<p>Hoi allemaal, Sinds een halfjaar ben ik door de scheiding heen en ben nu alleenstaande moeder. </p><p>Mijn dochter wordt 23-6 alweer 3 jaar.</p><p>Ze vermaakt zichzelf prima en speelt eigenlijk altijd alleen. Ze speelt met speelgoed dat ze heeft of ze kijkt tv. </p><p>Het is ineens heel anders dan met een kleiner kind want de verplichte zorgtaken zijn een heel stuk minder. Soms speelt ze zo leuk zelf en houd dat uren vol en dan voel ik mij schuldig omdat ze geen echte aandacht meer krijgt.</p><p>Is dit normaal? Ze wordt natuurlijk zelfstandiger, dat is ook goed maar ik voel me zo schuldig....</p><p>Door de moeilijke scheiding die nog in mijn hoofd speelt vind ik het ook lastiger om er met haar alleen op uit te trekken. Overal waar ik kom zie ik leuke koppeltjes die dan echt spelen met hun kinderen en ik kan dat niet goed verdragen en wordt buitenshuis dan verdrietig. En mijn kind speelt maar wat alleen of met de andere aanwezige kinderen en ik zit maar te denken/malen. Blijf liever thuis... </p>