Mama van bijna 3 kinderen...

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi hoi allemaal.....

mijn naam is samantha en ben erg jong mama geworden ik ben nu 20 jaar en al moeder van 2 kinderen een meisje van 2 (Serenity) en een jongen van 1 jaar (Devinio), en ben nu zwanger van de 3e kind. het is niet bewust gedaan maar het kind is welkom bovendien ben ik tegen abortus want als je ziet hoeveel vrouwen zwanger proberen te worden en het niet kunnen worden... en jij zelf haalt dan een levend wezentje uit je buik nee dat kan ik niet...
maar toen ik het dus vertelde aan me moeder met de 6weken zwangerschap was zij erg boos en mijn oudere zus van 26 ook ik moest het kind maar weg laten halen... en wat ik het ergste vindt van allemaal is dat mijn vader toen hij dit hoorde helemaal niets meer van zich eigen liet horen ik ben nu 14 weken in verwachting en heb nog steeds niks vernomen van mijn vader wat ik dus heel erg vindt en wat ook nog steeds aan mijn vreet!!!!
ik heb zoveel verdriet en als je dan later hoort dat je eigen vader een meisje belt op der verjaardag om haar te feliciteren met haar verjaardag en haar zwangerschap wat nog niet eens meer de vriendin van je broer is.... dan breekt je hart in duisend stukjes!!!!! ik weet niet meer wat ik moet doen heb egt veel verdriet hier om dat hij niks van zich laat horen!! dat hij mijn niet wil spreken ok maar dat hij nog niet eens op de verjaardag van zijn eigen kleinkind belt (me dochter 25-11-2007) dan ben je voor mijn echt een boeman!!!!! ik hoop dat jullie mijn kunnen helpen of adviese kunnen geven wat ik hiemee aanmoet??...!!... plzzz help me hierbij!!!!
 
Hoi Sammy

Ik vind t moeilijk om te oordelen over deze situatie, ik kan eigelijk alleen zeggen ga je gevoel achterna en sta open voor zijn reactie.
Mogelijk zit hem iets dwars, of maakt hij zich zorgen.Maar durft dit of kan dit niet zo uiten.
20 jaar en bijna drie kids is natuurlijk best heavy...
Niet dat het je niet gegund is, maar misschien reageren ze zo omdat de gehele situatie voor je zwangerschap al moeilijker was???
Ik weet t allemaal niet dus het is gissen.
Ik kan me je verdriet voorstellen......
Heel veel sterkte .

Gr Marielle
 
Hi Sammy,

Ik weet natuurlijk niet in wat voor situatie jij verkeerd, maar ik moet zeggen; 20 en zwanger van de 3e vind ik ook vrij shocking!

Zelf ben ik ook tegen abortus, maar ik vind ook dat ieder zijn verantwoording moet nemen en iedereen weet dondersgoed hoe kinderen 'gemaakt' worden.

Zelf heb ik ook geen contact met mijn vader, nu zo'n 3,5 jaar niet meer. Hij weet dan ook niet dat ik zwanger ben, en dit geeft mij persoonlijk veel rust.

Jij geeft aan onrust te voelen omdat je pa niets van zich laat horen, waarom bel of mail je hem zelf niet op? Misschien is hij gewoon geschokken, of is er iets anders aan de hand?

Succes in elk geval!
 
Heey,
Ik ben ook 20 en in verwachting van mijn eerste.
Heb je nog wel contact met de papa van de kindjes. Meid je moet doen wat voor jou goed voelt, niet omdat iemand anders wat zegt. Als jij denkt dat je het aankan moet je gewoon doorgaan, en je papa draait dan vanzelf wel bij. Doet die dat niet dan vind ik dat hij het ook niet meer waard is. (ik weet wel waar ik het over heb, heb 2.5 jaar geen contact met mijn vader gehad)
Sterkte
Liefs Floor
 
hoi,
dat is best pittig zeg,maar iedereen is anders op die leeftijd.
je kan idd evt mail sturen waarom je niks meer hoort van je vader.hoor je niks.ga je dan lekker je eigen leven draaien.
je heb een gezinnetje.al die spanning is ook niet goed.jij moet voor je gezin leven.met of zonder je vader.
ik heb ondertussen geleerd dat ik niet met hun leef,maar met me man en kinderen.
ik ben afgelopen jaren heel hard geworden.eerst me gezin dan pas de rest.zijn het er niet mee eens jammer dan.
lullen ze over me,laat lekker gaan,doen hun best maar.
ik heb geen contact met me broer,begin bij me 1ste kind deed me dat pijn,maar bij de 2de was contact weer goed,maar nu is het weer oude manier op gegaan,heb zijn handjes erg los zitten,nu ben ik zover dat ik zeg,neem geen risico.kinderen waren bijna oog getuigen geweest van mishandeling.als ik erbij had geweest had zeker er tussen gesprongen,om me zus te beschermen.misschien had ik weer de klappen gehad.het is nu klaar.ben nu zwanger ook van me 3de.doet nu helemaal niks meer.hij doet zijn best maar.ik heb me eigen gezin.al gaat naar andere kant van de wereld.alleen maar beter.
sterkte.
gr marjan
 
hoi. Ik sluit me bij de rest aan dat 3 kinderen op je 20e niet niets is, ik ben zelf 24 en nu ook in verwachting van de derde, beetje vergelijkbaar verhaal. Toen ik zwanger was van de eerste heb ik een poosje geen contact gehad met mijn pa. I was te jong, de man in kwestie deugde niet enz enz.
Nadien is het allemaal langzaamaan wel weer goed gekomen hoor en ik denk ook dat jou vader (ook) een beetje 'in shock' is, de boel moet laten bezinken en het dan misschien vanzelf toch wel goed komt. Geef het even tijd.
Mijn vader ziet nu de kinderen graag al heeft het even tijd gekost.
Ik hoop dat het voor jou hetzelfde uitdraait! Maarre... knoopie erin erna, als je uitgekinderd bent ;)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan