@ mamadani en nemodory

Ik vind het echt enorm naar dat we en andere mama's dit door moeten staan. Maar misschien is het een idee, als en wanneer jullie er aan toe zijn om misschien emails uit te wisselen of een afgesloten hyves te maken waar we misschien dingetjes bij elkaar kwijt kunnen en wie weet in de loop der tijd elkaar van goed nieuws op de hoogte kunnen brengen.....
Mochten jullie dit niet prettig vinden ... geen probleem en wens ik jullie sterkte en al het goeds in de wereld toe!!!

Liefs LittlePrincess
 
Hoi LittlePrincess

Ik heb je berichtje al een paar keer gelezen, maar weet gewoon niet goed wat ik moet zeggen. Aan de ene kant zou ik het fijn vinden om verder te kletsen, maar aan de andere kant kan ik nog niet eens bevatten dat ik niet meer zwanger ben. Snap je dat? Heb jij dat ook? Ik durf ook niet goed mijn mailadres hier te zetten. Niet dat ik de mamaclub niet vertrouw, maar er kunnen natuurlijk ook andere mensen mee lezen. En in mijn omgeving wist eigenlijk nog niemand dat ik zwanger was en dus ook niet dat het mis is gegaan...
Natuurlijk wens ik jou en ook mamadani het allerbeste. En ik las net dat het bij baby-love ook niet helemaal goed zit. Ik had nooit verwacht dat het bij zoveel mama's mis zou gaan. Jij wel?

Groetjes,
Dory
 
Hoi Nemodory,

Ja ik herken het ook wel. Ik wist eigenlijk ook niet zo goed wat ik moest....Bij mij wist ook niemand het, maar dat maakt het ook wel raar dat je hier door heen gaat en de wereld gewoon vrolijk verder draait. Ik ben afgelopen maandag nog maals naar de VK geweest om te kijken of ik helemaal "schoon"was , maar alles zit er gewoon nog. dus toen kwam al het gevoel weer helemaal terug.....
Hoe gaat het nu met jou?
Ja ik zag het net ook staan van baby-love.... Ik wist ook niet dat het zo vaak niet goed ging... Ik schrik daar ook best van....

Jij ook het allerbeste en ik hoop echt dat je snel het een plekje kunt geven en snel weer zwanger bent en alles goed verloopt!!!

Veel liefs!!
 
Hoi dames,

ik ben maar zo brutaal toch even wat te schrijven.

Het gaat hier helemaal niet lekker, heb enorm buikpijn en het zelfde gevoel als dat ik ongesteld moet worden, dan alleen erger, en veel bloedverlies. Emotioneel ben ik een wrak, kan om de domste dingen helemaal doordraaien.
Een voorbeeld; gisteravond ging ik even op de scooter naar de winkel. Toen ik klaar was en weer terug wilde naar huis kreeg ik de scooter niet meer aan de praat. Ik voelde me op dat moment zo alleen op de wereld, voelde alsof iedereen naar me keek en uitlachte (terwijl er misschien maar een paar mensen voorbij zijn gegaan) Heb in paniek mijn vriend gebeld dat hij me daar weg moest halen. Toen hij er was heb ik mega moeten huilen.
Ik ben boos, dat het ons moest gebeuren,
ik ben teleursteld, in alles,
Maar ben ow zo bang dat ik dit nog een keer moet mee maken. Voel me nu al zo beroerd.

Ik moest het even opschrijven, niemand wist van mijn xwangerschap alleen onze ouders. Maar die proberen je te troosten met de verkeerde woorden.......

liefs gerda
 
Hoi,

Gerda, ik herken je gevoelens ook zo. En natuurlijk mag je hier ook reageren.
Ik ben ook boos en teleurgesteld tegelijk. Hoe reageert jullie man/vriend? Die van mij is echt heel boos, ik herken hem niet zo goed zo. Iedereen reageert er anders op, dat weet ik.
Zelf kan ik ook eigenlijk alleen maar vooruit kijken naar wanneer ik weer zwanger kan worden. Eerst minstens twee maanden mijn lichaam laten herstellen. Maar dan hoop ik echt dat het snel raak is en nu wel goed gaat. Het duurt allemaal zo lang, vinden jullie ook niet?
Bij mij is het bloedverlies eindelijk bijna gestopt. Ik was er echt ziek van, zoveel verloor ik. Wat een ellende, heb je straks geen baby in je armen en dan ook nog zoveel lichamelijke klachten.
@ Littleprincess, bedoel je met 'alles zit er nog' dat je het vruchtje nog niet bent verloren? Dat lijkt me erg zwaar. Ik was 'blij' dat een paar dagen nadat ik het nieuws hoorde, de miskraam ook echt doorzette. Al is 'blij' eigenlijk niet het woord dat past bij mijn gevoel...
Heel veel sterkte meiden, hopelijk kunnen we in elk geval nog even hier met elkaar kletsen, ook al wordt geen van ons een oktobermama :-(

