Machteloos/moedeloos

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn man heeft al een tijdje een lager libido dan ik, wat onze wens niet bepaald ten goede komt. Het komt er eigenlijk een beetje op neer dat we alleen vrijen rondom mijn eisprong, en zelfs dat niet elke maand. Hij vindt ook dat we te weinig vrijen, maar meer actie komt er niet. Als hij geen zin heeft, dan kan ik hoog of laag springen..
Ik raak daardoor best gefrustreerd, verdrietig en soms ook boos. We verkeren een beetje in een negatief spiraal, terwijl 'werken' voor een kindje (grotendeels) leuk zou moeten zijn.
Ik voel me machteloos rondom het libido van mijn man en ik wil niet elke keer 'leuren' om te vrijen. Daarnaast wil ik niet alleen meer vrijen om een kindje te kunnen maken, maar ook vrijen omdat het lekker is of omdat we gewoon zin hebben.

Ik heb bij mijn man aangegeven dat ik de komende twee maanden probeer niet meer te 'zeuren' om seks/kinderwens, en hopelijk werkt dit bevordelijk voor hem en wordt hij zelf weer wat actiever.

Daarnaast lijk ik wel een soort van 'bezeten' rondom de kinderwens. Ik lees veel informatie over zwanger worden, heb twee app's op mijn telefoon voor het bijhouden van mn cyclus/eisprong en ben ik na duidelijkheid (wat dus vaak ongesteldheid is) weer relaxt. Ik word soms gek van mezelf dat ik er zoveel mee bezig ben. Zeg maar tegen jezelf dat je bijv. niet aan een banaan mag denken, wat gebeurt er: je gaat aan de banaan denken..

Zijn er meer meiden waarvan de man een laag libido hebben en hoe gaan jullie daar mee om?
En meiden die zich herkennen in het bijna 'obsessief' bezig zijn met de kinderwens?
 
Vandaag bij mn schoonzus geweest, die heel lief vraagt: 'en nog leuke nieuwtjes?'. Ik weet gewoon niet wat ik daarop moet zeggen (zij weten van onze wens af), kan moeilijk zeggen 'nee nog niks, maar dat komt door X, want die heeft bijna nooit zin', maar ik wil ook niet zeggen 'nee, het lukt nog niet bij ons', want dat weten we helemaal niet..

Vandaag even een goed klaagmoment, hopelijk kan ik er weer even een tijdje tegen aan ;-)
 
Hey meis,

Soms wel herkenbaar ja... Maar wel rottig voor jullie dat dit tussen jullie in gaat staan..

Als mijn vriend geen zin heeft en het zijn een beetje mijn vruchtbare dagen dan kan ik echt een bitch tegen hem zijn.. Want ja hoe langer je bezig bent om zwanger te worden hoe frusterender het kan zijn..

Miss een ideetje om het thuis een beetje gezellig te maken, dmv kaarsjes, lekker eten en misschien volgt de rest en als je een beetje gepland wil doen, doe je het rond je vruchtbare dagen :)

Hoelang zijn jullie nu bezig??

 
Fijn dat het enigszins herkenbaar is. Soms denk ik echt dat het alleen maar zo bij ons gaat :-0

Ik heb in april mijn spiraal laten verwijderen, vanaf dat moment houd ik wel rekening met mijn vruchtbare dagen. Ik was vrijwel direct regelmatig ongesteld en kan redelijk mijn dagen berekenen.

Vreemd genoeg is mijn man niet heel erg gevoelig voor een kaarsje en lekker eten. Een enkele keer wil mooie lingerie wel helpen, maar dat werkt niet elke keer ;-)

Hoelang zijn jullie nu bezig?
 
Ja in het begin is het natuurlijk super spannend allemaal, je hoopt beide dat het binnen een half jaar of jaar toch raak is... Nu wij ruim 1.5 jaar bezig zijnv voor een eerste kindje, is de nieuwe spanning er toch een beetje vanaf.. Je focust je meer op je vruchtbare dagen en je betrekt je partner er ook bij...Mijn vriend kan aan mijn afscheiding al zien en merken wanneer het mn vruchtbare dagen zijn... Hij weet dan dat hij eigelijk "moet"maar dat wil soms ook averechts werken.. En dat hebben wij de laatste paar keer wel last van.gehad...Ik kan dan best wel bitchie reageren omdat ja je hebt maar 1x de kans in de maand. of iets langer om zwanger te worden en als hij dan niet wilt... Mannen vergeten niks en ze nemen deze ervaring vaak weer mee naar de volgende maand. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik hier goed over praten hoor, en hij begrijpt mijn teleurstellingen en frustraties, maar ik probeer er nu niet te veel druk achter te zetten... Het komt zoals het komt...

Tgaat om het idee dat je moeite doet voor elkaar, lingeriesetje, een wandeling op het strand, lekker eten en kaarsjes.. Het gaat meer erom dat je niet alleen bezig bent om zwanger te worden maar dat je ook bij elkaar bent omdat je van elkaar houdt..

Het is moeilijk, echt waar!!



 
Heey meid!!

Heeel erg herkenbaar.
Probeer inderdaad tijd voor elkaar te maken, naast de seks. Net zoals lovebabys zegt.
En probeer er met je mannetje over te praten, vertel hoe jij erover denkt en andersom. Dat helpt bij ons goed als we er even doorheen zitten, want het is en blijft iets wat je samen moet doen.

Dikke knuffel&veel liefss
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan