Man kan gehuil niet meer aan

<p>Moet dit even van me afschrijven!! <br /><br /></p><p>onze jongste zoon heeft nogal wat opstartproblemen gehad. Temperatuur niet hoog kunnen houden, verborgen reflux en extreem veel krampen waar de kinderarts pas met 4 maanden andere voeding adviseerde en hij inderdaad koemelkallergie bleek te hebben. Heel wat gehuil door hem aan vooraf gegaan. <br />nou is hij nog steeds een lastige slaper door alles. We hebben inmiddels een slaapcoach super blij mee want het gaat al veel beter ? <br /><br /></p><p>Maar mijn man vertelde mij gisteren dat hij het gehuil/gejengel van de jongste niet meer aan kan. Als hij begint te huilen is mijn man gelijk gestrest. <br />Als ik aan het werk ben en hij een dagje thuis is is hij blij als ik er weer ben en de jongste van hem over kan nemen. De jongste voelt dat natuurlijk ook aan en is op een dag dat ik er niet ben blijkbaar best huilerig terwijl ik juist vind dat hij helemaal niet meer huilt alleen met slapen eventjes verder is het juist een vrolijk mannetje. <br />mijn man heeft een soort afkeer naar de jongste. Niet dat hij hem wat aan zou doen want hij houd ontzettend veel van hem. Maar dat gehuil kan hij niet meer aan. <br />Iemand hier ervaring mee of tips ? <br /><br /></p>
 
Ah wat vervelend, voor je kindje, voor jou, maar zeker ook voor je man.
Ik herken het gevoel van je man wel en kan ook slecht tegen langdurig gejengel. Wat mij vooral frustreert is dat ik er niks aan kan doen of dat niks lijkt te helpen, dat uitzichtloze, dat je geen zicht hebt op wanneer het stopt. 
Wat mij helpt is buiten te gaan lopen met kind in draagzak/draagdoek. De combinatie van geborgenheid en afleiding door de omgeving maakt hem vaak rustiger en voor mij is buiten wandelen een goede manier om de opgebouwde spanning kwijt te raken.
Ik doe dit zelfs nog wel eens met mijn dochter van 3 (en 16kg) als ik het even niet meer weet. 
Succes!
 
Terug
Bovenaan