mag ik je wat vragen Esme?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Esme

Even een beroepsmatige vraag aan jou.
Bij ons in het dorp zijn donderdag middag twee meisjes aangesproken door twee mannen in een auto die probeerde de meisjes mee te krijgen in hun auto.
De meisjes vertrouwde het niet en hebben het op een lopen gezet.

Nu hebben alle scholen een brief aan de ouders meegegeven om allert te zijn.

Maar ik merk bij vrienden en hier in de buurt (was bij mij in de straat....) dat iedereen bang is.
Eigenlijk laten we de kinderen nu alleen binnen de poort spelen en durven we ze niet meer los te laten in de straten.

Dit hou je natuurlijk nooit vol en dat kan natuurlijk ook niet.
Kinderen moeten leren met vrijheid om te gaan....maar ja...wij zijn allemaal bang.

Hebben jullie daar richtlijnen/tips bij, bij dit soort dingen?
Hoe moeten wij hier mee om gaan...

Want het is toch je grootste angst...dat zoiets gebeurd?

Weet jij hier iets over of iemand anders?

Ik heb de kinderen thuis duidelijk verteld wat er gebeurd is, dat er ook slechte mensen zijn. Dus niet meegaan met iemand die je niet kent...als onbekende tijdens het spelen contact met je leggen, naar huis rennen enz....maar jeetje wat is dit lastig!

Pascal
 
Wat een naar bericht,..

Maar helaas,.. Daar kan de politie weinig aan bijdragen. Er zal hoogstens extra surveillance worden gereden in de wijk, maar dat is alles (als we niet meer gegevens hebben uiteraard). Bij meer info worden we wel eens in burger ingezet (heb ik meerdere keren moeten doen) om de boel in de gaten te houden.

Verder is het aan de ouder om het kind goed voor te lichten over dit soort zaken.

Richtlijnen zijn er naar mijn weten niet, maar heb er wel zo mijn eigen ideeen over. Ik vind dus net wat je schrijft, NIET met andere mensen (óók geen bekende!) mee gaan zonder het eerst aan mama of papa te vragen. Want mijn mening is "wanneer is het een bekende of niet voor een kind". Is dat familie? of iemand die al heel vaak bij de zandbak heeft gestaan? Die "kennen" ze immers ook van gezicht.. die grens is voor mij te vaag. Dus hier thuis mogen ze straks met niemand mee zonder te vragen óf ik moet gezegd hebben dat ze worden opgehaald etc. Wordt het kind aangesproken door een vreemde en wordt de situatie te eng/spannend dan meteen wegrennen en bij het eerste huis wat ze zien aanbellen!!! Als je tegen die mensen zegt wat er is gebeurd laten ze je beslist binnen en bellen ze vast mama/papa/politie.

Nogmaals, je kunt je kind hier, en voor zovele dingen, niet beschermen. Je kunt ze er hoogstens goed op voorbereiden. Het belangrijkste is gewoon dat het kind weet niet mee te mogen gaan naar een andere plek als daar waar ze zijn als ze worden aangesproken. Dus niet mee gaan eendjes voeren, de weg wijzen of naar jonge hondjes gaan kijken als dit wordt aangeboden..

Maak het niet te dramatisch, maar ben wel duidelijk! Dus geen enge cenario's vertellen aan je kind!

Maak er een soort hoorspel van en herhaal het regelmatig (eerst paar keer per dag, dan 1x per week) met je kind. Zo zou ik het teminste doen!

- Met wie mag je niet mee gaan als je aan het spelen bent? (..met andere mensen)
- en met bekende mensen dan?
(.. ook niet, want dan had ik dat al van tevoren geweten)
- En waarom mag je niet met mee ze gaan? (omdat mama en papa dan niet weten waar ik ben)
- En waarom nog meer niet?
(omdat mama en papa het anders tegen me hadden gezegd)
- Als iemand dan toch wilt dat je mee gaat, wat doe je dan? (hard wegrennen of ergens aanbellen)
- En wat zeg je dan tegen de mensen waar je aan belt? (..Dat er iemand was die me ergens mee naar toe wilde nemen)
- Goed zo! Wat goed dat je dat allemaal weet!!!
- Dus we gaan met niemand mee, ook niet om de weg te wijzen, jonge hondjes te gaan bekijken of om een ijs te gaan halen.. (..nee)
- Oke, afgesproken!!!

Geef je kind dan een hi5 of iets wat jullie dan altijd doen,..

Eerst oefen je natuurlijk met de antwoorden erbij, en later kun je het ze, zoals hierboven, vragen. Vaak vinden ze het heel leuk om er zelf antwoord op te geven. Prijs ze de hemel in als ze het goed doen!

Heel veel succes en hopelijk heb je hier iets aan,.. het blijft iets vreselijks engs natuurlijk,.. brr..

Liefs!
 
Nou, dar gaan we weer. Er wordt onderling door kinderen besproeken wat er zou kunnen gebeuren. "soos gemaakt, met een mes pijn doen..."...zo gaat dat dus. Ik probeer ze geen angst aan te jagen, maar dat doet de omeving wel. Ik geeft duidelijk uitleg enz. Dus nu maar vertrouwen op hun wijsheid in zo'n situatie...maar eerlijk gezegd, denk ik dat kinderen snel over te halen zijn, met hun favouriete speeltje of iets anders. Wij bespreken nu ook geregeld de regels van het buitenspelen, deur ope doen wat alleen papa en mama mogen enz. Maar het blijft iets engs... Ik stop watn ik zie niet wat ik schrijf
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan