Man weg!

[Anoniem]

Neee, niet echt weg hoor, maar een weekend weg.
Maandag komt hij weer terug. Hij is met een Poolse collega naar Polen toe. Kan die man zijn vrouw ook weer een keer zien.

Het kwam niet zo best uit nu Lyanne ziek is, maar we redden ons prima en voor mij is het maar een weekend. Er zijn ook dames op het forum die het altijd alleen moeten doen, waar ik zeer veel respect voor heb.

Ook wel fijn dat hij even weg is, kan ik gaan rommelen in huis en weg gaan gooien wat echt weg kan. Mijn man wil nog al graag alles bewaren namelijk en ik hou van netheid!!

Lyanne slaapt nu lekker, dus ik ga even van een boek en een kop koffie genieten, totdat ze weer wakker wordt van een flinke hoestbui. Ook moeders heeft weekend. Hahahaha!!

Groetjes, Marieke

 

[Anoniem]

Goh,ik schrok me te pletter...hahaha..Maar hij komt gelukkig weer terug.Hier ook zo'n man die altijd alles wil bewaren.Ik zal hem ook eens een weekendje wegsturen,kan ik mooi de zolder eens opruimen zonder toezicht...hahaha..

Groetjes Kitty en Tess.

Ps: Ook ik heb zeer veel respect voor de single dames.

 

[Anoniem]

Mijn man is ook een weekendje weg geweest toen Tess drie maanden was, ik vondt het op zich wel lekker voor een keer (allemaal dingen gedaan waar ik normaal niet aan toe kom) maar ik was ook blij dat hij weer terug was. Alleen vier dagen voor twee kinderen zorgen ik was kapot.

Dus ook hier respect voor de dames die het altijd alleen moeten doen.

Groetjes sandra

 

[Anoniem]

Mijn man ging een tijdje geleden een weekje op wintersport, het was best heftig maar ik heb inderdaad gedacht aan vrouwen die  ongewild alleen voor hun kinderen zorgen....

Moet wel zeggen dat  het een lange tijd geleden was dat ik zo heerlijk heb geslapen.... mijn man snurkt nogal.... hahahaha  

 

[Anoniem]

Gelukkig is ie niet écht weg... ik schrok ook hoor...

Maar goed, mijn man is regelmatig weg voor zijn werk, hij is meestal begin van de week 2 dagen (en dus 1 nacht) weg ergens in het buitenland en aan het einde van de week ook 2 dagen (en dus ook weer 1 nacht) in Frankfurt op kantoor.

Ik ben dan alleen met onze tweeling (bijna 10 mnd). Het is soms erg zwaar, maar ik red het (bijna) altijd wel, al ben ik af en toe echt gevloerd.... Het is niet alleen lichamelijk zwaar maar ook geestelijk, gewoon het idee alleen al dat hij er niet is maakt(e) me soms al gestresst (en heb ook weleens een huilbui gehad als ze beide aan het huilen waren en ik ook niet meer wist wat ik moest doen om ze stil te krijgen).

Maar nu gaat het wel beter nu de tweeling zelf iets meer kan en we hebben nu ook een redelijk vast ritme. Het jammere aan deze situatie is wel vaak dat ik "kan lezen en schrijven" met ze en aanvoelt hoe en wat en hij dat dus niet heeft omdat ie veel mist. Maar goed, dat is nu eenmaal zo.  

Het valt niet altijd mee hoor, alles alleen doen, dus het is niet vreemd als je  weleens denkt "nee he, heb ik dit!!!" Ik weet hoe je je kan voelen. Maar wij mogen onszelf dan wel een extra schouderklopje geven denk ik...!!

Groetjes Marasje

 

[Anoniem]

Poeh nou hé, Bert gaat eind maart 3 daagjes naar duitsland met z'n werk. Hahaha en daar zie ik dan tegenop.
Er zijn hier inderdaad mama's die altijd alles alleen op moeten knappen.

Toch echt een dikke  voor jullie!

Pauline

 

[Anoniem]

Haha ik schrok ook heel erg van de titel haha!
Maar wel lekker rustig zo dan zonder manlief he!?!

 

[Anoniem]

Hoi,

Tja, ik ben dus zo'n mama die het altijd alleen op moet knappen, maar ik kan me heel goed voorstellen dat jullie er veel moeite mee hebben. Ik ben er inmiddels aan gewend dat ik er alleen voor sta en het is dus een 'normale' situatie voor mij geworden, maar voor jullie ligt dat dan net even anders. Ik had er in het begin ook veel meer moeite mee dan nu. Toen lag de zorg en de opvoeding van de kids echt als een last op mijn schouders, mede vanwege het feit dat ik ook nog eens erg emotioneel onder de situatie was en enorm veel te verwerken kreeg. Nu ben ik weer opgewekt en het gaat echt goed met me, met af en toe een dipdagje er tussen, maar daar hebben jullie ongetwijfeld ook wel eens last van, hahaha.

Ik vind het wel lief dat jullie zo met ons, alleenstaande mama's, meeleven.

Groetjes Fonske.