Mannen tijdens zwangerschap

help! Mijn vriend is zo veranderd sinds onze zwagerschap... het was voor hem een jongensdroom, vader worden.

ik heb al 2 kinderen uit een eerder huwelijk, maar deze zwangerschap kwam als een wonder. Een jaar bezig geweest en toen was t zover! In het begin was hij erg blij, ging overal mee naar toe! Nu ben ik bijna 37 weken zwanger en het lijkt hem allemaal te benauwen. de zwangerschap lijkt hem niet meer te  interesseren. We hebben om ieder klein ding ruzie, dus na een ruzie vertrok hij. We wonen officieel niet samen, dus hij is nu naar z'n eigen woning. Mijn gevoel zegt dat hij me laat zitten en voorlopig niet meer terug komt. Nu zag ik vanmorgen ook dat hij me heeft geblokkeerd op de app ( we praten hier over een man van 38!)

ik weet gewoon niet wat ik hier nou mee moet??

iemand enig idee?
 
<p style="text-align: left;">Hoi Jenny,</p>
<p style="text-align: left;">wat een moeilijke situatie, zeker nu de bevalling in zicht komt!</p>
<p style="text-align: left;">Zelf ben ik 38+4 en merk ik dat mijn man ook wel iets veranderd, maar juist er tegenovergestelde in hoe jij het omschrijft, dus ik vind het moeilijk om voor te stellen dat iemand zo kan reageren.</p>
<p style="text-align: left;">mijn man zegt wel dat die zenuwachtig is en dat die het best eng vind allemaal, zeker nu het zo dichtbij komt.</p>
<p style="text-align: left;">Ik hoop voor jou dat er nog over te praten valt en dat hij wil uitleggen waarom hij zo reageerd!</p>
<p style="text-align: left;">Succes komende weken x</p>
 
Klinkt alsof de papahormonen zijn begonnen. Zo noemde ik het maar die laatste paar weken voor de bevalling. Toen werd mijn man echt zenuwachtig en had hij een zeer kort lontje. Hij was bang dat de baby onze relatie in de weg zou gaan staan. Bang om mij kwijt te raken tijdens de bevalling. Bang voor alles wat zou veranderen. Hij voelde zich verantwoordelijk voor alles en dat was zeer benauwend voor hem.

Wat goed heeft geholpen was er veel samen over praten en ook je eigen zorgen delen. Dan doe je het samen. Belangrijkste lijkt mij dus dat je weer rustig contact probeert te maken. Ik hoop dat hij ervoor open zal staan om te vertellen wat hem dwarszit.

En bedenk zelf vooral: jij zit nu barstenvol hormonen en waarschijnlijk ook spanningen voor de naderende bevalling. Houd hier rekening mee, je kunt nu makkelijk te fel reageren (had ik iig veel last van) wat weer een ruzie start.

Sterkte!
 
Terug
Bovenaan