mamma voor, mamma na

A

ANONYMOUS_USERNAME

Kian is momenteel echt een mamma-kindje aan het worden. Maar dus best wel extreem. Hij heeft het heel gezellig als ik er niet bij ben. Bij pappa, bij opa's en oma's, op de creche van de kerk...alles prima...tót ik in beeld kom. Dan is het meteen brullen! En als ik 'm dan vasthou dan klampt ie zich echt aan me vast. En geen pappa of oma die hem mag overnemen.
Als ik nu sochtends naar m'n werk ga is het echt hartverscheurend huilen. Ik leg 'm altijd bij pappa op bed met een fles pap en dan ga ik. Doen we altijd al zo. Maar als ie nu z'n fles op heeft en hij merkt dat ik er niet meer ben (ook al heb ik doei gezegd, gezoend,m gezwaaid) ... brullen dus. Daarna gaat het de hele dag goed, tot ik weer binnenkom ....
Op zich best schattig, maar ik weet niet of ik er nou zo heel blij mee ben.
Duurt dit lang?
Liefs Nelleke
 
Ik wou dat Thomas iets van Kian had....
Wij kunnen wel normaal van huis af gaan en dergelijke, en ik hoop dat dat zo blijft, hahhaha! Maar als ik hem bijvoorbeeld ga halen bij opa en oma, is het brullen omdat ie bij opa wil blijven. Of brullen dat ie naar papa wil, of brullen dat ie bij oma wil zijn... Maar niet naar mama. Er kan dan zelfs geen kusje af. De kusjes voor mama zijn erg spaarzaam en op de bon hier in huize meijering. En ja, ik word daar geregeld erg verdrietig van, ik wil ook zo'n heerlijk aan mijn broek hangende drellekop die niet van mama weg wil...   Maar ach, verder mag ik niet klagen het is een lieverdje dat de hele dag door lacht eigenlijk, hij zit alleen graag in zijn anti-mama fase momenteel, hihihi!
Heb me laten vertellen dat dat vanzelf gaat veranderen en dat ik dan nog ga terug verlangen naar die anti-mama periode.... Ben benieuwd, hou jullie wel op de hoogte!

-X- Marieke
 
Heee Nelleke

Heeeeeel herkenbaar, jouw verhaal. En om maar met de deur in huis te vallen: hier heeft het bijna 2,5 jaar geduurd......... Maar dat is dan ook wel extreem lang, zolang gaat het bij jullie vast niet duren (hoop ik echt voor je).

Ik heb het dan natuurlijk over Gijs, mijn oudste van inmiddels 3,5. Hij heeft dat al gehad vanaf een maand of 7. Altijd bij mij willen zijn, zodra hij me zag. Als ik er niet was, niks aan de hand, dol op papa, opa, oma. Maar ik hoefde maar in beeld te komen en dan gingen de armpjes de lucht in en was het alsof ik de enige levende ziel ter wereld was. Ik vond het een heel moeilijke tijd (en wist ook lang niet beter). Want het is één ding als ze dol op je zijn, het is iets heel anders als papa geweigerd wordt en ze bij alles alleen maar jou zien. Moeilijk voor mij, moeilijk voor mijn man (want die deed en doet het zo geweldig met hem). Toen ik en maand of 6,7 zwanger was van Sophie (en Gijs dus ruim 2 jaar was) was het opeens over........... Zomaar. Dól op papa, prima vinden als ik wegging, geen probleem meer.

En het is nog steeds een mamakindje, maar nu op een heerlijke, gezonde manier. Mama is de allerliefste (vandaag zei hij zelfs dat hij niet met een meisje ging trouwen, maar met mama......... smelt), maar daarbij is hij gek op papa, Sophie en de rest van de mensen die hij goed kent. En daar geniet ik van. Wij zijn wel altijd consequent gebleven: papa bracht hem ook naar bed, ging leuke dingen met hem doen, verschoonde de luier etc etc (en élke keer weer: mama doet het wel...... Om gék van te worden. En mijn man maar geduldig toch doen wat hij ging doen met hem.  En soms werden we er echt verdrietig van...)

Maar nogmaals: misschien zit Kian even in zijn hechtingsfase en ben je er over een paar weken weer vanaf. Want dat echte claimgedrag, dat is erg vermoeiend........

Nou heel verhaal weer.....Sterkte in de strijd en ik ben benieuwd hoe het verder gaat met je mannetje!

Liefs
Susan
 
Heel herkenbaar.
Als ik in de buurt ben kan m'n vriend Finn niet eens z'n flesje geven.
Dan brult ie net zolang tot ik 'm overpak. Dan huilt ie nog even hard in m'n armen en gaat dan z'n flesje drinken *zucht*.
En net als bij jou gaat het overal prima en heeft ie het er heerlijk naar z'n zin. Maar ik hoef maar 1 voet over de drempel te zetten bij het KDV of m'n schoonouders en meneer begint gelijk te mekkeren. Heel typisch.

Nouja, tis inderdaad hopelijk een fase.
Succes ermee!

Liefs,

Tessie
 
HIya Mommas!

Max vind mij echt heel lief hoor, komt regelmatig tijdens het spelen even een kusje brengen bij mama, als je hem een verhaaltje voorleest krijgt iedere bladzijde een kusje (geen idee waar ie dat vandaan heeft haha) maar.........papa das toch wel helemaal zijn alle favorietste persoon in de wereld. Haha zodra papa binnenkomt is het gedaan met mama. Niet dat ie gaat huilen, maar hij wurmt zich wel los zodat ie naar papa kan. Iedere auto die buiten start....Max roept papa!...ieder mannelijk kuchje wat ie door het raam op straat kan horen...Max roept papa. Iedere morgen zodra ie wakker wordt roept ie papa (terwijl ik hem iedere morgen uit bed haal...grrrr!)
Mijn man werkt vanuit huis, dus Max eist ook regelmatig dat ik hem tussen de middag ff naar beneden draag zodat ie een dosis papa kan krijgen. (Staat ie heel hard aan de deurknop te rommelen, druk roepend papa, papa.....hahaha het is net een groupie!)

Ajuus, ilja
 
hier ook de hele dag papa en dat terwijl papa
door de week in het buitenland zit dus in het weekend
ben ik over
de hele dag heeft hij het over papa en dan ik weer"papa is werken"

groetjes
Bianca mv Lorenzo
 
Zoooooooooooooooooo herkenbaar! Hier precies hetzelfde. Mijn man, opa's, oma's, leidsters kdv, allemaal prima als mama er niet is. maar owee als mama er is, dan wil Tijs alleen bij mama zijn. En als ik dan even uit beeld verdwijn, is het drama! Brullen, gillen en krijsen.

Van de ene kant geeft het je natuurlijk een heel fijn gevoel, dat je ventje zo graag bij je is. Maar het is ook vermoeiend en ik vind het vooral ook voor mijn man niet leuk. De fles wil hij wel van mijn man, maar ik moet wel in de buurt blijven.

Ik weet in ieder geval dat, hoe sneller ik wegga, hoe sneller Tijs het heeft geaccepteerd. Hoe langer ik treuzel met gaan, hoe langer hij blijft brullen. Op de dagen dat ik moet werken ga ik ook als eerste de deur uit en dan is het snel een kus en een aai over zijn bol geven en dan snel wegwezen.

Groetjes,
mv Tijs
 
hahahahaha enig zeg al die verhalen...

Hier precies hetzelfde....mijn schoonmams die zegt zelfs dat ik Yoëll veelste veel aandacht geef....nou mijn ma zegt dus dat ik het helemaal goed doe...(natuurlijk ook wel eens een opmerking haha...) maar het gekke is dat het bij mijn ouders gewoon heel goed gaat...daar kom ik dan ook zeer regelmatig maar als mijn schoonouders oppassen en dan is Yoëll gewoon in eigen huis....dan zet ie het echt op het brullen als ik weg ga.....zow zielig ik kan dan bijna niet weggaan...pffff...en ook als ik thuis kom dan maakt het niet uit wie bij hem is dan is het gewoon brullen en keihard naar mama rennen.....Heerlijk vind ik dat hoor.....geeft me toch een beetje het gevoel dat ik toch wel een lieve mama voor hem ben ondanks dat we soms onenigheid hebben hahahaha en hij me uitdaagd tot het uiterste....

Nou mama`s.......veel suc6

Liefs Denise
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan