Man met kinderwens vriendin niet klaar voor

[ANONYMOUS_USERNAME]

Overal op het internet zie je berichten van vrouwen die een kinderwens hebben waarbij de man er niet klaar voor is of het niet wil. Je leest maar weinig het omgekeerde en sociaal lijkt dit ook niet echt geaccepteerd te zijn. Toch ben ik in die situatie terecht gekomen. Vriendin 27, ik 32. Je zou zeggen dat is een mooie leeftijd, maar helaas. Mijn vriendin is er nog niet klaar voor en weet ook nog niet wanneer dat moment komt. Bij mij tikt de biologische klok als een op hol geslagen uurwerk.
Ik heb altijd al het idee gehad dat je niet te laat met kinderen moet beginnen. vooral omdat ik er het liefste 3, en als het niet anders kan 2, kinderen wil. Maar nu zit ik in de situatie dat het te laat is om van partner te wisselen, en de huidige partner niet op 1 lijn zit.
Kent iemand deze situatie, en hoe ga je hier mee om? Is dit een breekpunt voor de relatie? En is het mogelijk om als man in je eentje te adopteren?

 

[supertje]

Zoals ik een beetje uit je verhaal op maak, is de kinderwens groter dan de liefde voor je vriendin. Niks mis mee hoor, maar misschien dan toch niet de ware voor je. Ik zou er eens goed over na denken om een andere partner te zoeken die wel dezelfde wensen heeft als jij. En dan kan het wel vlug gaan. Bij ons was het inderdaad andersom. Ik wilde wel, maar mijn man nog niet. Toen hij wel wilde, duurde het 2 jaar voordat ik zwanger werd. Maar ik wist wel heel zeker dat ik van hem kinderen wilde en daarom heb ik gewacht. Kort daarop volgende gelukkig de tweede. Maar voor de derde duurde het 2,5 jaar. En de vraag is nu of het wel goed zit. Ben net zwanger, maar de gyn twijfelt of het wel in de baarmoeder zit. Mijn man heeft in die 2,5 jaar meer haast gehad als ik. De behandelingen die ik kreeg deed ik in het begin voor hem. Ik had er vrede mee dat er 2 waren. Ondanks dat we graag een groot gezin wilde.

Misschien dat een draagmoeder een optie voor je zou zijn. Adoptie is al een lastig traject voor een stel, dus denk dat dat wel heel moeilijk zou zijn als man alleen. Ik wens je veel sterkte met je beslissingen en doe niks overhaast.

 

[annemarie35]

Hallo Erwin
Wat bijzonder om te lezen dat het een keertje andersom is
Wel ontzettend vervelend dat je in deze situatie zit...nu weet ik niet hoelang jullie een relatie hebben maar ik heb bij mijn man meteen in onze prille begin van de relatie gevraagd hoe of wat betreft kinderen en wat zijn visie daar in was.
Ik was ook heel stellig daarin anders had ik serieus niet eraan begonnen. Kijk hij was voor mij echt de ware dus wist ik al wel dat we op 1 lijn zaten gelukkig maar: -)
We zijn vrij snel begonnen vanwege mijn syndroom en inmiddels ben ik net bevallen van onze tweede dochter.

Ook hier tikt het klokje dus ik begrijp best dat mannen dat ook hebben...maar ik hoop niet dat je bij haar blijft omdat je bang bent niet snel genoeg kindjes te kunnen krijgen ik denk ook dat als je iemand vindt waar het wel klikt op dat gebied het snel kan gaan in die keuzes...

Nha ja in ieder geval succes!!
Fijn dat je hier je verhaal kunt delen .

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dat we kinderen wilden was vanaf het begin wel duidelijk. Maar zij is er nog steeds niet klaar voor. Ik wil geen oude vader worden omdat ik ook nog leuke dingen met mijn kinderen wil doen. Daarbij komt het praktische kijken. Al mijn vrienden krijgen nu kinderen. Als ik ook kinderen heb kunnen die met elkaar optrekken en kunnen we samen ervaringen delen.
Nouja ik ben niet zo knap of sociaal dat ik gemakkelijk een andere vriendin ga vinden. En dat is niet negatief, dat is realistisch. Bovendien wil ik het liever niet uitmaken. Maar het laatste jaar zit ik gewoon erg in dubio omdat het mij toch wel te lang begint te duren.

 

[annemarie35]

Aahh erwin niet zo negatief! Kijk ik kan je niet zien hier maar dan nog je zal vast je positieve kanten hebben waar de vrouwen voor warm lopen. Mag ik vragen wat haar reden nou is dat ze er niet klaar voor is?? Heeft ze ewn duidelijke reden?? Ik had namelijk een oud buurvrouwtje die zo dwangmatig dingen plande dat ik die eens de waarheid heb gezegd...zij wilde bijvoorbeeld wel stoppen met de pil maar dan pas 6 mnd later zwanger worden ik heb echt gezegs voel ff aan je voorhoofd!!
Kindjes krijgen is namelijk lang niet voor iedereen lopende band werk...en wat denk je bleek ze net als ik pcos te hebben!!
Tja...nu is ze inmiddels bijna 12 wk zwanger maar heeft wel 6 mnd in het ziekenhuis gelopen met pilletjes en echo's om zwanger te worden!!
Ik ga niet zeggen dat dat bij je vriendinnetje ook zo is natuurlijk naar leg haar eens zoiets voor of vraag haar eens van jow waarom ben je er niet klaar voor?? Wat is nou jouw ow zo belangrijke reden?
Ik hoop echt dat ze bijdraait als alles gewoon goed geregeld is wat maakt het voor haar dan uit of ze nu zwanger wordt of over een jaar ofzo??
Daarbij ieder jaar dat ze wacht is ze minder vruchtbaar en meer kans op miskramen...

Succes!!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dag Erwin,

Voor iedereen is het gevoel anders en moeilijk dat jullie niet samen op 1 lijn zitten wat betreft kinderen krijgen. Persoonlijk denk ik dat dit wel heel belangrijk is, omdat het anders veel impact kan hebben op je relatie. Waarom wil zij nog niet met kinderen beginnen? Wanneer denkt zij er wel klaar voor te zijn? Hebben jullie het er al langer met elkaar over gehad? Zo'n beslissing kost ook tijd en je gaat niet over 1 nacht ijs.

Ik ben 31 met mijn vriend 38. Eerder zijn wij niet begonnen o.a. vanwege een carrière en omdat we samen nog leuke reizen wilden maken. Momenteel ook heel erg bezig met het krijgen van kinderen wat ook wel onzekerheid met zich meebrengt. Je gaat je toch afvragen of het wel goed gaat en lukt. Het is eerder gelukt (maar geëindigd in miskraam) dus we houden hoop. Het voordeel van langer wachten is dat je je leven misschien wat meer op de rit hebt, elkaar langer kent, meer financiële middelen hebt en alles wellicht wat stabieler is. Het is dus niet verkeerd om iets langer te wachten. Persoonlijk vind ik 32 echt niet te oud, maar begrijp je onzekerheid wel.

Veel succes!