Mag ik even klagen....

Pff mijn vriend en ik lijken niet in alles op elkaar.. Ik ben zwanger, blij, voel van alles en heb moeite om mijn mond te houden.
Mijn vriend gaat heel anders om met dit nieuws. Hij denkt er over na, maar zegt of vraagt weinig.. Hij wil pas "blij" zijn als hij zeker is dat alles goed is.

Daarnaast denkt hij ook dat mijn zwangerschapskwaaltjes meer in mijn hoofd afspelen!
Aaagggrr normaal heb ik best wel geduld, maar nu niet.. Ik voel echt iets (duizelig, soms wat misselijk en weinig eetlust) en ik ben blij. Vraag gewoon hoe het met me is, 1 keer per dag!! Dan vraag ik toch niet te veel??

Zo dat ben ik kwijt, alvast bedankt voor het aanhoren van mijn geklaag!!!

 
zo zijn meer mannen voor hun wordt het pas echt als ze de kleine in hun handen hebben tot die tijd kunnen ze er maar weinig mee tenminste dat had mijn vriend allebei de keren maar op het moment dat hij de kindjes vast mocht houden liepen de tranen over zijn wangen en dat gebeurde vaker die eerste weken ze kunnen het ook hun eigen niet voorstellen hoe het voelt de kwaaltjes het eerste schopje al die dingen voor ons is het heel dicht bij voor mannen is het wat verder weg omdat ze het niet kunnen voelen en zien
 
Oh heel herkenbaar!
Ik heb ook al een discussie gehad over het wél of niet vertellen aan mijn zus. Hij wil wachten tot dat het allemaal oke is etc. Waarom? Wat maakt het uit? Heb het dus al wel aan mijn zus verteld.
Mijn man vroeg bij de andere zwangerschappen niet eens zo vaak hoe het ging en hoe ik me voelde. Daar kon ik me ook erg nijdig over voelen. Een man is er echt niet de hele dag mee bezig, zoals wij. Dus ik begrijp het wel ergens, maar het is niet leuk, omdat het voor de vrouw ene zo veel grotere iimpact heeft.

gr Roos
 
Heel herkenbaar.....bij ons is het hiervoor al 4 keer mis gegaan, dus ik denk ik er best veel over na...(ook al wil ik het niet), toch gebeurt het....maar mijn man laat zich er niet over uit, heb geen idee of hij er wel over nadenkt of niet, hij uit het in ieder geval niet, ook vraagt hij zelden hoe het met me is....gelukkig heb ik ook weinig tot geen klachten, dus ja.....
 
Owwww wat fijn dat jullie mannen ook zo zijn (of eigenlijk niet, maar wel voor mijn geruststelling ;))

Jammer dat ze niet een dagje met ons kunnen ruilen. Op zich hier ook weinig klachten, iig ik heb er niet zoveel moeite mee. Maar dat wil ik ook vertellen!

Hahaha, komt allemaal goed. Je leert je vriend/man gewoon op een andere manier kennen (bij het eerste kind denk ik met name)

Bedankt voor jullie reacties
 
lastig he! mijn man is daarentegen heel anders.
die houd zelfs een app bij op zijn iphone.. waarop staat hoe de ontwikkeling is enz en waar hij rekening mee moet houden!
dat je vrouw erg moe is en dat je na 20.00 niks meer van dr moet verwachten...
dat je dr wel extra mag verwennen enz...

gisteren zei ik pff ik ben kapot, ja dat komt omdat je lichaam hard werkt en weet je wel dat de eerste stompjes er al aan komen en dat de ogen en oren al in ontwikkeling zijn... hoe lief!!!



 
Terug
Bovenaan