Hallo meiden,nog niet veel mensen weten dat ik zwanger ben geweest en een miskraam krijg,maar de mensen die het wel weten vragen alleen aan mij hoe alles goed.Ik vind het zielig voor mijn vriend,want hij heeft het er net zo moeilijk mee ,met wat er allemaal gebeurd is.Hij uit zich moeilijk en verwerkt het op zijn manier,maar ik heb het echt met hem te doen.Wij hebben gelukkig erg veel aan elkaar,maar ervaren jullie dit ook zo?.Groetjes Mandy
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
man/vriend
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Mandy,
Allereerst wil ik jullie sterkte wensen met het plaatsen van dit verlies. Neem de tijd en probeer het echt een plaats te geven. Begrijpen doe je het nooit, maar het leven gaat wel verder.
Dan in reactie op jou vraag:
Ik ervaar het zeker zo! Als het over zwangerschap gaat en /of kinderen, dan wordt heel vaak de vrouw hierop aangesproken/aangekeken. Zowel in positieve als in negatieve zin.
In dit geval in negatieve zin. Ik weet niet waar het aan ligt maar het lijkt wel alsof emancipatie alleen maar een woord is. Toen wij in verwachting waren vroeg iedereen aan mij wat Ãk ging doen na de bevalling. Nou, Ãk ga gewoon weer werken. In het begin ging ik dan nog helemaal uitleggen dat mijn vriend thuis ging blijven. Later had ik zoiest van, ja, je kan ook verder kijken dan je neus lang is. Ik heb geleerd dat er niet zo heel veel mensen zijn die dat kunnen. Wij hebben nu, na een aantal ervaringen, een heel klein clubje over van vrienden waar we echt alles mee kunnen bespreken, maakt niet uit op welk moment van de dag. En ik kan natuulijk ook niet oordelen over de mensen die niet mee kunnen leven. Meestal denk ik: joh, je weet gewoon niet beter. Helaas besef je ook niet HOE gelukkig dat je jezelf mag prijzen dat je de pijn niet kent. Blijf in ieder geval met elkaar praten, jullie moeten ten slotte verder met dit verdriet en dat zal voor jou vriend ook echt niet veel makkelijker zijn als voor jou!
Sterkte
Angelique
Allereerst wil ik jullie sterkte wensen met het plaatsen van dit verlies. Neem de tijd en probeer het echt een plaats te geven. Begrijpen doe je het nooit, maar het leven gaat wel verder.
Dan in reactie op jou vraag:
Ik ervaar het zeker zo! Als het over zwangerschap gaat en /of kinderen, dan wordt heel vaak de vrouw hierop aangesproken/aangekeken. Zowel in positieve als in negatieve zin.
In dit geval in negatieve zin. Ik weet niet waar het aan ligt maar het lijkt wel alsof emancipatie alleen maar een woord is. Toen wij in verwachting waren vroeg iedereen aan mij wat Ãk ging doen na de bevalling. Nou, Ãk ga gewoon weer werken. In het begin ging ik dan nog helemaal uitleggen dat mijn vriend thuis ging blijven. Later had ik zoiest van, ja, je kan ook verder kijken dan je neus lang is. Ik heb geleerd dat er niet zo heel veel mensen zijn die dat kunnen. Wij hebben nu, na een aantal ervaringen, een heel klein clubje over van vrienden waar we echt alles mee kunnen bespreken, maakt niet uit op welk moment van de dag. En ik kan natuulijk ook niet oordelen over de mensen die niet mee kunnen leven. Meestal denk ik: joh, je weet gewoon niet beter. Helaas besef je ook niet HOE gelukkig dat je jezelf mag prijzen dat je de pijn niet kent. Blijf in ieder geval met elkaar praten, jullie moeten ten slotte verder met dit verdriet en dat zal voor jou vriend ook echt niet veel makkelijker zijn als voor jou!
Sterkte
Angelique
Yvon, Natasja, Mandy??
Yvon, Natasja, Mandy??