Maken jullie je ook welleens vaker zorgen om een miskraam?

<p>Hoi mede zwangere dames,</p><p>Ik vroeg mij af of er meerdere dames zijn die zich vaak afvragen of de zwangerschap goed verloopt en je geen miskraam hebt zonder dat je het door hebt. </p><p>Over een paar dagen ben ik tien weken zwanger. Ik heb al twee echo's gehad waarop het hartje regelmatig en goed klopte. Ook was er flinke groei te zien en is alles goed volgens de verloskundige. </p><p>Ik heb over een paar dagen weer een echo gepland, gewoon omdat ik het wil monitoren en mijn kindje wil zien, dat alles goed is. De week erna heb ik mijn eerste termijn echo en de week daarna heb de 13 weken echo.</p><p>Ik had het er even met mijn moeder over, die moest lachen. Zij heeft vier dochters op de wereld gezet en nooit een echo gehad. </p><p>Wellicht ben ik een beetje overbezorgd. Maar ik had nooit gedacht een kindje te kunnen krijgen (PCOS, sxhildklierziekte, revalidatie) en dit overkwam mij totaal onverwacht. </p><p>Ik leef gezond, volg alle regels. Heb alle zwangerschapskwaaltjes, maar kan niet wachten tot ik uit de gevarenzone ben. </p><p>Liefs Nieuwe Mama</p>
 
Ik denk dat iedereen daar wel eens angst voor heeft hoor. Ik ben nu 15 weken zwanger van een 3e kindje, heb gelukkig nog nooit een miskraam gehad. Maar alsnog vind ik de eerste 13 weken gewoon spannend, ook al zijn de echo's goed. Elke keer als ik naar de wc ga in de eerste 13 weken check ik onbewust of ik geen bloed verlies. Dat is nog nooit gebeurd, en zolang er geen bloedverlies is, zal het wel goed gaan daarbinnen denk ik altijd maar ;).

Maar ja, het eerste trimester is gewoon spannend. Zeker met jouw verleden denk ik zo.
Nu ik 15 weken ben, goede echo's heb (én sinds gister licht getrappel in m'n buik voel!!) ben ik er al veel geruster op.

Geniet van je zwangerschap!!

 
Och ja jeetje denk dat alle zwangere vrouwen dit hebben bij mij werd dit pas wat minder na de 24 weken en nu ik het elke dag wel een keertje voel, maar dan nog is dat gevoel er, dit is het begin van het moederschap zei iemand een keertje tegen mij je wilt dat alles goed gaat met je kind vanaf nu voor de rest van zijn leven.
 
Kwam 3 dagen voor nod er achter dat ik zwanger was. Maar vanaf dat moment hele lichte menstruatie-achtige klachten. Zoals krampen, gevoel afscheiding te voelen etc. Dus de eerste weken heel onzeker. Pas toen de tweede menstruatie uit bleef werd het iets zekerder. Had toen nog geen echo gehad.

Omdat ik een medische indicatie had moest ik wachten op het ziekenhuis voor de eerste echo. Dit was pas met 11 weken.

Ik was zo ongerust, wist niet eens of het vruchtje wel in de baarmoeder zat etc, dat wij een pretecho hebben gepland. Geheel op eigen kosten. Deze werd toevallig gedaan door een verloskundige en zij deed eigenlijk de controle die je normaal hebt bij je eerste echo rond de 6 a 8 weken. Dat was zo’n geruststelling.

Vervolgens verliep het traject in het ziekenhuis niet lekker. Echo’s van Max een minuut, met enkel de woorden ja het hartje klopt, het gaat dus goed. Kom over zoveel tijd maar terug. Heeft er voor gezorgd dat we nog een paar pretecho’s ingepland hebben.

Vanaf het moment dat ik de kleine dagelijks voelde bewegen was de onzekerheid weg.
 
Fijn dat de onzekerheid nu minder/weg is. Ik kan me zo voorstellen dat ik dat tegen die tijd ook wel ervaar. 
Ik heb hele positieve ervaringen bij mijn verloskundige. Zo mocht ik bij erge zorgen, en mijn situatie (partner heeft mij verlaten zodra hij wist dat ik zwanger was) voor een extra echo en gesprek komen. 
Helaas bij de gynaecoloog minder fijn. Heel zakelijk. En ik ben niet dol op het ziekenhuis. Ik zal er helaas wel moeten bevallen, maar mag de verloskundige nog altijd bellen. En ik kan idd voor €30 een simpele extra echo laten maken. 
 
 
Ik heb dat ook hoor, en heb deze zwangerschap ook vaker controles gehad daardoor. Toegegeven, dit is de 6e zwangerschap voor mij en ik heb 1 kindje, dus ook een verleden met misgelopen zwangerschappen en ook deze keer weer regelmatig bloedverlies gehad (maar nu ruim 14 weken en tot nu toe gaat het helemaal goed met de kleine). Wat zou het soms toch fijn zijn om een luikje in je buik te hebben zodat je even kon spieken of het allemaal nog goed gaat daarbinnen (al heb ik geen idee hoe dat er dan precies uit zou moeten zien). Wat ik wel merk is dat elke keer vlak voor zo'n controle je juist extra spanning ervaart omdat dat toch weer zo'n moment is dat je misschien slecht nieuws krijgt, al denk ik dat de geruststelling achteraf (of het in elk geval weten waar je aan toe bent) daarvan wel weer opweegt tegen die spanning vantevoren.
Voor mij werd het beter qua vertrouwen hebben nadat ik de verste termijn waarop het misgegaan was voorbij was, en nog iets beter met een goede termijnecho, en weer iets beter toen het eerste trimester officieel voorbij was etc. Elke uitslag die goed terug komt is natuurlijk extra fijn en ik kijk ook echt uit naar het moment dat ik de kleine duidelijk kan voelen (nu voel ik soms wel dingen maar ben ik er nog niet echt van overtuigd dat het echt de baby is - ik wil niet gerust gesteld worden door rommelende/borrelende darmen zegmaar). 
 
Terug
Bovenaan