Man vreemdgegaan zij nu zwanger

Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik en mijn partner zijn jeugdliefdes en al bijna 22 jaar samen en hebben 2 Kids. Begin van dit jaar wilde we wat uitdaging. Geloof me niet dat ons sex leven in een sleur zat juist helemaal niet maar wilde gewoon eens wat opties proberen. Zo zijn wij in trio's beland en omdat een man erbij vinden makkelijker is dan alleen een vrouw hebben we optie 1 eerst gedaan. En hebben er later hard omgelachen want niemand kon tippen aan mijn eigen vent dat was duidelijk. Echter nu wil het geval dat hij vorige week aan mij opbiechte vreemd te zijn gegaan. Ik merkte al veel eerder wat want na bijna 22 jaar ken ik hem door en door maar hij is geen prater en ik dacht nog ik hoop dat ikke in mijn gevoel vergis. Helaas niet. Hij zat helemaal stuk en kon met niemand erover praten. Hij vertelde me dit allemaal via whatsapp want hij is moeilijk in gevoelens en durfde het op dat moment niet face to face. Ik hoorde hem wel huilen iets wat hij nooit of te nimmer doet. Hij zei dat het echt echt 1 keer was. Ik reageerde nog met en dat is nieuws omdat. Nou toen kwam het zij is van 1 keer zwanger geraakt. Hij had aangedrongen op abortus en zij was geweest maar is niet meer terug gegaan vergeten zei ze blijkt nu want eergisteren liet ze weten het te houden en 12 wkn te zijn. Vreemd genoeg wou ze eerst niets met hem te maken hebben en nu vroeg ze of hij mee wil naar de afspraken en bij de bevalling wil zijn. Tuurlijk heb ik hierover mijn vraag tekens want na 1 keer dit vragen maar goed hij zegt dit nooit gewild te hebben en mij en onze Kids wil. Zijn verhaal was dat hij door haar gebeld was omdat hij in haar lijst stond en aan het kijken was wie iedereen was en dat ze zo aan de praat waren geraakt en hij haar had gevraagd of ze open stond voor trio. En omdat zij ja had gezegd heeft hij paar wkn later afgesproken om zeg maar poolshoogte te gaan nemen. Volgens hem deed zij al in lingerie de deur open en hoewel hij zegt dat het niet zijn insteek was lagen ze binnen 10 minuten in bed. Het vreemdgaan op zich is niet eens zozeer het probleem daar zijn we al achter. Wel baal ik dat hij heeft gelogen en het niet gewoon gezegd heeft omdat we er mee bezig waren. En nog stommer hij wist dat zijn zaad goed was want ik was ook beide keren in 1 keer zwanger. Ja zij wist ook van partner als ik hem geloof omdat hij voorstelde trio en waarom zij niet heeft gezegd op dat moment vruchtbaar te zijn. Hij zit helemaal stuk want ja wat moet hij en wij nou. Ik hoor alleen maar dit heb ik echt niet gewild ik wil jou niet kwijt. Ik wil hem niet dwingen maar zij weet op zijn voornaam en telefoon nummer niets van hem. En ja vergeten zal je het nooit maar de rustigste en simpelste oplossing is fuck iT zij wil dit wij niet. Maar hij is goede liefhebbende vader en dat wil ik een ander kind ook niet onthouden. Maar voor ons gezin hoe leg je dit uit aan je Kids want ook volgens haar mag hij het dan ook meenemen en ja wat zeg je dan hier is een half broertje of zusje. Plus ik word er telkens aanherrinert. Tuurlijk heb ik ook gezegd wij gooien wat wij hadden niet zomaar weg maar hij is wel bang dat wat hij ook kiest dit het einde kan betekenen want ja hij heeft gelijk kan ik het accepteren en bv ook gewoon doen tegen het kind als het bv vervelend is. Heb gezegd die garantie kan ik niet geven of we bij elkaar blijven ik wil wel vechten maar op mijn voorwaarden. Zo wil ik niet dat hij ooit alleen bij haar is. Dus wil ik dat hij heel duidelijk zegt mijn vrouw weet hiervan af en gaat met me mee. Dat vindt hij weer ver gaan omdat hij bang is voor confrontatie wat ik ook wel begrijp. Hij twijfelt of hij over 2 wkn mee gaat voor echo en punctie omdat hij bang is juist dan een band met ongeboren kind te krijgen en dan helemaal geen afstand meer kan nemen. Ik zei ook ik ga wel mee maar blijf op afstand ook dat was niet goed. Legde hem uit ja wat verwacht je van mij. Ik weet hoe intiem zoiets is en dat wil ik absoluut niet. Heb ook gelijk gezegd mocht je er wel voor kiezen dan ben je ook zeker niet bij de bevalling. Ik weet kind heeft hier niet voor gekozen maar ik en mijn Kids ook niet en sorry misschien ben ik dan een bitch maar ik wil niet dat deze fout geld gaat kosten ten kostte van onze Kids. Hij zegt dat ze ook geen geld wil maar kom op dat geloof ik echt niet. Want zie het dan wel gebeuren van oh je betaald niet dan mag je het niet zien en dan zit hij daar weer mee. Bovendien sorry hoor wil ik ook niet never niet dat hij het erkent of op papier zijn naam eraan verbindt want dan kan zij wel dingen af gaan dwingen. Stom en domme actie zonder twijfel maar hoe kom je hieruit. Ik weet het echt niet. Verbieden levert later misschien wrok naar mij toe op maar andersom precies zo. Gek genoeg hebben wij voor het eerst sinds ooit zoveel met elkaar gepraat en eerlijk geweest. Heb hem daar ook voor bedankt want weet ook hoe moeilijk dat voor hem is. En gelijk duidelijk gezegd vanaf nu ben je open en eerlijk en vertel je meteen alles. Wat hij ook doet want toen ze van de week belde zat hij in auto en hij belde mij meteen op. En inplaats van uit elkaars buurt te blijven zijn we niet bij elkaar weg te slaan. Maar wat moet ik doen ik wil hem echt niet kwijt daarvoor hebben we al zoveel meegemaakt door mijn immuunstoornis en stond en staat hij in ziekte periodes altijd voor me klaar. Was het alleen vreemdgaan dan was het geen issue. Hadden we die trio's niet gehad was dit misschien ook niet gebeurd. Maar hoe kom je hieruit ik weet het echt niet. Ja heel egoïstisch van mijn kant maar wil er liever niets meer mee te maken hebben. Tuurlijk denk je eraan wie doet dat niet. Fuck uitgerekende datum ligt tussen verjaardagen van eigen Kids in. Slijten doet het wel iets want je ziet het niet. Struisvogel gedrag ik en hij weten dat beiden. Ik wil hem ook niets verbieden maar hoe zit het dan met ons en het gezin dan haal je meer overhoop. Klinkt cru maar zij besluit het te houden en wist waar ze mee bezig was. Tuurlijk hij had hem ook in zijn broek moeten houden.
 
