<p>Hoi allemaal,</p><p> </p><p>Ik wil even m’n frustraties kwijt.. Onze dochter is bijna 5 weken oud, ze heeft 2,5 week in het ziekenhuis gelegen voor ze thuis kwam. Dolblij ben ik met dat ze thuis is, wel valt het me ook zwaar we hebben geen kraamzorg gehad oid dus het is best even lastig om het allemaal zelf uit te zoeken.</p><p>Gister had onze dochter echt een huildag en werd het me allemaal even teveel. Ik gaf m’n dochter aan m’n man nu mag jij het even doen ik ga douchen even wat tijd voor mezelf. Dit werd niet erg goed ontvangen, ik kreeg hierna allemaal verwijten naar m’n hoofd van dat ik liever alleen maar op de bank lig dat ik onze dochter zijn kant op heb gesmeten etc. Ook heeft hij nu het gevoel dat hij na z’n werk het alleen moet doen. Terwijl ik juist datzelfde gevoel heb. Als die thuis is wilt die wel de fles geven maar geen luier verschonen dat doet die 1 keer per dag en dat is ‘s nachts. </p><p>Die verwijten hebben me echt gekwetst alsof ik niet van m’n dochter hou, ik weet nu even niet wat ik moet doen, ik kan het slecht loslaten iemand tips? Hoe pakken jullie dit aan? Sorry voor het lange verhaal.</p>