over zijn uitslag dat ik niks meer weet te vragen!

Dit is in het kort mijn situatie: Ik ben vorig jaar oktober bevallen van een dochter. Halverwege werd er getwijfeld of het niet toch een keizersnede moest worden. De gynaecoloog besloot van niet. Tijdens de uitdrijving bleek mijn bekken veel te smal en bleef ze vast zitten. Na drie pogingen met een vacuumpomp lukte het nog niet. Uiteindelijk is ze met veel geweld eruit gehaald. Ze zag helemaal blauw en de volgende dag had ze overal blauwe plekken. Ook bleek ze het Kiss-syndroom (dit bleek pas later) te hebben en een flinke hersenschudding.
Na de bevalling werd eigenlijk direct gezegd dat de volgende een keizersnede zou worden. Nu zijn we dus bijna een jaar verder en moet ik hiervoor op gesprek komen.
En nu weet ik dus van de zenuwen niks meer te vragen (zullen ook wel hormonen zijn)
Wat zouden jullie allemaal vragen??
Alvast bedankt!!

Liefs Wanda

 

[Anoniem]

Hoe alles gaat bij een k.s.
Hoe het herstel is.
Wat je allemaal moet doen en wat je meemaakt.
Wanneer ze het zullen doen.
Of er complicaties kunnen zijn.
Ik weet het niet, zoveel, ik zou in ieder geval precies willenweten hoe alles gaat!

Succes, gr. Hilma.

 

[Anoniem]

Hoi Wanda,

wat een eng verhaal over de bevalling van de eerste !!!! Ik kan me voorstellen dat je nu nerveus bent. Daar kan ik je niet van afhelpen. Wél kan ik je mijn ervaring vertellen over een keizersnede. Onze eerste zoon is ook d.m.v. een keizersnee te wereld gekomen en dat ik mij uitstekend bevallen. (blijft een leuke woordspelling).
Er werd hiervoor gekozen aangezien de ontsluiting niet vorderde en de hartstlag van de baby bij iedere wee naar beneden ging. Het werd voor mij dus een spoedkeizersnee. Maar, nogmaals ik was enorm opgelucht dat er tot een keizersnee besloten werd, aangezien ik volkomen afgemat was. Ook de ruggenprik werd gezet tijdens een wee en heb ik dus ook niets van gemerkt.
Het ging ineens allemaal erg snel en plots  lag ik daar met mijn kleine mannetje in mijn armen. Ik ben heel snel hersteld en was met een paar dagen rust weer (bijna) helemaal op de been.
Ik kan je vertellen dat wanneer ik nu mocht kiezen, ik weer voor een keizersnede zou gaan. Ik maak me nu nerveus over het  feit dat het  dit keer waarschijnlijk op de natuurlijke manier zal gaan gebeuren....  
Meid, heel veel sterkte !!!!!

Groetjes, Annette