Snap dat het moeilijk is, maar mijn mening is dat een kind recht heeft op een vader. De helft van de genen van het kindje zijn toch echt vam hem. En als ik heel eerlijk ben, vind ik dat dit de consequenties zijn van buitenechtelijke relaties. Jullie hebben hier in het begin voor gekozen en natuurlijk had hij het anders aan moeten pakken. Maar vind dat je nu niet meer egoïstisch mag zijn.
 
Tuurlijk vindt ik ook dat het kind recht heeft op een vader. Maar ik en ons gezin hebben ook rechten. We hebben niet gekozen voor buitenechtelijke relaties. Dan weet je het niet van elkaar. In dit geval deden wij het samen en veilig. En samen is toch anders dan alleen zonder iets te zeggen vreemdgaan dus. En dan vindt ik dat ik toch wel een beetje egoïstisch mag zijn. Bovendien zeg ik het wel eerlijk wat eraan vooraf is gegaan en geloof me het gebeurd meer dan mensen toe willen geven.
 
Hi, ik weet een btje hoe jij je voelt, toen ik hoogzwanger was is mijn vriend vreemdgegaan en was zij zwanger. Op een gegeven moment heb ik contact met haar gezocht, want ik wilde haar kant van het verhaal horen. Dit heeft een hele tijd geduurt omdat ik me eerst een btje rustig moest krijgen. Ik wilde dat kind niet maar ja dat kind kon er ook niks aan doen. Dus ja. Ik heb haar gebeld, we hebben gpraat. Ik was heel hard tegen haar. Maar ging niet schreeuwen ofzo. Later contact gehouden en toen de baby was geboren liet ze niks horen en bleek t kind van haar ex te zijn. Ik was zo pissed toen heb ik haar echt voor van alles en nog wat uitgemaakt en wat voor fuvking homewrecking hoer ze wel niet was. En heb haar t allerslechtste gewenst rn mn hart gelucht. Had me altijd rustig gehouden ivm de baby maar toen ben ik ontploft. Als ik er aan denk word ik weer boos! Dus ik zou eerst een vaderschapstest eisen, en voor mij mocht dat kind hier komen maar t zou verder aan niemand verteld worden. En niet als broertje of zusje gezien worden. Dus ja. Het heeft voor mij een heel jaar verpest wat een hele happy periode had moeten zijn.
 