Groetjes,
Dory
 
Hoi Gerda,

Natuurlijk kun je hier ook je gevoel een beetje van je afschrijven! Ik herken ook heel erg wat je schrijft. Ik heb de eerste paar dagen ook veel gehuild en vond het ook erg dat het ons overkomen was.... Ik heb ook al vanaf dat het startte bloedverlies en eigenlijk sinds gisteren niet zoveel pijn meer... Hoe gaat het nu met jou? en kunnen jullie er samen een beetje over praten? En ik merkte dat lekker veel uithuilen ook enorm scheelt!! dus neem ook de tijd om het voor jezelf een plekje te geven!!En ik herken ook echt wat Dory zegt. Ik ben alleen maar aan het denken en tellen wanneer ik weer zwanger zou kunnen worden, maar tegelijker tijd ben ik ook wel bang dat het weer gebeurd....

Hoe is het met jou Dory? "Fijn" dat het bloedverlies bij jou bijna gestopt is.... Dan kun je eindelijk een stapje verder zetten.. Ik ben inderdaad het vruchtje nog niet verloren. Ben net gebeld door de VK, omdat ze denk ik willen dat ik naar het ziekenhuis ga om het weg te laten halen, maar dat druf ik eigenlijk niet zogoed....
Ik hoop gewoon dat het vanzelf gaat!

Sterkte meiden!!!

Liefs
 
Hoi meiden,

Ik vindt het fijn dat we toch even kunnen "praten" hier, en misschien dat anderen er van kunnen leren.

Gisteravond ben ik eerst de stolsels kwijt geraakt, brrrr raar gevoel. Later kwam het vruchtzakje met hopelijk het vruchtje er uit. Heb nu al veel minder last van bloed verlies en voel me redelijk goed, qua lichaam. Ik mag maandag afwachten als het bloed verlies weg is of veel minder is dan hoef ik niet terug te komen. Ander staat er een afspraak voor dinsdag voor de zekerheid.

@ littleprincess
Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent om naar het ziekenhuis te moeten. Ik ben erg opgelucht dat bij mij alles er uit is (gaan we maar van uit).
Ik vond dit al een nare ervaring en naar een ziekenhuis gaan maakt het voor het gevoel erger.

@ Dory
Mijn vriend is een beetje verslagen. We kunnen er goed over praten en dat voelt erg goed. Ik kan me voorstellen dat het voor hem zo onwerkelijk moet zijn.
Ik geniet er nu erg van om lekker tegen elkaar aan te zitten elkaar vast te houden zonder iets te hoeven zeggen, want we weten wat er door ons heen gaat.

We hopen natuurlijk snel zwanger te raken,
en gelukkig heeft de VK ons verzekerd de volgende keer meteen een echo met 8 weken te mogen maken. En niet hoeven te wachten met 9 á 10 weken. Het is een leuke meid en kan altijd even mailen of bellen, een pluim voor haar.

 
Fijn dat we allemaal nog even hier willen praten. Ik denk dat ons dat wel goed doet.
@ Gerda, "fijn" dat je lichaam waarschijnlijk zelf het vruchtje heeft afgestoten.
@ Littleprincess, ik snap heel goed dat je opziet om naar het ziekenhuis te gaan. Hopelijk komt het snel vanzelf, zodat dat je bespaard wordt.

Heel veel sterkte! En ik hoop dat we in de toekomst misschien wel (ongeveer) tegelijkertijd weer zwanger worden, zodat we bij dezelfde mamaclub komen. Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk dat het de volgende keer wel goed gaat!!

Groetjes,
Dory
 
Terug
Bovenaan