Man gaat vreemd tijdens zwangerschap

<p style="text-align: right;">Hallo allemaal, </p><p>Ik schrijf dit om het even van mij af te kunnen schrijven, en misschien  ook wel om wat herkenbare verhalen en/of tips te vinden. </p><p>Momenteel ben ik bijna 35 weken zwanger van mijn 3e kindje. Ik ben 7 jaar samen met mijn man en ben er op kerstavond achter gekomen dat hij verliefd is op een ander. Het ergste is nog wel dat ik dat via een ander hoorde. Op dat moment stortte mijn wereld echt in, ik had het gevoel in een film te leven. In eerste instantie ontkende mijn man het, later gaf hij toch toe en diezelfde avond is hij nog naar haar toe gegaan terwijl hij zogenaamd een rondje ging rijden.. Hij had van alles kunnen doen op dat moment, maar naar haar toe gaan was wel het ergste en deed me heel veel pijn. Ik denk dat ik die nacht misschien 2 uur geslapen heb.</p><p>Ik heb hem voor de keuze gesteld, zij of ik. En schokkend genoeg koos hij nog voor haar ook. Volgens hem speelde het op dat moment 4 weken. Maar hoe geef je 7 jaar een relatie en 3 kinderen op voor 4 weken? Ik geloof hem niet en vertrouw hem niet meer. Nu leven we al een week of 5 samen in huis als 2 vreemden. De scheiding is in gang gezet. Hij toont amper nog interesse in mijn zwangerschap en doet alsof er niets aan de hand is..</p>
 
Wow wat ontzettend kut zeg!  Wat heftig! 
Wat een ontzettende lul dat hij vreemdgaat, en dan kun je hem idd niet meer vertrouwen. En hij geeft wel heel makkelijk alles op, jullie gezin. Het klinkt alsof je beter af bent zonder hem maarja dat is nu makkelijk gezegd als buitenstaander. Hadden jullie gezamenlijk gekozen voor een 3e kindje?  Heel vreemd. En met wie hij vreemdgaat ken je die ook? Ik zou haar wel even vragen hoe het nu zit en hoelang ze het al doen enzo. Maarja ik ben wel control freak die alles wil weten. Wat raar om nog in hetzelfde huis te wonen.  Hoe voel jij je eronder?? En heb je steun van vrienden of familie? 
 
Wat ontzettend verdrietig voor jou dat je dit mee moet maken. Is het voor jou een beetje te doen om nog met hem samen te leven. Gelet op de omstandigheden vind ik dat hem de deur ook gewezen mag worden. Hij heeft een probleem veroorzaakt en mag dat ook zelf oplossen.

Jullie hebben ook samen kinderen. Zij krijgen vast nu ook dingen mee wat er nu tussen jullie speelt. Ik hoop dat het voor hen niet te belastend is; dat ze er niet teveel van mee krijgen. De situatie zou voor hen zo goed en veilig mogelijk moeten zijn (fysiek en psychisch). Ik heb er geen ervaring mee, maar ik hoor wel eens dat er een (kinder?)psycholoog betrokken is bij scheidingen ed.

Als hij bij je blijft wonen vooralsnog dan lijkt het me goed dat je afspraken maakt zodat het voor jou en de kinderen zo prettig mogelijk is.
 
Heel veel sterkte. Ik ben ongeveer dezelfde situatie van heel dichtbij mee gemaakt. Die heeft manlief letterlijk het huis uitgeschopt en hij is bij zn nieuwe relatie gaan wonen. Bedenk goed wat voor jou belangrijk is! En wat ten goede komt van de kinderen! Nogmaals, heel veel sterkte!
 
Pffff wat een ontzettend lul zeg!
Een heel verdrietige situatie!
Heb je lieve mensen in je omgeving bij wie je terecht kan? Ook denken aan de praktische kanten. Waar ga je wonen met je kinderen? Een ouderschapsplan maken. Misschien met behulp van een mediator.
Veel sterkte!
 
Terug
Bovenaan