<p>Dag dames en eventuele heren,</p><p>Het is denk ik iets wat ik van mij af wil schrijven, maar ik zit hier heel erg mee.</p><p>Mijn man heeft altijd veel gewerkt. Altijd op z’n werk ging hij overwerken en vervolgens werkte hij ook als ZZP’er. Aangezien hij nog geen spaargeld had voor benodigdheden, heeft hij gekozen voor deze combinatie.</p><p>Toen wij samen ons huis kochten, zei hij tegen mij dat hij wilde stoppen om als ZZP’er nog te werken, omdat hij meer aandacht aan een gezin wilde besteden. Zijn doel was dus ook om ermee te stoppen en in loondienst te gaan. Zo gezegd, zo gedaan.</p><p>Wij zijn een gezinnetje begonnen en ik ben dus zwanger. Echter, sinds de zwangerschap heeft hij toch het ZZP-schap weer opgepakt. (Hij heeft zn BV nog opgezegd) Sindsdien is hij lange dagen weg en wacht ik altijd met blijdschap tot hij weer thuis is. Natuurlijk wil ik ook aandacht van hem, maar die krijg ik heel weinig. Hij is namelijk moe na het werken. Zijn dag begint om 7 uur tot een uurtje of 8 uur in de avond. Hierdoor eet ik vaak alleen en bezoek ik mijn ouders vaker. Wanneer hij thuiskomt, gaat hij douchen, tv kijken en dan naar bed. Op zondag slaapt hij uit tot 12 uur en daarna is hij de hele middag bij zijn eigen ouders.</p><p>Hij gaf aan dat hij zich zorgen maakt om de financiën, terwijl er geen zorgen zijn... Ikzelf verdien al genoeg om ons te kunnen onderhouden.</p><p>Eerlijk gezegd is dit iets wat ik vaak met hem probeer te bespreken en hij wordt altijd boos als ik er iets van zeg. Ik word hier zo verdrietig en ongelukkig van. Ik sta op het punt om in mijn zwangerschap hierdoor m’n relatie te beëindigen of dit althans aan te geven aan hem.</p><p>Ik vroeg me af of jullie erover denken? Zeur ik en zijn dit de hormonen? Ik zit gewoon met de gedachte: hoe zal het zijn als ons kind er is?</p><p> </p><p>xxx een bezorgde moeder in spé</p>