mama's kindje, wie moet ik nou bellen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo, ik ben ff verdrietig dus dacht schrijf maar even...
Ik ben een echt mama's kindje. We zijn elkaars beste vriendinnen.  Altijd al geweest maar sinds mijn zwangerschap helemaal. Vroeger had ik altijd heimwee en bleef nooit ergens slapen.. Lastig toen ik mijn huidige vriend ontmoette.... Het heeft een hele tijd geduurd voor ik daar eens bleef slapen..
Ik ben nog steeds heel erg emotioneel ( kraamtranen  na 10 weken???!!!) en kan echt om alles huilen. Vlgs ha de hormonen die nog in mn lijf zitten..
Vanmorgen is mijn moeder vertrokken naar Milaan....  De hele nacht heb ik niet geslapen want stel je nou s voor dat er iets gebeurt met t vliegtuig of ondeerweg al naar schiphol???!!!! Ben er gewoon misselijk van..
Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik vorige week met m'n stomme kop naar Discovery Chanel heb zitten kijken wat dus over vliegtuig ongelukken ging.....
Mijn moeder en ik zien elkaar elke dag en bellen dan ook nog eens 2 a 3 keer per dag.. Maar als er nou wat is wie moet ik dan bellen??????
Mijn schoonmoeder  dacht t niet....!!
Het ergste van alles is dat ze zondag weer thuis komt!
Heel kinderachtig ik weet t, maar ja..
Zo ik ben mn ei weer kwijt!
Groetjes Carla
 
Ik moet stiekem wel lachen om je verhaal, maar vooral omdat je het zelf ook met een knipoog schrijft. Maar wel balen dat je moeder/beste  vriendin  nou een paar dagen weg is. Maar joh, er gebeurt heus niks met dat vliegtuig!  En het is heel snel weer zondag.
 
Heerlijk toch dat je zo n goede band met je moeder hebt, ik hoop dat ik later ook zo n goed contact hebt met mijn kids. En  gewoon  alles wat je aan moeder door de telefoon zou willen vertellen gewoon hier neertypen! En in Milaan hebben ze toch ook telefoons?
 
Nou, zo erg is het toch niet..

Ik ben ook een mama's kindje, en toen ik ging verhuizen van Apeldoorn naar Amsterdam (wat een opgave zeg) hebben mijn moeder en ik daarna elke dag gebeld.. Zelf werd ik er wel een beetje kriebelig van, want wat je elkaar nou te vertellen na een dag, maar ergens vond ik het stiekem toch wel fijn.

Nu Jason geboren is (haar eerste klein kind dus) bellen we weer regelmatig, ookal hebben we elkaar weinig te zeggen.... Soms maakt Jason geluidjes, en dan 'praat' ze even met hem.. Mijn ouders zien hun klein kind niet zo veel.. Ze hebben zelf namelijk geen auto en geld voor de trein is schaars, dus soms gaan we daar heen, en soms komen ze hierheen...

Gelukkig heb ik wel hele lieve schoonouders die vaak langskomen. Vooral mijn schoonmoeder en om me te helpen hier in huis  omdat ik veel last heb van mijn nek en schouders (dit had ik al voor ik zwanger was.)

Nouja..

Komt allemaal wel goed joh   Positief blijven denken

Liefs,
Esther
 
Hi,

Ik herken het wel hoor. Ik bel iedere dag met mijn vader en moeder. Toen ik nog bij hun in de woonplaats woonde kwam ik ook veel bij hun thuis. Nu zoek ik ze ieder weekend op.
Ik kan mijn moeder ook niet altijd bellen, erg frustrerend. Ik wil haar dan gewoon iets vertellen. Meestal is het niks bijzonders maar wil ik het gewoon kwijt.
 
Hoi, hoi,

Ik heb een jaar lang mijn moeder niet gezien omdat heel verdrietig was vanwege mijn zwangerschap. Nu gaat het weer goed tussen ons in mei ben ik haar alleen gaan bezoeken en morgen ziet ze Arjun en mijn man voor het eerst. Ik mis haar enorm en ik kan nu op een of andere manier heel goed met haar praten. Ik voel me heel erg op mijn gemak bij haar.
Dit in tegenstelling tot mijn schoonmoeder, die ook heel aardig is hoor, maar alleen hoe ze is wat betreft Arjun, daar kan ik niet goed tegen.

Is dat raar?
 
Hey lovely rose,
nee dat is zeker niet raar.. zie topic alwer een schoonmoeder HELP en vervolg alweer een schoonmoeder HELP.
Wordt er ook niet goed van...
Groetjes Carla
 
om jullie toch maar even op de hoogte te houden van mijn dilemma hier weer een berichtje:
Mijn moeder zou bellen als ze was geland. ze  zou dus bellen om half 3..
Om half 4 nog geen telefoontje gehad. paniek!! toch maar even op teletext kijken of er niet ergens een vliegtuig is neer gestort.. Gelukkig niet!
Om 5 uur nog geen telefoon, ik krijg mn eten niet door mn keel..
om half 6 ff op internet kijken of ik daar kon vinden of t vliegtuig is geland, kon niks vinden..
Om 7 uur!!!!!!!!!!! eindelijk een telefoontje.. ze waren eerst even wat gaan drinken in het hotel... Grrrrrrrrr.
En dan zeggen ze iets over de jeugd!!?
Achteraf gezien vond ik ook wel dat ik me behoorlijk heb aangesteld vanmiddag  maar je hebt maar 1 moeder en daar moet je zuinig op zijn denk k dan maar... Is dat een beetje een excuus voor mn gedrag?????
Ik zit nu mn ogen uit mn hoofd te schamen maar normaal zou ik nu dus mijn moeder bellen en aangezien dat niet kan ga ik jullie maar lastig vallen. Sorry daarvoor maar je moet maar zo denken: zondag is t weer voorbij!
Ik heb t niet eens tegen mijn vriend durven zeggen wat ik allemaal gedaan heb vanmiddag.. Hij zou me kei hard uitlachen en ik geef m nog groot gelijk ook!
 
Hoi Carla,

ik ben niet zo erg, maar mijn ouders zitten nu al ruim een week op Curacao en ik mis het ook hoor om even te bellen om op te scheppen over Laura of zo maar even kletsen. Maandag moet ik naar het cb en dan slapen we altijd bij mijn ouders (omdat we op een binnenvaartschip wonen) en nu zijn ze er niet als ik daar ben. Ze komen pas maandag over een week thuis! En mijn schoonmoeder... die bel ik ook niet. Even doorbijten dus . Gelukkig hebben we het forum.

Groetjes Ilona
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan