Maantje en Miep34 en alle meiden die mee willen lezen natuurlijk

[Anoniem]

Hoi meiden,

Lieve maantje,
Mijn berichtje op jouw berichtje over dat je naar de gyn was geweest klonk misschien wel een beetje hard. Ik zei dat je in ieder geval wel weer weet waar je aan toe bent. Sorry, maar wist even niet hoe ik dat anders moest zeggen. Gelukkig kunnen jullie wel door met de volgende ronde en ligt, als het goed is, niet je hele cyclus overhoop !!! Ook dat hoor je nog wel eens na een miskraam. Ik wil jullie in ieder geval veel plezier wensen met klussen !!!!

Lieve Miep34,
Ik kan het beamen wat betreft je niet echt meer thuis voelen hier op dit forum. Als er andere meiden meelezen die zullen dit misschien als beledigend opvatten maar toch bedoelen we dat helemaal niet zo !!!!!!!! Ook wij hebben het heel erg spannend gevonden in het begin en vinden dat nog steeds zo maar op een andere manier !!! Als je langer bezig bent begin je je lichaam beter te snappen en voel je het eerder wanneer je lichaam je voor de gek houdt. Maar ook dan vind je lichaam wel weer een manier om je toch voor de gek te houden. Ik hoop nergens meer op totdat ik een positieve test in mijn handen heb !!!!!!!!! Je kunt nagaan dat ik een tijd weg ben geweest, ik wist niet dat je een miskraam heb gehad !!! Vreselijk !!!!! Was er een te verklaren reden voor dat het mis ging ??? Ik bedoel, hebben de artsen iets gevonden waaruit bleek waarom het mis ging ??? Bah, wat vreselijk !!!!   Ik kan mij niet voorstellen hoe het is om een miskraam te krijgen maar ondanks vind ik het vreselijk voor jullie !!!! In welke ronde zitten jullie nu ???

Meiden, ik ga de rest nog even lezen en dan mijn blousen strijken voor mijn werk. Ik moet vanavond weer werken en morgenavond nog en dan heb ik weekend. Misschien dat ik hier vannacht nog wel even ben.

Dikke knuffel van Biaggi

 

[Anoniem]

Lieve Biaggi,

je kan ook niet alles meegekregen hebben, er komen zoveel berichten van bleidschap en verdriet voorbij dat het onmogelijk is alles mee   te krijgen.
Wat je zegt is inderdaad waar, soms kan iets verkeerd opgevat worden. Bij woorden op een beeldscherm zie je geen intonatie, geen mimiek, niets van dat alles.

Ik ben dus bijna 18 weken zwanger geweest. Met 8 weken, 11, weken en 13 weken een echo gehad en alles zag er prima uit. Een bewegelijk kindje, een kloppend hartje, niets maar dan niets afwijkend, kindje klopte que groei tot op de dag. Mijn bleoddruk was wel te hoog en ik moest dus minder gaan werken. Natuurlijk van de heren op het werk het nodige onbegrip, maar ach wat maakt het uit denk je dan.

17 weken en 1 dag, hup naar de gynaecoloog en wat een routine onderzoek moest zijn, werd toch wel een nachtmerrie. Geen gartslag te vinden en de echo wees uit ons kindje was overleden. Er was nog wel vruchtwater dus   waarschijnlijk is ons kindje langzamer gaan groeien en daarna overleden. 4 dagen later ben ik bevallen in het ziekenhuis.

Heel veel steun hebben we daar gehad, en dat heeft meegeholpen aan het verwerkingsproces, het is nu 2 maanden later en stiekem hoop ik dat het deze maand gaat lukken. En dan breekt een spannende tijd aan, maar als het zover is, en de test zegt ZWANGER, dan wil ik weer volop gaan genieten.

Soms heb ik nog wel dipjes, en helaas breekt zo'n gebeurtenis ook wat 'prille' vriendschappen af. Maar het heeft ons (mijn vriend en ik) zeker dichter bij elkaar gebracht.

Ik hoop dat jij samen met jou man heel vel plezier hebben als hij weer terugkomt. Heb je een beetje inzicht in je cyclus? Enne hij moet wel vooraf al een beetje het zaad op kwaliteit brengen door ahum    zichzelf af en toe je weet wel.  

Kus
Miep