Ik vind dat je het kind moet accepteren als je bij hem besluit te blijven. Het is zijn misstap en als je hem dat kunt vergeven door bij hem te blijven het kindje ook in dat pakketje is. Hij zal er toch altijd aan blijven denken en dus ook aan hem blijven knagen als je verbied geen relatie met het kindje te hebben. Dan krijg je van die stiekeme ontmoetingen en wie weet wat de gevolgen ervan zijn.

Ieder kind heeft recht op vader- en moederliefde ook als het buitenechtelijk is ontstaan.

Een relatie of liefde heeft niks met geld te maken. Kinderen zijn zich dat niet van bewust. Zij willen immers liefde, warmte en geborgenheid voelen. Dat is niet te koop of af te dwingen Door alimentatie etc.....
 
Misschien ben ik hier wat harder in dan de rest, maar mee gaan naar de echo? Geen haar op mn hoofd die daar aan zou denken! Zij wil dit kindje, dan moet ze die concequenties ook dragen. Mocht t kindje er uit eindelijk zijn, zou een omgangs regeling misschien wel aan de orde zijn. Maar een echo is iets intiems, sex is dat natuurlijk ook, maar t was wel eenmalig.
Ik wens je veel sterkte om hoe jullie dit een plekje gaan geven in jullie leven.
Mijn beide broers hebben er een rond lopen waar ze nooit contact mee gehad hebben, t gebeurd echt vaker dan je denkt. t Is aan jullie hoe hiermee om te gaan, laat je niet gek maken!!
 
Jeetje zeg, wat een situatie!

Ook ik vind dat een kind recht heeft op een vader. Maar idd, jij en je kids hebben ook rechten.
Ik vind t eigenlijk wel een hele goede om te zeggen, wil je naar de echo.. Prima maar dan ga ik mee...
Het recht om daar nee op te zeggen heeft hij wel verspild.

En sorry dat ik het zeg, maar wat een achterbakse trut is die andere vrouw zeg!
Ik heb zo ex schoonzus die ook zo aan haar kind kwam, ze moest en zou een kind maar had geen partner... Dus dook ze maar met een getrouwde man in bed.

Ik vind het wel super knap van je dat je wilt vechten voor je relatie.
Maar vecht hij wel mee?

Mijn advies is vooral... Volg je eigen gevoel en denk aan wat goed voor jou is.
Kinderen zijn zo flexibel, die komen hier makkelijker doorheen als jij.
Maar jij zit met een heleboel tegenstrijdige emoties.
Ik lees vooral dat je hem niet voor het hoofd wil stoten, maar dat heeft hij zelf al gedaan.
Je lijdt al genoeg van zijn stomme fout, maak het jezelf niet te moeilijk.

En wat dat andere kindjes betreft, ja het zal je in het begin herinneren aan zijn misstap.
Maar daar groei je overheen, eindstand zal je van t kindje gaan houden.
Ik kan het weten ;)


 
Jeetje wat een verhaal! En wat knap dat je het zo van alle kanten kunt bekijken. Wat iemand eerder zei, dat dit consequenties zijn van jullie keuzes, vind ik niet. Zoals je zelf al zegt: híer heb jij niet voor gekozen. 
Waar je eerst 1000% zeker van moet zijn, is of er niet meer tussen hen gaande is. Was het echt 1x? En voelt hij echt totaal niets voor haar? Want als dat wel is, heeft ze hem zo in haar zak. Als hij écht niets voor haar voelt maar alleen zijn verantwoordelijkheid naar het kind wil nemen, dan komen jullie er echt wel uit denk ik. Ga wel op je strepen staan! Als hij echt niks voor haar voelt (maar voor jou!), zou hij daar geen moeite mee moeten hebben. Als jij niet wil dat hij bij echo's is, of als jij er bij wilt zijn, dan zal hij zich daar bij neer (moeten) leggen. Als dat niet zo is, vraag ik me echt af of hij toch wat voor haar voelt. Want dan kiest hij eigenlijk haar kant. 
Niet bij echo's en bevalling zijn, vind ik geen gekke eis. Misschien kan ze een foto sturen van de echo, als hij dat wil. En bij de bevalling: op de gang wachten en als de baby er is, naar binnen (met jou als je wilt).
Waar ik wel echt bang voor ben is de macht die ze heeft. "Als je/jullie niet dit...of dat...dan mag je je kind niet zien". Een zwangerschaps- en vaderschapstest lijkt me een heel heel goed idee. Bij een betrouwbare arts die de uitslag direct aan jouw man meedeelt (dus niet via die vrouw). Ik weet niet of dat kan hoor.  
Sterkte!
 
Terug
Bovenaan