mannen.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Moet even schelden hoor! Alvast sorry voor het gezeur.

Ik werk halve dagen en ben dus ook halve dagen thuis. Op vrijdag ben ik lekker helemaal thuis. Heerlijk, maar met twee van die kleintjes ook best vermoeiend.
Gister had ik een lekker saunadagje met een vriendin, dus mijn man was de hele dag alleen met de twee kinderen. Zegt hij dus vanochtend: zo vandaag is het jouw dag, jij moet je maar bezig houden met de kinderen, ik was gister aan de beurt.
Sorry, als hij eens alleen met de kinderen is dan moet ik dat helemaal geweldig vinden en is het natuurlijk een enorme opoffering en heeft hij het heel zwaar gehad. Maar dat ik alleen met de kinderen ben, dat is niet meer dan normaal.

Nou daar kan ik dus best een beetje boos om worden. Mag ik ook eens een keer iets voor mezelf doen, zonder daarna direct een schuld te hebben.

Bah zijn jullie mannen ook zo of ligt dat aan mijn exemplaar.

Carina
 
Ja, zo eentje ken ik er ook!

Toen ik onlangs in het kraambed lag "moest" hij dus de boel beneden regelen (naast alles wat de kraamhulp deed). Op een avond kwam hij boven en zegt 'ie: "t is best zwaar werk, die was van de wasmachine in de droger doen, de vaatwasser leegruimen en weer inruimen en eten koken terwijl er nog een peuter om je heen loopt!". Ik was echt totaal sprakeloos; duhuh, dat doe ik dus dag in dag uit (ook met een 32 urige werkweek) en dan vind jij het gek dat ik moe ben...

Sterkte met jouw exemplaar!

Jacoline.
 
Zooooo herkenbaar!
Die van mij vind het al moeilijk als onze twee (net 2 en bijna 4 maanden) tegelijk op zijn! Het is ook niks voor hem om een dag in de week te 'vaderen'. En als hij een keer moet 'oppassen' (vreselijk woord bij je eigen kinderen!!!) is er voor de rest niks anders gedaan. Ik leg me er maar bij neer, veranderd toch niet!

Succes!
 
hmmmm mannen... can't live with,  but definetely not without them....
M'n man helpt zoveel hij kan met m'n mannetjes...maar door zn drukke baan is t niet veel... Ik werk nu niet (april pas weer) en ben fulltime mama. Tuurlijk moet ik m wel dingen 'voorzeggen' want het is een feit dat mannen veel over t hoofd zien...
In de 2 tot 3 uurtjes dat ie thuis is overdags is ie vaak met de oudste 2 (3 en bijna 2) bezig zodat ik alleen de baby (bijna 2 mnd) heb en evt ff kan liggen...
Hij heeft best wel door hoe druk ik t heb. Maar totdat ie (1 maand) vakantie heeft in dec. kan hij niet echt veel doen behalve op z'n ene vrije dag in de week...

hi hi... vandaag besloot ie de ramen te zemen (buiten) met de oudste.
- het regende erna
- Billy van bijna 2 ging helpen dus alles onder de meter is weer zoals t was bijna...

groetjes,Priscilla
 
Lieve dames

Ik wil toch even reageren... Ik heb thuis een heel ander exemplaar! Nu 27 weken zwanger en aan het einde van de dag last van bandenpijn. Manlief heeft de hele dag gewerkt maar neemt zodra hij thuis komt alles van mij over!!
Hij weet dat het maar "tijdelijk" is....
Zodra Jules op de wereld kwam heeft hij een half jaar een dag thuis voor hem gezorgd terwijl ik aan het werk was.
Zodra in januari de tweede komt neemt hij ook weer tot en met juni een dag in de week vrij. Hij kijkt er naar uit om weer een dag lekker te zorgen!

Oke dames, er moet hem wel eens wat ingefluisterd worden, omdat hij het gewoon niet ziet!! Maar ik heb hem nog nooit horen klagen!!

Ik denk aan jullie!!
Groetjes!
 
Ook hier een ander exemplaar. Mijn man doet momenteel alles hier in het huishouden en neemt zodra hij thuis komt uit het werk de zorg voor Elsa over. Dit komt ook doordat ik momenteel niks kan doen en heel rustig aan moet doen door de zwangerschap. Maar ook toen ik nog niet zwanger was deed hij al veel. En een dagje voor Elsa zorgen, geen probleem als ik dan weer thuiskom is het huis netjes, is hij aan het stofzuigen geweest, vaak ook nog toilet schoongemaakt, was opgevouwen. Dus hier een heel andere man.
 
Ik herken het wel. Laatst vroeg ik mijn man om te stogzuigen wat ik moest nog een was ophangen en ons bed weer opmaken. Had je zijn gezicht moeten zien. Hij deed het maar met tegenzin. Het is toch niet eerlijk dat ik dan alles moet doen terwijl hij lekker op de bank zit tv te kijken of te lezen!! het lijkt mij niet meer dan normaal dat hij ook wat doet. Ik doe het meest in huis, dat wil ik ook zelf want hij doet sommige dingen toch niet naar mijn zin, tja beetje perfectionistich. Ik werk ook minder dus vind ik het niet erg om meer in huis te doen. Maar goed, ik werk wel 20 uur en de rest van de tijd zorg ik voor onze jongens en het huishouden. Nu werk ik ook weekenden en avonden dus moet mijn man dan voor de kinderen zorgen. Dat betekent dat hij ze 's avonds ook wel moet douchen. Ik maak het hem   wel makkelijk want als ik avondddienst heb eet ik vaak s middags warm met de jongens, dus hoeft hij niet te koken. Kortom; veel hoeft hij niet te doen, en dan  ergert het me vreselijk als hij zo tegenstribbelt wanneer ik hem vraag om iets te doen. Gelukkig gaat dat niet altijd zo en is hij ook heus bereid om een keer 's avonds te koken en warm te eten met de jongens zodat ik dat 's middags dan niet hoef te doen. Ik ben nu eenmaal erg netjes en hij juist niet dus dat botst regelmatig.
 
Ik herken in al jullie verhalen wel weer iets. Aan de ene kant is mijn exemplaar behulpzaam(stofzuigen,sommige boodschappen,vaatwasser in/uitruimen) maar er zijn ook tijden dat hij niks ziet en idd als hij iets gedaan heeft denkt dat ik het de volgende keer maar moet doen (want hij heeft het toch pas gedaan)
maar ja hij is wel de liefste papa die ik kan dus vergeef ik het hem maar
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan